Stoczek (powiat łęczyński)
51°20′43″N 22°47′07″E/51,345278 22,785278
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
81 |
| Kod pocztowy |
21-077[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LLE |
| SIMC |
0391360[5] |
Położenie na mapie gminy Spiczyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu łęczyńskiego  | |
| 51°20′43″N 22°47′07″E/51,345278 22,785278[1]
| |
Stoczek – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łęczyńskim, w gminie Spiczyn[5][6].
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Spiczyn[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 194 mieszkańców[9].
W Stoczku znajduje się niewielka parafia mariawicka pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Założona została 6 grudnia 1976 przez kapłana Józefa Marię Polikarpa Zaborka. Do 2021 r. pozostawała w jurysdykcji Kościoła Katolickiego Mariawitów[a].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W wieku XV wieś w powiecie lubelskim parafii Nowogród. Wieś stanowiła własność szlachecką, w roku 1452 Stoczek przypada w dziale Janowi z Ziółkowa (Ziółkowskiemu). Dwa lata później dziedzicami są Jan i Zbigniew z Ziółkowa. Po śmierci Jana w roku 1460 dziedziczą po nim dzieci: Jakub, Małgorzata i Dorota[10].
W latach 1471–1487 występuje Mikołaj Brzechwa.
Według registru poborowego powiatu lubelskiego z roku 1531 wieś Stoczek w parafii Nowogród, w części Branickich miała 3 łany i 1 młyn (Pawiński, Małopolski, 352)[11].
W dalszym biegu historii własności wsi właścicielami byli Firlejowie, a po nich w wieku XVII Stanisław Bieniewski. W 1739 roku należała do klucza Kijany Lubomirskich[12]. Od roku 1845 własność Henryka Łubieńskiego. Dobra zaczęto rozparcelowywać po tym jak Bank Polski w roku 1845 przejął hipoteki wsi[13].
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1890 Stoczek to wieś z folwarkiem w powiecie lubartowskim, gminie Spiczyn, parafii Kijany, folwark posiadał 404 mórg, wieś 12 osad, z gruntem 224 morgi. Wieś i folwark wchodziły w skład dóbr Kijany, stanowiące część dóbr lubartowskich. W 1827 roku było tu 10 domów 76 mieszkańców[11].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Parafia w Stoczku po raz ostatni została wymieniona w Liturgicznym Kalendarzu Mariawickim na rok 2021 (Felicjanów). W kolejnym kalendarzu (na rok 2022) nie figuruje.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 131242
- ↑ Wieś Stoczek w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-04-06], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-04-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1208 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-12-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Spiczyn. Urząd Gminy Spiczyn. [dostęp 2016-08-25].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Stoczek, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
- ↑ a b Stoczek 1(3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 349.
- ↑ Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok V, zeszyt 3 (58), 1972, s. 436.
- ↑ Chrzanowska ↓, s. według indeksu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Anna Chrzanowska, Małgorzata Kolary-Woźniak, Eugeniusz Misiewicz: Powiat Łęczyński monografia krajoznawcza. Lublin: Wydawca: Starostwo Powiatowe w Łęcznej. ISBN 83-914963-9-2.