Starobin (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Starobin
gmina wiejska
do 1920
Państwo

 Polska

Województwo

(1919-20: okręg miński)

Powiat

słucki

Siedziba

Starobin

Populacja (1919)
• liczba ludności


17 156[1]

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Starobin”
52°43′48,0000″N 27°27′36,0000″E/52,730000 27,460000

Starobin (w 1919 alt. Starobiń[1]) – dawna gmina wiejska funkcjonująca pod zwierzchnictwem polskim w latach 1919–1920 na obszarze tzw. administracyjnego okręgu mińskiego. Siedzibą władz gminy był Starobin, który od 14 sierpnia 1919 stanowił odrębną gminę miejską[2].

Początkowo gmina należała do powiatu słuckiego w guberni mińskiej[3]. 15 września 1919 roku gmina wraz z powiatem słuckim weszła w skład administrowanego przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich okręgu mińskiego[4]. W 1919 roku była to najludniejsza gmina powiatu słuckiego (17.156 mieszkańców)[1].

Po wytyczeniu granicy wschodniej gmina znalazła się poza terytorium II Rzeczypospolitej[5][6].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich z mapą, Eugenjusz Romer, Lwów-Warszawa, 1919.
  2. Dziennik Urzędowy Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich z dnia 14 sierpnia 1919, Nr. 12, poz. 99 .
  3. Gmina Starobin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 247.
  4. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 19, poz. 174.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Część I – Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923.