Siernicze Wielkie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siernicze Wielkie
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

słupecki

Gmina

Ostrowite

Strefa numeracyjna

63

Kod pocztowy

62-402[2]

Tablice rejestracyjne

PSL

SIMC

0291760

Położenie na mapie gminy Ostrowite
Mapa konturowa gminy Ostrowite, u góry znajduje się punkt z opisem „Siernicze Wielkie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Siernicze Wielkie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Siernicze Wielkie”
Położenie na mapie powiatu słupeckiego
Mapa konturowa powiatu słupeckiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Siernicze Wielkie”
Ziemia52°24′46″N 18°01′29″E/52,412778 18,024722[1]

Siernicze Wielkiewieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, w gminie Ostrowite. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o Sierniczu Wielkim, jako wsi szlacheckiej pojawiły się w XVI wieku. Na początku XVI wieku łany dworskie i kmiece we wsi Siernicze Wielkie dawały dziesięcinę parafii w Ostrowitem. W roku 1827 wieś Siernicze Wielkie miała 20 domów i 168 mieszkańców. W roku 1887 Siernicze Wielkie wraz ze Skrzynką Małą stanowiły dobrze prosperujący majątek ziemski o powierzchni 1288 mórg (1 morga ca. 0,56 ha). W tym folwark Siernicze Wielkie miał 672 morgi gruntów ornych i ogrodów, 40 mórg łąk, 59 mórg pastwisk, 6 mórg lasu, 22 morgi nieużytków oraz posiadał 9 budynków murowanych i prowadził płodozmian 12 polowy. W tym okresie liczba zagród wzrosła do 29. Ostatnimi polskimi właścicielami Siernicza Wielkiego była rodzina Wyganowskich herbu Łodzia. W roku 1887, po śmierci dziedzica Wganowskiego, dobra Siernicze Wielkie przeszły we władanie żydowskiej rodziny Bosaków. U schyłku XIX w., po zawarciu związku małżeńskiego przez Adama Iwańczyka (spolszczonego Żyda) z panną Bosakówną, majątek zyskał nowego właściciela, który był ostatnim dziedzicem folwarku Siernicze Wielkie. W 1939 roku folwark przejęli okupanci niemieccy, a w 1945 roku majątek został rozparcelowany. Do dnia dzisiejszego zachowały się pozostałości zespołu dworskiego z pierwszej połowy XIX wieku.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajdują się następujące zabytki nieruchome wpisane do krajowego rejestru zabytków:

  • dwór z 2 poł. XIX wieku (ze zmianami z pocz. XX w.), nr rej.: 277/19 z 30.04.1984 r.
  • oficyna z poł. XIX wieku, nr rej.: jw.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122451
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1166 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też: Siernicze Małe