Sisyra terminalis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sisyra terminalis
Curtis, 1854
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

sieciarki

Rodzina

okudlicowate

Rodzaj

Sisyra

Gatunek

Sisyra terminalis

Sisyra terminalis – gatunek drapieżnego owada z rodziny okudlicowatych (Sisyridae). Dorasta do 6 mm. Larwy tej sieciarki, jak larwy wszystkich okudlicowatych, są związane ze środowiskiem wodnym.

W Polsce został stwierdzony pod koniec XX wieku[1]. Znanych jest 7 miejsc występowania tego zwierzęcia na terenie kraju. Jednym z ciekawszych są pola wodonośne należące do wrocławskich wodociągów, dlatego że położone są one kilka kilometrów od centrum niemal 700-tysięcznego miasta, a owad ten żyje tylko w pobliżu bardzo czystej wody[2]. Woda wysokiej jakości jest mu potrzebna do rozrodu. Larwy Sisyra terminalis rozwijają się bowiem tylko wewnątrz słodkowodnych gąbek. A te są bioindykatorami czystości wody.

Sisyra terminalis została odkryta w 1854 roku. Po przepoczwarczeniu dorosłe formy owada żyją tylko kilka tygodni i zajmują się niemal jedynie kopulacją. Do tego stopnia są tak nią zajęte, że prawdopodobnie nic nie jedzą, a po złożeniu jaj przez samicę partnerzy giną.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.
  2. Wybredny mikrus. MPWiK Wrocław. [dostęp 2010-10-17].