Skrzydlik tęgoszczecinowy
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
skrzydlik tęgoszczecinowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Fissidens crassipes Wilson ex Bruch & Schimp. Bryol. Eur. 1: 197. pl. 100: crassipes (fasc. 42. Monogr. Suppl. 1: 1. pl. suppl. 1: crassipes) 1849.[3] | |
Skrzydlik tęgoszczecinowy (Fissidens crassipes Wilson ex Bruch & Schimp.) – gatunek mchu należący do rodziny skrzydlikowatych (Fissidentaceae). W Polsce występuje m.in. w Bieszczadach Zachodnich[4].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek wieloletni, dwupienny. U okazów w Bieszczadach Zachodnich nie stwierdzono sporogonów[4].
Gatunek cienioznośny, hydrofilny, kalcyfilny. Preferowane siedliska: mokre skały, zbiorowiska epilityczne na obrzeżach potoków. W Bieszczadach występuje do wysokości 680 m n.p.m.[4]
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Synonimy[3]: Fissidens mildeanus Schimp., Fissidens praemollis Broth., Fissidens warnstorfii M. Fleisch.
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
Roślina objęta jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową od 2004 r.[5] Jej status ochronny potwierdzony został w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 w sprawie ochrony gatunkowej roślin[6].
Gatunek został uznany za zagrożony w Polsce, w Bieszczadach za lokalnie zanikły. Dwa stanowiska gatunku chronione są na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ B. Goffinet, W.R. Buck, Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2015-06-07] (ang.).
- ↑ a b Fissidens crassipes Wilson ex Bruch & Schimp.. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2017-02-05]. (ang.).
- ↑ a b c d Jan Żarnowiec, Adam Stebel: Mchy polskich Bieszczadów Zachodnich i Bieszczadzkiego Parku Narodowego - stan poznania, ekologia, zagrożenia. Wyd. I. Ustrzyki Dolne, Bielsko-Biała: Ośrodek Naukowo-Dydaktyczny Bieszczadzkiego Parku Narodowego w Ustrzykach Dolnych, Instytut Ochrony i Inżynierii Środowiska Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej, 2014, seria: Monografie Bieszczadzkie. Tom XVI. ISBN 978-83-88505-49-2.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. z 2014 r. poz. 1409).