Stanisław Krynicki (wojskowy)

Stanisław Krynicki

Tymkowicz

porucznik
Data i miejsce urodzenia	5 maja 1889 Czerniowce
Data i miejsce śmierci	18 września 1914 Borusowa
Przebieg służby
Lata służby	1914
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	Kompania Saperów
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Stanisław Krynicki, ps. „Tymkowicz” (ur. 5 maja 1889 we Czerniowcach, zm. 18 września 1914 pod Borusową) – porucznik Legionów Polskich, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, „jeden z najukochańszych i najbliższych Komendanta”.

Życiorys

Urodził się 5 maja 1889 w Czerniowcach, ówczesnej stolicy Księstwa Bukowiny, w rodzinie Karola, radcy c. k. Sądu Krajowego w Czerniowcach, a później radcy c. k. Wyższego Sądu Krajowego we Lwowie, i Franciszki z Wojnarowiczów. Ukończył gimnazjum we Lwowie tam też złożył egzamin dojrzałości. Ukończył studia na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Należał do młodzieżowej organizacji socjalistycznej „Płomień”. Później był członkiem PPS i PPS-Demokratyczna Galicji i Śląska.

W 1909 wstąpił do Związku Walki Czynnej, a w 1910 do Związku Strzeleckiego „Strzelec”. Ukończył szkołę oficerską, zdał egzamin i otrzymał od Józefa Piłsudskiego jako jeden z 67 Znak oficerski „Parasol”. Był współorganizatorem oddziału żeńskiego Związku Strzeleckiego. Działał w redakcji wychodzącego od 1914 pisma „Strzelec”. Współpracował przy tworzeniu regulaminów strzeleckich. W latach 1913 – 1914 był adiutantem i sekretarzem Józefa Piłsudskiego.

Po wybuchu wojny jak prawie wszyscy członkowie Związku Strzeleckiego dołączył do oddziałów Piłsudskiego. Początkowo został komendantem etapu w Krakowie. Gdy 16 sierpnia 1914 został utworzony Naczelny Komitet Narodowy Krynicki został skierowany do pracy w jego Departamencie Wojskowym. Kierownik Oddziału Techniczno-Bojowego Departamentu Wojskowego Sekcji Zachodniej Naczelnego Komitetu Narodowego w 1914.

10 września został skierowany do Kompanii Saperów Legionów Polskich. W czasie działań 1 pułku piechoty pod Borusową utonął w czasie poszukiwania brodu przez Wisłą. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Gręboszowie. Później przeniesiony na cmentarz wojenny nr 250 w tej samej miejscowości. Został pochowany w mogile zbiorowej z 17 innymi legionistami.

1 października 1936 w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie Franciszka Malewska odebrała nadany jej bratu Order Wojenny Virtuti Militari wraz z legitymacją.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 7697 – pośmiertnie 17 maja 1922
• Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 19 grudnia 1930 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
• Znak oficerski „Parasol”

Bibliografia

• Krynicki (Tymkowicz-Krynicki) Stanisław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.8-576 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-07-04].
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• L. Dubacki, Polski Słownik Biograficzny t. XV, 1970.
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.