Monaster Kuteiński: Różnice pomiędzy wersjami

{{{nazwa}}}
Куцеінскі Багаяўленскі манастыр
	; Cerkiew Trójcy Świętej
Państwo	Białoruś
Miejscowość	Orsza
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	eparchia witebska i orszańska
Klauzura	nie
Typ monasteru	męski
	Obiekty sakralne
Cerkiew	Cerkiew Trójcy Świętej
Data zamknięcia	1917
Data reaktywacji	1992
	Położenie na mapie Białorusi Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:building}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 21:18, 16 paź 2013

Monaster Kuteiński, Kuteiński Monaster Objawienia Pańskiego – prawosławny męski monaster położony na terenie miasta Orsza, działający w jurysdykcji eparchii witebskiej i orszańskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego.

Monaster został wzniesiony w pobliżu ujścia Kuteinki do Dniepru, na obrzeżach Orszy, z błogosławieństwa patriarchy jerozolimskiego Teofana III w 1620^[1]. Wspólnota była podporządkowana monasterowi Św. Trójcy w Słucku^[2].

W 1630 przy monasterze powstała drukarnia, w której w kolejnych latach Spirydon Sobol wydrukował pierwszy białoruski Elementarz, jak również inne księgi biblijne i religijne. Drukarnia klasztorna blisko współpracowała ze szkołą grawiury w Orszy^[1]. W 1635 metropolita kijowski Piotr Mohyła poświęcił w klasztorze główny drewniany sobór Objawienia Pańskiego i cerkiew dolną św. Łazarza^[1]. W 1656 do monasteru przybył car Aleksy I, który zaangażował kilku związanych z monasterem artystów i grawera Paisjusza do prac w cerkwi w Moskwie-Izmajłowie oraz we dworze carskim w Kołomienskoje^[1].

Monaster nieprzerwanie funkcjonował jako męska wspólnota prawosławna do 1917, gdy został zamknięty i zdewastowany. Jego cerkwie, dzwonnice, otaczające go mury zostały zniszczone, natomiast dawny budynek mieszkalny dla mnichów zaadaptowano na mieszkania. Wspólnota monastyczna wznowiła swoją działalność w 1992, zaś trzy lata później ukończono remont cerkwi Trójcy Świętej^[1].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Богоявленский Кутеинский мужской монастырь
↑ Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 27. ISBN 978-83-7431-127-4.

[vit-1] Богоявленский Кутеинский мужской монастырь

[2] Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 27. ISBN 978-83-7431-127-4.

[1]

[2]

@@ Linia 44: / Linia 44: @@
 Monaster został wzniesiony w pobliżu ujścia Kuteinki do [[Dniepr]]u, na obrzeżach Orszy, z błogosławieństwa patriarchy jerozolimskiego [[Teofan III (patriarcha Jerozolimy)|Teofana III]] w 1620<ref name="vit">[http://www.vitebsk.orthodoxy.ru/index.php/eparhia/monastyri/kuteinskij-monastyr.html Богоявленский Кутеинский мужской монастырь]</ref>. Wspólnota była podporządkowana [[Monaster Trójcy Świętej w Słucku|monasterowi Św. Trójcy w Słucku]]<ref>{{cytuj książkę | autor = Pawluczuk U. A.| tytuł = Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej| wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku| rok = 2007| strony = 27| isbn = 978-83-7431-127-4}}</ref>.
-W 1630 przy monasterze powstała drukarnia, w której w kolejnych latach [[Spirydon Sobol]] wydrukował pierwszy [[Białoruś|białoruski]] ''Elementarz'', jak również inne księgi biblijne i religijne. Drukarnia klasztorna blisko współpracowała ze szkołą grawiury w Orszy<ref name="vit"/>. W 1635 [[prawosławna metropolia kijowska|metropolita kijowski]] [[Piotr Mohyła|Piotr]] poświęcił w klasztorze główny drewniany sobór Objawienia Pańskiego i cerkiew dolną św. Łazarza<ref name="vit"/>. W 1656 do monasteru przybył car [[Aleksy I Romanow|Aleksy I]], który zaangażował kilku związanych z monasterem artystów i grawera Paisjusza do prac w cerkwi w Moskwie-Izmajłowie oraz we dworze carskim w [[Kołomienskoje]]<ref name="vit"/>.
+W 1630 przy monasterze powstała drukarnia, w której w kolejnych latach [[Spirydon Sobol]] wydrukował pierwszy [[Białoruś|białoruski]] ''Elementarz'', jak również inne księgi biblijne i religijne. Drukarnia klasztorna blisko współpracowała ze szkołą grawiury w Orszy<ref name="vit"/>. W 1635 [[prawosławna metropolia kijowska|metropolita kijowski]] [[Piotr Mohyła|Piotr Mohyła]] poświęcił w klasztorze główny drewniany sobór Objawienia Pańskiego i cerkiew dolną św. Łazarza<ref name="vit"/>. W 1656 do monasteru przybył car [[Aleksy I Romanow|Aleksy I]], który zaangażował kilku związanych z monasterem artystów i grawera Paisjusza do prac w cerkwi w Moskwie-Izmajłowie oraz we dworze carskim w [[Kołomienskoje]]<ref name="vit"/>.
 Monaster nieprzerwanie funkcjonował jako męska wspólnota prawosławna do 1917, gdy został zamknięty i zdewastowany. Jego cerkwie, dzwonnice, otaczające go mury zostały zniszczone, natomiast dawny budynek mieszkalny dla mnichów zaadaptowano na mieszkania. Wspólnota monastyczna wznowiła swoją działalność w 1992, zaś trzy lata później ukończono remont cerkwi Trójcy Świętej<ref name="vit"/>.