Franciszek Placidi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
ilustracja |
lit. |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
* 1776–1778: pałac w [[Kozienice|Kozienicach]] |
* 1776–1778: pałac w [[Kozienice|Kozienicach]] |
||
Ponadto jest autorem licznych pomniejszych dzieł architektury świeckiej oraz małej architektury, takich jak liczne ołtarze w [[bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie|katedrze wawelskiej]] oraz w [[Kościół Mariacki w Krakowie|kościele Mariackim]], nagrobki [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]] i [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]], kościół w [[ |
Ponadto jest autorem licznych pomniejszych dzieł architektury świeckiej oraz małej architektury, takich jak liczne ołtarze w [[bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie|katedrze wawelskiej]] oraz w [[Kościół Mariacki w Krakowie|kościele Mariackim]], nagrobki [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]] i [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]], kościół w [[Teofipol]]u, ołtarze główne w kościele benedyktynów w [[Tyniec (Kraków)|Tyńcu]] i katedrze we [[Frombork]]u i wiele innych. |
||
{{commonscat}} |
{{commonscat}} |
||
Wersja z 00:00, 22 sty 2011
Franciszek Placidi, wł. Francesco Placidi (ur. między 1710 a 1715, zm. w 1782 w Kozienicach)[1] – włoski architekt i rzeźbiarz, z pochodzenia rzymianin, jeden z największych twórców późnego baroku, tzw. eklektyzmu.
W latach 1738–1740 przebywał w Dreźnie, gdzie kierował budową Hofkirche. W 1742 przybył do Polski, gdzie otrzymał posadę architekta królewskiego. W 1750 otrzymał tytuł szlachecki. Zmarł w 1782, który to rok uznawany jest za koniec epoki baroku w Polsce.
Twórczość
- 1738–1740: Hofkirche w Dreźnie
- 1742: pałac w Grabkach Dużych
- 1743–1746: przebudowa kaplicy Lipskich na Wawelu
- 1752–1773: kościół Trynitarzy (obecnie Bonifratrów) w Krakowie
- 1759–1760: fasada kościoła Pijarów w Krakowie
- 1768–1773: przebudowa pałacu w Wolborzu
- 1776–1778: pałac w Kozienicach
Ponadto jest autorem licznych pomniejszych dzieł architektury świeckiej oraz małej architektury, takich jak liczne ołtarze w katedrze wawelskiej oraz w kościele Mariackim, nagrobki Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego, kościół w Teofipolu, ołtarze główne w kościele benedyktynów w Tyńcu i katedrze we Fromborku i wiele innych.
- ↑ Franciszek Placidi w encyklopedii PWN. encyklopedia.pwn.pl. [dostęp 2010-10-06].