Posiń: Różnice pomiędzy wersjami
56°17′25″N 28°09′41″E/56,290278 28,161389| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Zabytki: drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
== Zabytki == |
== Zabytki == |
||
* Kościół katolicki pw. św. Dominika z lat 1753-1761, projekt [[Antonio Paracca]] lub [[ |
* Kościół katolicki pw. św. Dominika z lat 1753-1761, projekt [[Antonio Paracca]] lub [[Joannes Dyderszteyn]] w stylu [[Barok wileński|baroku wileńskiego]]. Dwie górne kondygnacje kościoła nawiązują do hełmu katedry na Wawelu<ref>Mariusz Karpowicz, ''Wileńska odmiana architektury XVIII wieku'', Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa, 2012; ISBN 978-83-63580-10-0</ref>. |
||
* Dwór |
* Dwór |
||
Wersja z 17:24, 21 sty 2020
 Widok miejscowości | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Gmina | |
| Populacja (2008) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
LV-5732 |
Położenie na mapie Łotwy  | |
| 56°17′25″N 28°09′41″E/56,290278 28,161389
| |
Posiń (łot. Pasiene) – miejscowość na Łotwie, w novadzie Zilupe, siedziba administracyjna pagastu Posiń. W 2008 roku liczyła 385 mieszkańców[1].
Siedziba parafii. Leży nad rzeką Zilupe.
Historia
Miejscowość w źródłach historycznych była wzmiankowana po raz pierwszy w XVI wieku. W 1694 roku biskup inflancki Mikołaj Korwin-Popławski umieścił tu zakon dominikanów i wybudował tu początkowo drewniany kościół i klasztor, który wkrótce stał się ważnym ośrodkiem katolicyzmu. Rozbudował zespół wojewoda Kazimierz Pohorski. W 1753 roku klasztor spłonął, w związku z czym wybudowano nowy murowany barokowy kościół i klasztor z pomocą kanclerza Jana Andrzeja Borcha. Klasztor zlikwidowały władze rosyjskie w 1832 roku. Około 1850 roku wybudowano w miejscowości pałac. Od 1879 roku własność dziedziczna Zofii Ciechanowieckiej. W 1882 roku miasteczko prawie całkowicie spłonęło.
Obecnie znajduje się tu zarząd pagastu, szkoła, przedszkole, biblioteka i poczta.
Zabytki
- Kościół katolicki pw. św. Dominika z lat 1753-1761, projekt Antonio Paracca lub Joannes Dyderszteyn w stylu baroku wileńskiego. Dwie górne kondygnacje kościoła nawiązują do hełmu katedry na Wawelu[2].
- Dwór
Galeria
-
Kościół św. Dominika -
Dwór w Posiniu
Przypisy
- ↑ Database of placenames. [dostęp 30 listopada 2010]. (łot.).
- ↑ Mariusz Karpowicz, Wileńska odmiana architektury XVIII wieku, Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa, 2012; ISBN 978-83-63580-10-0
Linki zewnętrzne
- Posiń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 844.
- Posiń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 498.