Pałac Błękitny w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
interwiki de |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[Plik:Pałac Błękitny.jpg|thumb|250px|Pałac Błękitny na początku XVIII wieku]] |
[[Plik:Pałac Błękitny.jpg|thumb|250px|Pałac Błękitny na początku XVIII wieku]] |
||
[[Plik:Pałac Błękitny Bellotto.JPG|thumb|250px|Pałac Błękitny na obrazie [[Bernardo Bellotto]]]] |
[[Plik:Pałac Błękitny Bellotto.JPG|thumb|250px|Pałac Błękitny na obrazie [[Bernardo Bellotto]]]] |
||
''Za Morsztynowskim ogrodem, ku Senatorskiej ulicy, po lewej stronie od kościoła Reformatów, idąc od Kolumny Zygmunta ku Woli, wznosił się stary ogromny gmach, który przechodząc różne ręce dostał się nareszcie Stefanowi Potockiemu, Referendarzowi W. Koronnemu a bratu rodzonemu księcia Teodora Prymasa''<ref name="AO">{{cytuj książkę|nazwisko=Bartoszewicz|imię=Julian|tytuł=Znakomici mężowie Polscy w XVIII w., t. II|wydawca=B.M. Wolffa|miejsce=Petersburg|data=1856|strony=261 - 333}}</ref>. W [[1726]] [[Stefan Potocki (marszałek nadworny koronny)|Stefan Potocki]] ''referendarz wielki koronny, z żoną swoją Teresą z Kąckich gmach ten podarował Królowi i zeznał tę darowiznę przed aktami Metryki Koronnej''<ref name="AO" />. Król [[August II Mocny|Augusta II]] polecił pałac przebudować (w stylu [[rokoko]]) i podarował go swojej córce [[Anna Orzelska|Annie Orzelskiej]]. Ta 7 listopada [[1730]] (po swoim ślubie) zrobiła darowiznę pałacu na rzecz ojca - króla a ten niedługo potem podarował go Marii Zofii z Sieniawskich Denhoffowej, wdowie po wojewodzie [[połock]]im i [[Hetman polny litewski|hetmanie polnym litewskim]] [[Stanisław Ernest Denhoff|Stanisławie]]. W zamian za pałac Błękitny Maria Zofia Denhoffowa przekazała królowi Augustowi II prawo do dożywotniej dzierżawy Wilanowa. Zofia Denhoffowa wyszła w lipcu [[1731]] za mąż za [[August Aleksander Czartoryski|Augusta Czartoryskiego]] i na długie lata pałac przeszedł w ręce rodziny Czartoryskich. W 1811 roku Zofia, córka Adama Kazimierza i Izabeli z Flemingów Czartoryskich wyszła za mąż za Stanisława Zamojskiego. |
|||
Od [[1811]] do [[1944]] mieszkał w nim ród [[Zamoyscy|Zamoyskich]]. W [[1812]] - [[1815|15]] właściciel [[Stanisław Kostka Zamoyski]] zainicjował jego przebudowę w stylu [[klasycyzm|klasycystycznym]]. W latach 1833-1838 dobudowano dwupiętrową oficynę. Do wybuchu wojny w pałacu mieściły się wspaniałe zbiory artystyczne, a w specjalnie przystosowanym pawilonie słynna Biblioteka Ordynacji Zamojskiej. |
Od [[1811]] do [[1944]] mieszkał w nim ród [[Zamoyscy|Zamoyskich]]. W [[1812]] - [[1815|15]] właściciel [[Stanisław Kostka Zamoyski]] zainicjował jego przebudowę w stylu [[klasycyzm|klasycystycznym]]. W latach 1833-1838 dobudowano dwupiętrową oficynę. Do wybuchu wojny w pałacu mieściły się wspaniałe zbiory artystyczne, a w specjalnie przystosowanym pawilonie słynna Biblioteka Ordynacji Zamojskiej. |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
W latach [[1958]]-[[1997]] w Pałacu Błękitnym mieściła się siedziba [[Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Chińskiej|Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Chińskiej]]. Pałac był w ostatnich latach siedzibą warszawskiego Zarządu Transportu Miejskiego. |
W latach [[1958]]-[[1997]] w Pałacu Błękitnym mieściła się siedziba [[Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Chińskiej|Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Chińskiej]]. Pałac był w ostatnich latach siedzibą warszawskiego Zarządu Transportu Miejskiego. |
||
'''Nazwa:''' |
|||
Nazwa pochodzi od koloru dachu jakim pałac został pokryty w [[1807]]. |
|||
{{commonscat|Blue Palace}} |
{{commonscat|Blue Palace}} |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 10:28, 4 kwi 2012
Pałac Błękitny (Zamoyskich) - mieści się przy ul. Senatorskiej 37 w Warszawie.
Za Morsztynowskim ogrodem, ku Senatorskiej ulicy, po lewej stronie od kościoła Reformatów, idąc od Kolumny Zygmunta ku Woli, wznosił się stary ogromny gmach, który przechodząc różne ręce dostał się nareszcie Stefanowi Potockiemu, Referendarzowi W. Koronnemu a bratu rodzonemu księcia Teodora Prymasa[1]. W 1726 Stefan Potocki referendarz wielki koronny, z żoną swoją Teresą z Kąckich gmach ten podarował Królowi i zeznał tę darowiznę przed aktami Metryki Koronnej[1]. Król Augusta II polecił pałac przebudować (w stylu rokoko) i podarował go swojej córce Annie Orzelskiej. Ta 7 listopada 1730 (po swoim ślubie) zrobiła darowiznę pałacu na rzecz ojca - króla a ten niedługo potem podarował go Marii Zofii z Sieniawskich Denhoffowej, wdowie po wojewodzie połockim i hetmanie polnym litewskim Stanisławie. W zamian za pałac Błękitny Maria Zofia Denhoffowa przekazała królowi Augustowi II prawo do dożywotniej dzierżawy Wilanowa. Zofia Denhoffowa wyszła w lipcu 1731 za mąż za Augusta Czartoryskiego i na długie lata pałac przeszedł w ręce rodziny Czartoryskich. W 1811 roku Zofia, córka Adama Kazimierza i Izabeli z Flemingów Czartoryskich wyszła za mąż za Stanisława Zamojskiego. Od 1811 do 1944 mieszkał w nim ród Zamoyskich. W 1812 - 15 właściciel Stanisław Kostka Zamoyski zainicjował jego przebudowę w stylu klasycystycznym. W latach 1833-1838 dobudowano dwupiętrową oficynę. Do wybuchu wojny w pałacu mieściły się wspaniałe zbiory artystyczne, a w specjalnie przystosowanym pawilonie słynna Biblioteka Ordynacji Zamojskiej.
Koncertował w nim Fryderyk Chopin, a także pracował Stefan Żeromski.
W 1939 został częściowo zniszczony. Ocalone przedmioty i zbiory biblioteczne zostały wywiezione przez Niemców, bądź spłonęły.
W 1948 - 50 został odbudowany.
W latach 1958-1997 w Pałacu Błękitnym mieściła się siedziba Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Chińskiej. Pałac był w ostatnich latach siedzibą warszawskiego Zarządu Transportu Miejskiego.
Nazwa:
Nazwa pochodzi od koloru dachu jakim pałac został pokryty w 1807.
Nieprawidłowe parametry: {52|14|32.12|N|21|00|17.68|E}