Stadion Leśny im. Stanisława Lehmanna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stadion Leśny im. Stanisława Lehmanna
Ilustracja
Wejście główne
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Adres

ul. Powstańców Warszawy 4
Bydgoszcz

Data otwarcia

1952

Data zamknięcia

2008

Właściciel

Brda Bydgoszcz

Inauguracja

lipiec 1952

Pojemność stadionu

18.000

Rekordowa frekwencja

20.000

Oświetlenie

brak

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stadion Leśny Brda”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Stadion Leśny Brda”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Stadion Leśny Brda”
Ziemia53°08′41″N 18°00′40″E/53,144722 18,011111

Stadion Leśny im. Stanisława Lehmanna – nieistniejący stadion sportowy w Bydgoszczy, na którym w latach 1951-2008 mecze domowe rozgrywała Brda Bydgoszcz.

Historia[edytuj | edytuj kod]

27 czerwca 1949 roku Klub Sportowy Związku Zawodowego Kolejarzy Brda otrzymał od miasta 8-hektarowy teren przy ul. Powstańców Warszawy 4[1]. Przyczyniły się do tego starania związanego z KKS Brda działacza sportowego[a], wysokiego urzędnika ówczesnych wojewódzkich władz politycznych – Stanisława Lehmanna[2][3]. Był to pierwszy duży obiekt sportowy wybudowany w Bydgoszczy po II wojnie światowej. Kompleks budowany był głównie przez pracowników przedsiębiorstw kolejowych w tzw. czynach społecznych, częściowo z funduszy państwowych i oddawany do użytku w dwóch etapach. 12 lipca 1952 przekazano do użytku stadion z boiskiem piłkarskim, bieżnią lekkoatletyczną i miejscami dla widzów[2]. 17 lipca 1952 doszło na stadionie do spotkania reprezentacji Pomorza z pierwszoligową austriacką drużyną FAC (Floridsdorfer Athletiksport - Club) Wiedeń. Austriacy zwyciężyli 3:1, a mecz oglądało 20 tys. widzów.[4]. W pierwszych latach po oddaniu do użytku ze stadionu oprócz Brdy do czasu otwarcia własnego stadionu (1958) korzystał również Zawisza Bydgoszcz.

30 maja 1956 dokonano uroczystego otwarcia całego kompleksu sportowego KKS Brda. W jego składzie oprócz stadionu z trybuną na ok. 1800 miejsce siedzących i 17 tys. stojących, znajdowały się boiska treningowe do piłki nożnej i siatkówki, korty tenisowe, 25-metrowy otwarty basen pływacki otoczony trybuną oraz budynek administracyjny i szatnie dla zawodników[2]. Prace wykończeniowe prowadzono jeszcze do 1960 roku[5]. 23 marca 1964 po przedwczesnej śmierci Stanisława Lehmanna stadion nazwano jego imieniem (Stadion Leśny „Brda” im. Stanisława Lehmanna)[2]. W 1974 wzniesiono również salę gimnastyczną z inicjatywy Stanisława Mątewskiego[1]. W 1986 klub przekazał stadion PKP, a w 2001 obiekt został skomunalizowany. W 2008 roku klub sportowy Brda Bydgoszcz został zlikwidowany. Rozbiórka stadionu ruszyła na początku 2013 roku. Budowa pierwszych bloków w miejscu zlikwidowanego obiektu rozpoczęła się pod koniec lutego 2013 roku. Nowe osiedle powstałe na tym terenie nosie nazwę Zielony zakątek.

Na stadionie rozgrywała mecze drużyna seniorów Brdy Bydgoszcz. W sezonach 1950-1953 występowała w II lidze, w pozostałych w III i niższych ligach.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Lehmann (1904-1956) był przedwojennym działaczem sportowym, założycielem Robotniczego Klubu Sportowego „Amator” (1928), prezesem Pomorskiego Związku Atletycznego (1934-1935), członkiem zarządu Pomorskiego Związku Piłki Nożnej i Bokserskiego. Politycznie związany z PPS, po wojnie został zaangażowany jako wysoki urzędnik władz wojewódzkich z ramienia PPR. W latach 1949-1950 pełnił funkcję przewodniczącego Pomorskiej Rady Narodowej. Po wojnie uczestniczył w reaktywacji okręgowych związków sportowych w Bydgoszczy, był współorganizatorem KS „Zryw”, prezesem Bydgoskiego Towarzystwa Wioślarskiego, a w latach 1946-1949 prezesem KKS „Brda”. Utworzył w Bydgoszczy pierwszą w kraju Radę Kultury Fizycznej i Sportu przy Okręgowej Komisji Związków Zawodowych. Od 1952 był członkiem prezydium Rady Okręgowej Zrzeszenia Sportowego Kolejarz. Zmarł w 1956 w wyniku choroby nowotworowej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b http://www.expressbydgoski.pl/archiwum/a/po-brdzie-pozostaly-juz-tylko-ruiny-i-zgliszcza,11257924/ dostęp 21-03-2017
  2. a b c d Kultura fizyczna w Bydgoszczy (1945-1956). [w:] Historia Bydgoszczy. Tom III. Część pierwsza 1945-1956. Praca zbiorowa. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe Bydgoszcz 2015. ISBN 978-83-60775-44-8, str. 493-522
  3. Błażejewski Stanisław, Kutta Janusz, Romaniuk Marek: Bydgoski Słownik Biograficzny. Tom III. Bydgoszcz 1995. ISBN 83-85327-32-0, str. 89-91
  4. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2016-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-29)].
  5. Kronika Bydgoska T. 3 (1966-1967)