Stanisław Godawa
 kapitan administracji
| |
| Data i miejsce urodzenia |
9 kwietnia 1895 |
|---|---|
| Data śmierci |
10 marca 1988 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914– |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  
| |
Stanisław Godawa (ur. 9 kwietnia 1895 w Lubowli, zm. 10 marca 1988) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 9 kwietnia 1895 w Lubowli, w rodzinie Jana i Marii z Piwowarczyków[1][2]. Był bratem Michała ps. „Bohun” (ur. 1897)[2].
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich i służył w szeregach 4 pułku piechoty w składzie II Brygady.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył wojnie polsko-bolszewickiej, w tym w zajęciu Wilna. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1920[3][4][5]. W 1923, 1924 był oficerem zawodowym 4 pułku strzelców podhalańskich w Cieszynie[6][7]. W 1928, jako oficer 4 psp był przydzielony do portu wojennego Gdynia[8]. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930[9]. W 1932 był przydzielony do 2 pułku strzelców podhalańskich[10][11][12]. Z dniem 3 kwietnia 1932 został przydzielony na I trzymiesięczny kurs dowódców kompanii (szwadronów) karabinów maszynowych w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie[13]. W 1938 był już przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna[14][15]. W marcu 1939 łączył obowiązki służbowe komendanta powiatowego Przysposobienia Wojskowego w Brzozowie z funkcją dowódcy 2. kompanii Brzozów Sanockiego Batalionu ON[16].
Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej 1939 jako dowódcy 3 kompanii batalionu ON „Brzozów” w walkach przeciw Słowakom[17][18][19]. Do 1 kwietnia 1945 przebywał w niemieckiej niewoli[1]. Zmarł 10 marca 1988[1].
Stanisława Godawa był żonaty, miał córkę. Przed wojną był właścicielem nieruchomości, położonej przy ulicy Benisławskiego w Gdyni[20].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości – 24 października 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[21][22]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie[15][23] (po raz czwarty „za udział w b. Legionach Polskich”[24])
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1938 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego”[14]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Straty ↓.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-12]..
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 447.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 389.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 243.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 385.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 332.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 146.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 73.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 616.
- ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 74.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 72.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932, s. 444.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 49.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 303.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 667, 683.
- ↑ Batalion ON "Brzozów". obronanarodowa1939.pl. [dostęp 2015-07-24].
- ↑ Janusz Kubit. Wrzesień 1939 r, - trzeci agresor. „Dukielski Przegląd Samorządowy”, Nr 9 z 2008.
- ↑ Udział Straży Granicznej w siłach zbrojnych Rzeczypospolitej. beskid-niski.pl. [dostęp 2015-07-24].
- ↑ Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 53/2008 (2902) - Pozycja 3359. krs-online.com.pl. [dostęp 2015-07-24].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 19 marca 1932, s. 197.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-12]..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922, s. 663.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Żołnierze Niepodległości : Godawa Stanisław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-09-12].
- Historia Strzelca w Brzozowie. strzelec-poludnie.pl. [dostęp 2015-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-09-12].
- Członkowie Związku Strzeleckiego (1919–1939)
- Kapitanowie administracji II Rzeczypospolitej
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Lubowli
- Ludzie związani z Brzozowem
- Ludzie związani z Cieszynem
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 2 Pułku Strzelców Podhalańskich
- Oficerowie 4 Pułku Strzelców Podhalańskich
- Uczestnicy zajęcia Wilna (1919)
- Urodzeni w 1895
- Wojskowi związani z Sanokiem
- Zmarli w 1988
- Żołnierze II Brygady Legionów Polskich
- Żołnierze III Brygady Legionów Polskich
- Żołnierze Obrony Narodowej w kampanii wrześniowej