Stanisław Kowal
| Data i miejsce urodzenia |
2 maja 1928 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 listopada 2001 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
175 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Stanisław Zygmunt Kowal (ur. 2 maja 1928 w Kielcach, zm. 28 listopada 2001 w Warszawie[1][2]) – polski lekkoatleta trójskoczek, mistrz Polski, olimpijczyk.
Startował na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach, gdzie odpadł w eliminacjach trójskoku[1][2].
Był mistrzem Polski w trójskoku w 1952, czterokrotnym wicemistrzem w 1951, 1955, 1956 i 1958 i raz brązowym medalistą w 1953[3]. Był również mistrzem Polski w hali w 1954, wicemistrzem w 1951. Był również brązowym medalistą w hali w skoku w dal w 1950[4].
W latach 1950-1956 osiem razy startował w meczach reprezentacji Polski, bez zwycięstw indywidualnych[1].
Rekord życiowy Kowala w trójskoku wynosił 15,23 m (30 października 1955 w Poznaniu)[5], a w skoku w dal 6,86 m (29 kwietnia 1956 w Warszawie).
Był zawodnikiem Lechii Kielce (1948), Ogniwa Warszawa (1949-1955), Spójni Warszawa (1955) i Sparty Warszawa (1956-1958).
Ukończył SGPiS i był jako ekonomista przez wiele lat pracownikiem przedsiębiorstw handlu zagranicznego[1].
Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 35K-1-15).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Polski Komitet Olimpijski: Stanisław Zygmunt Kowal – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2021-05-04]. (pol.).
- ↑ a b Stanisław Kowal [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-04] (ang.).
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 156–157. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 75 i 78. ISBN 978-83-64544-00-2.
- ↑ Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2011-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki : 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 1: A-M. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 397. ISBN 83-7407-050-1.
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 447. ISBN 978-83-86320-10-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Polski Komitet Olimpijski: Stanisław Zygmunt Kowal – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2021-05-04]. (pol.).
