Stefan Umiastowski
 porucznik kawalerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1895 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1933 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Stefan Umiastowski (ur. 13 sierpnia 1895 w Warszawie, zm. po 1933) – porucznik kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 13 sierpnia 1895 w Warszawie, w rodzinie Filipa (1859–1923) i Florentyny z Arabskich (1860–1922)[1][2][3]. Był młodszym bratem Romana (1893–1982), podpułkownika dyplomowanego piechoty Wojska Polskiego[4].
Służył w 5 pułku strzelców konnych w Tarnowie[5][6][7][8]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 3. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[6]. 12 lutego 1923 prezydent RP awansował go z dniem 1 stycznia 1923 na porucznika ze starszeństwem z 1 grudnia 1920 i 5. lokatą w korpusie oficerów jazdy[9]. W styczniu 1926 został przydzielony z 5 psk do szwadronu pionierów 5 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Krakowie na stanowisko młodszego oficera szwadronu[10]. W sierpniu tego roku został przeniesiony do 8 pułku ułanów w Krakowie z pozostawieniem na zajmowanym stanowisku w szwadronie pionierów 5 SBK[11][12], który w 1930 został przemianowany na 5 szwadron pionierów[13][14]. W listopadzie 1932 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V, a z dniem 30 kwietnia 1933 przeniesiony w stan spoczynku[15][16].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości – 16 marca 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[17][1][18]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-26]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-26].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: UMIASTOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-11-26].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-26].
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 273, 928.
- ↑ a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 175.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 662, 687.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 590, 610.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 lutego 1923, s. 100.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 11 stycznia 1926, s. 3.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 16 grudnia 1926, s. 438.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 297, 357.
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 52, 91.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 157, 666.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932, s. 398.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 20 maja 1933, s. 122.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Nakładem „Przeglądu Kawaleryjskiego”, 1930.