Stary Zamek w Grodnie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Removing Link GA template (handled by wikidata) |
drobne redakcyjne |
||
Linia 67: | Linia 67: | ||
[[Kategoria:Zamki na Białorusi]] |
[[Kategoria:Zamki na Białorusi]] |
||
[[Kategoria:Rezydencje władców Polski]] |
[[Kategoria:Rezydencje władców Polski]] |
||
[[Kategoria:Architektura gotyku na Białorusi]] |
Wersja z 13:19, 29 sty 2015
Stary Zamek w Grodnie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Rozpoczęcie budowy | |
Ważniejsze przebudowy |
lata 80. XVI w. |
Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie Grodna Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Białorusi Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |
Strona internetowa |
Stary Zamek – zamek królewski w Grodnie, miejsce sejmów walnych I Rzeczypospolitej. Miejsce śmierci królów polski: Kazimierza Jagiellończyka i Stefana Batorego, a także patrona Rzeczypospolitej św. Kazimierza.
Historia
Pierwszy obiekt obronny postawili książęta ruscy w XI wieku. W XIII wieku Grodno przeszło we władanie Litwy, od początku następnego stulecia stało się celem częstych ataków Krzyżaków. W 1393 roku gród został zdobyty przez Krzyżaków, i w tym samym roku stał się jedną z głównych siedzib Witolda, który w roku 1398 wybudował gotycki, murowany zamek z pięcioma basztami. Obiekt ten w głównym zrębie zachował się do dnia dzisiejszego.
W 1445 roku wielki książę litewski Kazimierz IV Jagiellończyk przyjął tu poselstwo koronne, oferujące mu koronę Królestwa Polskiego. W XV wieku na Zamku Dolnym powstał Dom Królewski (tzw. Domus Regia). Król również w tym zamku zmarł w 1492 roku. Na zamku w Grodnie mieszkał i zmarł w 1483 roku syn króla Kazimierza – święty Kazimierz.
Bardzo często przebywał na zamku król Polski Stefan Batory, który w trakcie wojen z Moskwą w latach 1576-1582 uczynił z zamku swoją główną rezydencję. Z inicjatywy Batorego zamek został przebudowany około 1580 roku w stylu renesansowym przez włoskiego architekta Scoto z Parmy. Król Stefan Batory zmarł na zamku w Grodnie 12 grudnia w 1586 roku.
W 1655 roku zamek został doszczętnie zniszczony przez wojska moskiewskie pod dowództwem Chowańskiego. Odbudował go kanclerz wielki litewski i starosta grodzieński Krzysztof Zygmunt Pac. Od 1678 roku odbywał się w nim co trzeci sejm zwyczajny Rzeczypospolitej.
W 1708 roku zamek został zniszczony przez szwedzkie wojska Karola XII czasie III wojny północnej i nigdy już nie powrócił do dawnej świetności. W związku z tym, że stary zamek był zrujnowany, król August III Sas na potrzeby reprezentacyjne wybudował na sąsiednim wzgórzu Nowy Zamek. W związku z tym Stary Zamek w XVIII wieku pozostawał ruiną.
W XIX wieku stary zamek został przebudowany na koszary rosyjskiej armii. Wtedy też rozebrano trzecią kondygnację oraz przebudowano m.in. dawną salę sejmową i izbę poselską.
Po odzyskaniu przez Polskę Grodna w 1919 roku, stary zamek został przystosowany do pełnienia funkcji muzealnych – jego twórcą i kustoszem był Józef Jodkowski (1890–1950), polski archeolog, autor wielu prac o Grodnie i ziemi grodzieńskiej. W czasie II wojny światowej większość zbiorów zgromadzonych na zamku uległo rozkradzeniu. Zachował się jednak m.in. oryginalny testament Tadeusza Kościuszki z 1817 roku, prezentowany w muzeum.
Obecnie istnieją plany odbudowy zamku w formie z czasów panowania Stefana Batorego[1].
-
Zamek Stary na widoku Grodna z 1597
-
Zamek za panowania Stefana Batorego
Bibliografia
- Grodno: miasto nad Niemnem, Kraków 2005, ISBN 83-89676-33-8