Shania Twain
Shania Twain ze statuetką Juno (marzec 2011) | |
Imię i nazwisko |
Eilleen Regina Edwards |
---|---|
Pseudonim |
Eilleen Twain (1967-1992) |
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki |
country[1], country-pop[1], adult contemporary[1], contemporary country[1], contemporary pop / rock[1] |
Aktywność |
od 1993 |
Powiązania | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Shania Twain (właśc. Eilleen Regina Edwards, ur. 28 sierpnia 1965 w Windsor w prowincji Ontario, Kanada) – kanadyjska piosenkarka i autorka piosenek z gatunku muzyki country, pop i rocka[1]. Jej trzeci album, Come On Over, osiągnął najwyższą sprzedaż w historii wśród nagrań z muzyką country[2]. Otrzymała 5 nagród Grammy, 12 nagród Juno[3], 27 nagród BMI[4]. Łącznie sprzedano około 76 milionów egzemplarzy jej płyt[5].
Najmłodsze lata
Twain jest córką Sharon i Clarence'a Edwardsów. Rodzice rozwiedli się, gdy Eilleen miała 2 lata. Po rozwodzie matka, wraz z Eilleen oraz jej siostrą Jill przeprowadziła się do Timmins, w prowincji Ontario, gdzie poślubiła Jerry'ego Twaina, Indianina z plemienia Ojibwa. Od tej pory Eilleen zaczęła nosić nazwisko przybranego ojca – Twain.
Eilleen, wraz z czworgiem rodzeństwa, miała trudne dzieciństwo. Jej matka i ojczym byli ubodzy, w domu często brakowało pieniędzy nawet na skromne utrzymanie. Mając zaledwie 8 lat występowała, nieraz do późnych godzin nocnych, za marne pieniądze w lokalnych barach, starając się pomóc finansowo rodzinie. Mimo skrajnie trudnych warunków artystka uważa, że tamte lata były dla niej swoistą „szkołą”, która ułatwiła jej osiągnięcie późniejszych sukcesów[6].
Początki kariery
Mając 13 lat Eilleen została zaproszona do występu w programie telewizji CBS Tommy Hunter Show. Uczęszczała do szkoły średniej w Timmins (Timmins High and Vocational School), w tym czasie była również wokalistką lokalnego zespołu muzycznego o nazwie „Longshoot”. W 1985 roku, w duecie z Timem Denisem, popularnym kanadyjskim piosenkarzem, aktorem i prezenterem radiowym nagrała pierwszą piosenkę, która ukazała się na płycie (Heavy On The Sunshine)[7].
W 1987 w wypadku samochodowym zginęła jej matka i ojczym. 22-letnia wówczas Eilleen przerwała karierę muzyczną i zaopiekowała się rodzeństwem. Wraz z przyrodnimi braćmi Markiem i Darrylem oraz siostrą Carrie-Ann przeprowadziła się do Huntsville.
Shania
1993: Shania Twain
W 1991 roku Eilleen została zaproszona do sesji nagraniowej w Huntsville[8], czego efektem było podpisanie pierwszego kontraktu płytowego z menedżerem Richardem Frankiem. W tym czasie Eilleen zaczęła stosować pseudonim artystyczny Shania, wywodzący się z języka Indian Ojibwa [Sha-nye-uh], co znaczy „w drodze”. Taki sam tytuł miał jej pierwszy album.
2011: Why not? with Shania Twain[9]
8 maja 2011 stacja telewizyjna OWN[10] rozpoczęła emisję reality show z Shanią Twain. Program przedstawia życie piosenkarki od dzieciństwa do chwili obecnej. Pokazuje podróż w czasie, podczas której artystka próbuje odzyskać pewność siebie utraconą po trudnym rozstaniu z mężem. W programie Shania często mówi o tym, jak trudno jest jej teraz powrócić na scenę. Próbuje odnaleźć drogę wewnątrz siebie[11].
Dyskografia
Albumy
- 1993: Shania Twain
- 1995: The Woman In Me
- 1997: Come On Over
- 1999: Come On Over (International)
- 2002: Up!
- 2017: Now[12]
W sprzedaży ukazały się również nagrania Shanii z okresu 1989-1990. Jako single z tego typu albumów ukazały się „It's Alright” oraz „The Heart Is Blind”. Niektóre albumy zostały nazwane poszczególnymi tytułami piosenek.
- 1999: Beginnings 1989-1990
- 1999: On The Way
- 1999: For The Love Of Him
- 2000: Wild And Wicked
- 2000: The First Album
- 2001: The Complete Limelight Sessions
- 2004: The Rhytm Made Me Do It
- 2005: Beginnings (ponownie)
- 2005: Send It With Love
- 2007: All Fired Up, No Place To Go
- 2009: The First Time For The Last Time
Single
- 1993: „What Made You Say That”
- 1993: „Dance With The One That Brought You”
- 1993: „You Lay A Whole Lot Of Love On Me”
- 1995: „Whose Bed Have Your Boots Been Under”
- 1995: „Any Man Of Mine”
- 1995: „The Woman In Me (Needs The Man In You)”
- 1995: „(If You're Not In It For Love) I'm Outta Here!”
- 1996: „You Win My Love”
- 1996: „No One Needs To Know”
- 1996: „Home Ain't Where His Heart Is (Anymore)”
- 1996: „God Bless The Child”
- 1997: „Love Gets Me Every Time”
- 1997: „Don't Be Stupid (You Know I Love You)”
- 1998: „Honey, I m Home”
- 1998: „You're Still The One”
- 1998: „From This Moment On”
- 1998: „When”
- 1998: „That Don't Impress Me Much!”
- 1999: „Man! I Feel Like A Woman!”
- 1999: „You've Got A Way”
- 1999: „Come On Over”
- 2000: „Rock This Country!”
- 2000: „Don't Be Stupid (You Know I Love You)” (UK)
- 2000: „I'm Holding On To Love (To Save My Life)”
- 2002: „I'm Gonna Getcha Good!”
- 2003: „Ka-Ching!”
- 2003: „Forever And For Always”
- 2003: „Thank You Baby (For Makin' Someday Come So Soon)”
- 2003: „When You Kiss Me”
- 2003: „Up!”
- 2003: „She's Not Just A Pretty Face” (PROMO)
- 2004: „It Only Hurts When I'm Breathing” (PROMO)
- 2004: „Party For Two”
- 2005: „Don't”
- 2005: „I Ain't No Quitter”
- 2006: „Shoes”
- 2011: „Today Is Your Day” (PROMO)
- 2012: „Endless love” (z Lionelem Richie)
Przypisy
- ↑ a b c d e f Stephen Thomas Erlewine , Shania Twain - Biography [online], Allmusic, Cytat: Genre: Country Styles: Contemporary Country,Country-Pop, Adult Contemporary, Contemporary Pop/Rock (ang.).
- ↑ Twain, Shania. Biography. Shania: The Official Site. Data dostępu: 2007-08-22
- ↑ Shania Twain to be inducted to the Canadian Music Hall of Fame at the 2011 Juno Awards. junoawards.ca, 11 stycznia 2011. [dostęp 2013-10-28]. (ang.).
- ↑ Twain, Shania, About: Awards and Accolades. Shania: The Official Site. Data dostępu: 2007-10-13
- ↑ Twain, Shania, News. Shania: The Official Site. Data dostępu: 2007-10-13
- ↑ Shania Twain Interview, Today with Des and Mel, ITV Productions
- ↑ shania.net Biography. Shania Twain Facts, Stats and more! Data dostępu: 2008-01-30
- ↑ CMT.com: Shania Twain: Biography
- ↑ Oficjalna strona programu
- ↑ Premierowy program reality show
- ↑ Program na imdb.com
- ↑ a, net, 28 czerwca 2017 .