Stanisław Gumuła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Gumuła
Państwo działania

Polska

Data urodzenia

1944

profesor nauk technicznych
Specjalność: maszyny i urządzenia energetyczne, mechanika płynów, wentylacja i klimatyzacja przemysłowa
Alma Mater

Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie

Profesura

24 stycznia 1997

Stanisław Andrzej Gumuła (ur. 1944[1]) – polski naukowiec, nauczyciel akademicki i profesor nauk technicznych. Współpracownik wynalazcy i konstruktora Lucjana Łągiewki (1949–2017).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wydziału Elektroniki i Informatyki AGH, doktor nauk technicznych AGH. W latach 1993-2009 był kierownikiem Katedry Maszyn i Urządzeń Energetycznych na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH. W latach 2004 - 2008 był dziekanem Międzywydziałowej Szkoły Energetyki AGH.

Jest autorem oraz współautorem ponad 250 prac naukowych z zakresu mechaniki, termodynamiki, energetyki. Wypromował 10 doktorów nauk technicznych i był kierownikiem 7 grantów Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (baza "Ludzie Nauki" podaje 8 doktorów i 3 granty).

Od 1998 roku współpracował z Lucjanem Łągiewką nad zagadnieniami związanymi z koncepcją EPAR, w ramach których zrealizował niezależnie dwa granty naukowe. Od wielu lat opracowuje prototypowe rozwiązania techniczne, patenty oraz wzory użytkowe. Był wiceprezesem Fundacji Naukowej EPAR oraz współzałożycielem projektu EPAR[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Andrzej Gumuła w Krajowym Rejestrze Sądowym. osoby-krs.pl. [dostęp 2017-05-07]. (pol.).
  2. Projekt EPAR - twórcy. 2010-04-24. [dostęp 2011-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]