Cyanoderma
(Przekierowano z Stachyridopsis)
| Cyanoderma | |||
| Salvadori, 1874[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – kolcodziób rdzawołbisty (C. ruficeps) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Cyanoderma | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Timalia erythroptera Blyth, 1842 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Cyanoderma – rodzaj ptaków z rodziny tymaliowatych (Timaliidae).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w orientalnej Azji[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 10–13,5 cm, masa ciała 7–16 g[4].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1874 roku włoski przyrodnik i ornitolog Tommaso Salvadori w artykule poświęconym systematyce borneańskich ptaków opublikowanym w czasopiśmie Annali del Museo civico di storia naturale di Genova[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) kolcodziób modrooki (C. erythropterum).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Cyanoderma: gr. κυανος kuanos ‘ciemnoniebieski’; δερμα derma, δερματος dermatos ‘skóra’[5].
- Stachyridopsis: rodzaj Stachyris Hodgson, 1844 (cierniodziób); gr. οψις opsis ‘wygląd’[6]. Gatunek typowy: nie wskazany.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
- Cyanoderma chrysaeum (Blyth, 1844) – kolcodziób złoty
- Cyanoderma erythropterum (Blyth, 1842) – kolcodziób modrooki
- Cyanoderma bicolor (Blyth, 1865) – kolcodziób śniadogłowy
- Cyanoderma melanothorax (Temminck, 1823) – kolcodziób czarnopręgi
- Cyanoderma pyrrhops (Blyth, 1844) – kolcodziób czarnobrody
- Cyanoderma ruficeps (Blyth, 1847) – kolcodziób rdzawołbisty
- Cyanoderma ambiguum (Harington, 1915) – kolcodziób bengalski
- Cyanoderma rufifrons (Hume, 1873) – kolcodziób rdzawoczelny
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b T. Salvadori. Catalogo sistematico degli uccelli di Borneo. „Annali del Museo civico di storia naturale di Genova”. 5, s. 213, 1874. (wł.).
- ↑ E.W. Oates: The fauna of British India, including Ceylon and Burma. Cz. 1: Birds. London: Taylor and Francis, 1889, s. 164. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Babblers, scimitar babblers, ground babblers, Alcippe fulvettas. IOC World Bird List (v13.2). [dostęp 2024-02-26]. (ang.).
- ↑ D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Tree-Babblers, Scimitar-Babblers, and Allies (Timaliidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2024, DOI: 10.2173/bow.timali1.01 [dostęp 2024-02-26] (ang.), Cyanoderma.
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Cyanoderma [dostęp 2024-02-26].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Stachyridopsis [dostęp 2024-02-26].
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Timaliidae Vigors & Horsfield, 1827 – tymaliowate - Scimitar babblers and allies (wersja: 2024-01-08). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).