Synagoga w Orli: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: merytoryczne na podstaeie KZSwP
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Konarski (dyskusja | edycje)
merytoryczne
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Linia 9: Linia 9:
|budulec = murowana
|budulec = murowana
|architekt =
|architekt =
|data budowy = około [[1754]]
|data budowy = XVII, XVIII wiek
|data likwidacji = [[1941]]
|data likwidacji = [[1941]]
|data zburzenia =
|data zburzenia =

Wersja z 22:47, 19 gru 2019

Synagoga w Orli
Ilustracja
Budynek synagogi w Orli
Państwo

 Polska

Miejscowość

Orla

Budulec

murowana

Data budowy

XVII, XVIII wiek

Data likwidacji

1941

Tradycja

ortodoksyjna

Obecnie

opuszczona

Położenie na mapie gminy Orla
Mapa konturowa gminy Orla, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Synagoga w Orli”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Synagoga w Orli”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Synagoga w Orli”
Położenie na mapie powiatu bielskiego
Mapa konturowa powiatu bielskiego, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Synagoga w Orli”
Ziemia52°42′15″N 23°20′02″E/52,704167 23,333889
Wnętrze synagogi
Stan w 1988
Synagoga w 1932

Synagoga w Orlisynagoga znajdująca się w Orli w centrum wsi. Jest najlepiej zachowaną synagogą w powiecie bielskim.

Historia

Synagoga została zbudowana w miejscu drewnianej w kilku etapach. Zręby ścian sali męskiej, kolumnowe podpory i zachodni przedsionek z babińcem na piętrze są datowane na 3 ćwierć XVII wieku. Na przełomie XVII/XVIII wieku podwyższona ściany i zasklepiono salę modlitw. Synagoga została przebudowana w 1787 roku. W początku XIX wieku synagogę przebudowano zmieniając rozstaw podpór i układ sklepień. W 1 połowie XIX wieku przebudowano elewację w stylu klasycystycznym oraz dobudowano parterową przybudówkę, mieszczącą babiniec. W 1878 remontowana po pożarze. Podczas I wojny światowej synagoga została przejęta i zaadaptowana na potrzeby szpitala wojskowego[1].

Po zakończeniu wojny synagoga powróciła do gminy żydowskiej, która ją wyremontowała i z powrotem dostosowała do potrzeb kultowych. W 1938 roku synagoga została uszkodzona podczas pożaru, lecz została natychmiast odnowiona. Podczas II wojny światowej, w 1941 roku hitlerowcy zdewastowali synagogę i urządzili w niej magazyn.

Po zakończeniu wojny synagoga nadal służyła jako magazyn oraz przez pewien czas jako owczarnia i powoli popadała w ruinę. W tym czasie również rozebrano przybudówki mieszczące babińce. W latach 80. przeprowadzono częściowy remont elewacji zewnętrznych i dachu oraz odbudowano babińce.

Przez wiele lat istniały koncepcje, aby w synagodze urządzić dom kultury lub inną placówkę kulturalną. Ze względu na brak środków finansowych plany spełzły na niczym, a synagoga pozostaje opuszczona.

W sierpniu 2011 r. nieznani sprawcy wymalowali na murach synagogi antysemickie hasła i swastyki. Miejscowe władze usunęły graffiti w ciągu 24 godzin.

Legenda

Z synagogą była związana legenda, która mówi że synagoga była pierwotnie zborem kalwińskim, który Żydzi chcieli kupić od Radziwiłłów. Tak długo ich prosili, aż uzyskali zgodę, jednakże pod warunkiem zebrania w ciągu godziny zapłaty 10 000 grosików. Warunek został spełniony, a budowla stała się ich własnością.

Architektura

Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta w stylu klasycystycznym z elementami późnobarokowymi. Z zewnątrz na fasadzie głównej znajduje się trójkątny fronton z fryzem, wsparty na dwóch kolumnach. Między nim znajduje się wąski otwór wejściowy, nad którym był dawniej hebrajski napis: "Jakimże lękiem napawa to miejsce! Nic tu innego tylko Dom Boży".

We wnętrzu w obszernej, obniżonej w stosunki do ulicy i prostokątnej głównej sali modlitewnej nie zachowało się dawne oryginalne wyposażenie. Jedynie na wschodniej ścianie zachowały się pozostałości rzeźbionej i polichromowanej wnęki po Aron ha-kodesz. Na ścianach i sklepieniach liczne pozostałości barokowych malowideł przedstawiających głównie motywy zwierzęce i roślinne. Na środku zachowały się również cztery kolumny, między którymi dawniej stała bima.

Przypisy

Linki zewnętrzne