Stara Wieś Spiska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Historia: drobne merytoryczne |
|||
Linia 40: | Linia 40: | ||
=== Historia === |
=== Historia === |
||
[[Plik:Kultúrny dom (Spišská Stará Ves).jpg|thumb|left|Dom kultury]] |
[[Plik:Kultúrny dom (Spišská Stará Ves).jpg|thumb|left|Dom kultury]] |
||
Miejscowość istniała prawdopodobnie już na przełomie XII i XIII w. W czasie najazdu tatarskiego została doszczętnie zniszczona. Od 1337 r. do XIX w. wchodziła w skład dominium czerwono-klasztorskiego. W 1399 roku Stara Wieś Spiska otrzymała prawa miejskie. W 1385 r. w mieście doszło do pierwszego spotkania [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełły]], [[Witold Kiejstutowicz|Witolda]] oraz [[Zygmunt Luksemburski|Zygmunta Luksemburskiego]]. W 1474 roku w Starej Wsi Spiskiej [[Maciej Korwin]] i [[Kazimierz IV Jagiellończyk]] popisali pokój po wojnie o tron węgierski. Do XIX wieku dominującą nacją w okolicy byli Polacy<ref>"w północnej części Spiszą, głównie w powiatach Spiska Stara Wieś (78% ogółu mieszkańców), gdzie wśród 18 gmin 15 było czysto polskich, oraz w powiecie Stara Lubowla (58% ogółu), a także w północno-zachodniej części powiatu kieżmarskiego (34% ogółu). Obok wyżej wymienionych skupisk na Słowacji znajdowało się 45 polskich wysp językowych z 25 tys. Polaków. [w:] Śląski Kwartalnik Historyczny. WrTMH. t. 35. Ossolineum. wyd. I. 1980. str. 47</ref>. W 1878 roku miejscowość zniszczył pożar. Do 1960 roku była siedzibą władz [[powiat Zamagurze|powiatu Zamagurze]]. |
Miejscowość istniała prawdopodobnie już na przełomie XII i XIII w. W czasie najazdu tatarskiego została doszczętnie zniszczona. Od 1337 r. do XIX w. wchodziła w skład dominium czerwono-klasztorskiego. W 1399 roku Stara Wieś Spiska otrzymała prawa miejskie. W 1385 r. w mieście doszło do pierwszego spotkania [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełły]], [[Witold Kiejstutowicz|Witolda]] oraz [[Zygmunt Luksemburski|Zygmunta Luksemburskiego]]. |
||
W 1397 roku traktat pokojowy na 16 lat podpisali tu Władysław Jagiełło i Zygmunt Luksemburski. |
|||
W 1474 roku w Starej Wsi Spiskiej [[Maciej Korwin]] i [[Kazimierz IV Jagiellończyk]] popisali pokój po wojnie o tron węgierski. Do XIX wieku dominującą nacją w okolicy byli Polacy<ref>"w północnej części Spiszą, głównie w powiatach Spiska Stara Wieś (78% ogółu mieszkańców), gdzie wśród 18 gmin 15 było czysto polskich, oraz w powiecie Stara Lubowla (58% ogółu), a także w północno-zachodniej części powiatu kieżmarskiego (34% ogółu). Obok wyżej wymienionych skupisk na Słowacji znajdowało się 45 polskich wysp językowych z 25 tys. Polaków. [w:] Śląski Kwartalnik Historyczny. WrTMH. t. 35. Ossolineum. wyd. I. 1980. str. 47</ref>. W 1878 roku miejscowość zniszczył pożar. Do 1960 roku była siedzibą władz [[powiat Zamagurze|powiatu Zamagurze]]. |
|||
W 1992 do miasta przyłączono samodzielną dotychczas wieś [[Łysa nad Dunajcem]]<ref>[http://www.spisskastaraves.sk/historia/ Historia miasta]</ref>. |
W 1992 do miasta przyłączono samodzielną dotychczas wieś [[Łysa nad Dunajcem]]<ref>[http://www.spisskastaraves.sk/historia/ Historia miasta]</ref>. |
||
[[Plik:SSVPanorama.jpg|thumb|500px|left|Panorama Starej Wsi Spiskiej, w tle widać polskie [[Pieniny]]]] |
[[Plik:SSVPanorama.jpg|thumb|500px|left|Panorama Starej Wsi Spiskiej, w tle widać polskie [[Pieniny]]]] |
||
{{clear|left}} |
{{clear|left}} |
||
=== Zobacz też === |
=== Zobacz też === |
||
* [[Synagoga w Starej Wsi Spiskiej]] |
* [[Synagoga w Starej Wsi Spiskiej]] |
Wersja z 10:04, 12 cze 2013
Stara Wieś Spiska (słow. Spišská Stará Ves, niem. Alt(en)dorf, węg. Szepesófalu) – miejscowość na Słowacji w powiecie Kieżmark, w kraju preszowskim.
Położenie
Miasto leży przy ujściu Rieki do Dunajca, 37 kilometrów od stolicy okresu (odpowiednik polskiego powiatu), przy granicy polsko-słowackiej[1]. Znajduje się u podnóża Magury Spiskiej w etnograficznym regionie zwanym Spiszem.
Historia
Miejscowość istniała prawdopodobnie już na przełomie XII i XIII w. W czasie najazdu tatarskiego została doszczętnie zniszczona. Od 1337 r. do XIX w. wchodziła w skład dominium czerwono-klasztorskiego. W 1399 roku Stara Wieś Spiska otrzymała prawa miejskie. W 1385 r. w mieście doszło do pierwszego spotkania Władysława Jagiełły, Witolda oraz Zygmunta Luksemburskiego.
W 1397 roku traktat pokojowy na 16 lat podpisali tu Władysław Jagiełło i Zygmunt Luksemburski.
W 1474 roku w Starej Wsi Spiskiej Maciej Korwin i Kazimierz IV Jagiellończyk popisali pokój po wojnie o tron węgierski. Do XIX wieku dominującą nacją w okolicy byli Polacy[2]. W 1878 roku miejscowość zniszczył pożar. Do 1960 roku była siedzibą władz powiatu Zamagurze.
W 1992 do miasta przyłączono samodzielną dotychczas wieś Łysa nad Dunajcem[3].
Zobacz też
- ↑ Spisz – Stara Wieś Spiska. [dostęp 2010-02-15].
- ↑ "w północnej części Spiszą, głównie w powiatach Spiska Stara Wieś (78% ogółu mieszkańców), gdzie wśród 18 gmin 15 było czysto polskich, oraz w powiecie Stara Lubowla (58% ogółu), a także w północno-zachodniej części powiatu kieżmarskiego (34% ogółu). Obok wyżej wymienionych skupisk na Słowacji znajdowało się 45 polskich wysp językowych z 25 tys. Polaków. [w:] Śląski Kwartalnik Historyczny. WrTMH. t. 35. Ossolineum. wyd. I. 1980. str. 47
- ↑ Historia miasta
<ref>
o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
- Spiska Stara Wieś. [dostęp 2010-02-15].