Stanisław Leszczyński (żołnierz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Leszczyński
komandor[1] komandor[1]
Data i miejsce urodzenia

10 października 1914[1]
Moskwa[1]

Data i miejsce śmierci

9 lutego 1976[1]
Oliwa (Gdańsk)[1]

Stanisław Leszczyński (ur. 10 października 1914 w Moskwie, zm. 9 lutego 1976 w Oliwie Gdańsku) – polski żołnierz[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął naukę w gimnazjum[1], a po czym studiował na Uniwersytecie Stefana Batorego[1]. W 1939 w wyniku kapitulacji obrońców Helu i nieudanej ucieczki przedostania się do Szwecji za pomocą kutra znalazł się w obozie jenieckim w Lienz po aresztowaniu przez Niemców[1]. 6 lat później w 1945 powołano go do służby w MW.[1]. Był szefem Oddziału Liniowego[1], a od 1946 dowódcą Dywizjonu Trałowców[1]. Rok później w sierpniu 1947 mianowany zastępcą dyrektora nauk ds. pokładowych w OSMW[1]. 20 grudnia 1948 objął funkcję komendanta Szkoły Specjalistów, a 1954 komendanta Oficerskiej Szkoły MW[1]. Od 1964 do 1969 kierownik Studium Wojskowego w Technicznej Szkoły Rybackiej[1]. Następnie 7 kwietnia 1971 na skutek zwolnienia przeniesiony do rezerwy[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p Komandor Stanisław Leszczyński. Komandor. [dostęp 2017-03-11].