Sądowel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
Anulowanie wersji 39986458 autora Konarski (dyskusja)
Konarski (dyskusja | edycje)
Anulowanie wersji 39986464 autora Konarski (dyskusja)
Linia 19: Linia 19:
|SIMC = 0377271
|SIMC = 0377271
|mapa wsi =
|mapa wsi =
|stopniN =51 |minutN =41 |sekundN =17
|stopniN =51 |minutN =59 |sekundN =34
|stopniE =16 |minutE =36 |sekundE =37
|stopniE =16 |minutE =62 |sekundE =36
|commons =
|commons =
|wikisłownik =
|wikisłownik =

Wersja z 16:05, 31 lip 2014

Sądowel
{{{rodzaj miejscowości}}}
ilustracja
Państwo dolnośląskie
Powiat

górowski

Gmina

Wąsosz

Strefa numeracyjna

(+48) 65

Tablice rejestracyjne

DGR

SIMC

0377271

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: dolnośląskie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Sądowel (niem. Sandelswalde) – integralna część wsi Lechitów w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie górowskim, w gminie Wąsosz. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Lechitów.

Nazwa

Nazwa miejscowości pochodzi od polskiego słowa sąd[1]. Niemiecki językoznawca Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia jako najwcześniejsze zanotowane nazwy miejscowości w dokumencie z 1103 roku Sandowel oraz Sądowl podając ich znaczenie "Gerichtsort" - "miejscowość sądów"[1].

W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Zandawel.[2][3]

Historia

Była jedną z najstarszych osad, a następnie pierwszych grodów kasztelańskich w tej okolicy. Bulla papieża Hadriana IV z 1155 wymienia Sądowel jako gród kasztelański, który był w posiadaniu biskupstwa wrocławskiego. Zapisy w kronikach odnotowują, że władza spoczywała w rękach przedstawicieli wielu polskich rodów m.in. Częstobór, Mojko, Przebysław i Trybut. W 1217 miało miejsce w Sądowlu zawarcie pokoju pomiędzy Władysławem Laskonogim, a Henrykiem I Brodatym. Według hipotezy Krzysztofa Ożóga[4] to właśnie w tej miejscowości miał miejsce w 1281 roku zjazd Piastów śląskich, na którym gospodarz, Henryk IV Probus łamiąc wszelkie zasady gościnności uwięził zaproszonych Henryka III, Przemysła II i Henryka V, chcąc uzyskać od nich ustępstwa polityczne. Gród uległ zniszczeniu w 1319 w wyniku walk Bolesława III, księcia brzeskiego. W II połowie XVIII w. kroniki odnotowały istnienie kościoła ewangelickiego, plebanii i szkoły. W połowie XIX wieku poza kościołem istniał folwark i dziesięć budynków mieszkalnych. Obecnie jest wsią niesołecką, sołectwo znajduje się w pobliskim Lechitowie.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa leszczyńskiego.

Zabytki

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest obiekt[5]:

  • kościół ewangelicki, obecnie rzym.kat. fil. pw. Matki Bożej Królowej Świata, z drugiej poł. XIX w.

Warte uwagi są dwa grodziska zlokalizowane na przeciwległych brzegach Baryczy oraz domy szachulcowe stanowiące zabudowę wsi.

Osoby urodzone w Sądowlu

  1. a b Heinrich Adamy: Die Schlesischen Ortsnamen ihre entstechung und bedeutung. Breslau: Verlag von Priebotsch`s Buchhandlung, 1888, s. 9.
  2. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
  3. H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
  4. Nie mamy pewności, gdzie w rzeczywistości zjazd się odbył, gdyż żadne źródło współczesne tym wydarzeniom o tym nie wspomina. Przypuszczenia historyków, że mogło to mieć w Sądowlu por. Krzysztof Ożóg, Przemysł II, Piastowie - Leksykon biograficzny, Kraków 1999, s. 155-156, czy w Baryczy, por. Zygmunt Boras, Przemysław II, 700-lecie koronacji, Międzychód 1995, s. 25, są oparte tylko na źródłach pośrednich. Nie znamy także powodu tak licznego spotkania książąt dzielnicowych.
  5. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 27. [dostęp 22 sierpnia 2012].
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

Bibliografia

  • BIP
  • Glogow.pl, Sądowel
  • Bogdan Zgodziński "Województwo leszczyńskie" Państwowe Wydawnictwo Naukowe Warszawa 1989 ISBN 83-01-07676-3 s. 340
  • Zygmunt Boras "Książęta Piastowscy Śląscy" Wydawnictwo Śląsk 1978 s. 137