Stanisław Chrzczonowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Chrzczonowicz
Ilustracja
Tablica upamiętniająca prof. Chrzczonowicza na Wydziale Chemicznym PŁ
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1911
Dźwińsk

Data śmierci

1967

Profesor
Alma Mater

Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie

Doktorat

1955

Profesura

1962

Dziekan
Wydział

Chemiczny PŁ

Okres spraw.

1960–1967

Poprzednik

Bolesław Bochwic

Następca

Henryk Błasiński (p.o.)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Grób Stanisława Chrzczonowicza na Starym Cmentarzu w Łodzi

Stanisław Chrzczonowicz (ur. 23 stycznia?/5 lutego 1911 w Dźwińsku, zm. 1967) – polski specjalista w dziedzinie chemii polimerów, profesor Politechniki Łódzkiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 23 stycznia[1]/5 lutego 1911 w Dźwińsku jako syn Karola[2]. Ukończył w 1935 roku studia chemiczne na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie[3]. Podporucznik rezerwy Wojska Polskiego[2].

Był aktywnym współorganizatorem Politechniki Łódzkiej od chwili jej powstania w maju 1945 roku. Początkowo pracował w Katedrze Chemii Organicznej, przygotowując jednocześnie podstawy organizacyjne do powołania Katedry Technologii Organicznej. Dzięki jego pracom organizacyjnym w utworzonej w 1948 roku Katedrze szybko stworzone zostały warunki do prowadzenia zajęć dydaktycznych i prac badawczych. Był inicjatorem specjalności dydaktycznej i naukowej Katedry Chemii i Technologii Polimerów. Zainicjował w Katedrze badania w dziedzinie chemii poliamidów i silikonów, był odkrywcą metody polimeryzacji kaprolaktamu w rozpuszczalnikach wobec katalizatorów zasadowych i twórcą koncepcji mechanizmu tego procesu, uznanym w świecie specjalistą w dziedzinie chemii poliamidów.

W 1955 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, w 1958 roku nominację na docenta, a w 1962 roku tytuł profesora nadzwyczajnego, obejmując stanowisko kierownika Katedry Technologii Organicznej i Zakładu Technologii Tworzyw Sztucznych. W 1958 roku został prodziekanem, a w 1960 roku dziekanem Wydziału Chemicznego Politechniki Łódzkiej, które to stanowisko zajmował aż do śmierci w 1967 roku.

Dzięki jego inicjatywie i staraniom w 1966 roku został utworzony Zakład Polimerów Ministerstwa Oświaty i Szkolnictwa Wyższego oraz PAN – placówka przeznaczona do prowadzenia badań podstawowych w dziedzinie chemii polimerów. Był autorem 50 publikacji, 6 patentów oraz monografii.

Był ojcem Barbary Chrzczonowicz, dziennikarki Telewizji Polskiej w Łodzi, która zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach w grudniu 1986 roku[4].

Zmarł w 1967 roku, pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

16 grudnia 1997 na ścianie frontowej budynku A 27 - Audytorium Chemicznego Politechniki Łódzkiej została umieszczona tablica upamiętniająca prof. Stanisława Chrzczonowicza[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chrzczonowicz Stanisław, ur. 23 I 1911 r. Politechnika Łódzka w Łodzi. Docent Szukaj w Archiwach [dostęp 2024-01-29].
  2. a b Stanisław Chrzczonowicz [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2024-01-29].
  3. a b c d e dr hab. Zofia Michalska. Pamięci Profesora Stanisława Chrzczonowicza. Kilka zdań z życiorysu. „Życie Uczelni”. Nr 48, s. 10, Marzec 1998. Łódź: Politechnika Łódzka. ISSN 1425-4344. [dostęp 2024-01-29]. 
  4. Anna Gronczewska, Tajemnicze zaginięcie dziennikarki z TVP Łódź. Michał Fajbusiewicz szuka Barbary Chrzczonowicz. Co się stało z Basią? 23.10.2021 [online], Dziennik Łódzki, 23 października 2021 [dostęp 2021-11-12] (pol.).
  5. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/176 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.). Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 35–36.