Stulno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stulno
wieś
Ilustracja
Dawny przystanek kolejowy w Stulnie
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

włodawski

Gmina

Wola Uhruska

Liczba ludności (2021)

203[2][3]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-230[4]

Tablice rejestracyjne

LWL

SIMC

0110585[5]

Położenie na mapie gminy Wola Uhruska
Mapa konturowa gminy Wola Uhruska, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Stulno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Stulno”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Stulno”
Położenie na mapie powiatu włodawskiego
Mapa konturowa powiatu włodawskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Stulno”
Ziemia51°22′25″N 23°37′23″E/51,373611 23,623056[1]

Stulnowieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim, w gminie Wola Uhruska[6][5].

Integralne części wsi Stulno[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0110591 Stare Stulno część wsi

Wieś prawa wołoskiego, położona była na początku XVI wieku w ziemi chełmskiej województwa ruskiego[7]. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa chełmskiego.

Na zachodnim skraju wsi znajduje się przystanek na nieczynnej dla ruchu pasażerskiego linii kolejowej Chełm – Włodawa.

Wieś jest sołectwem w gminie Wola Uhruska[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 232 mieszkańców[9].

Ze Stulna pochodził radziecki dysydent i ukraiński działacz polityczny Iwan Kandyba.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Ducha Świętego w Woli Uhruskiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 132804
  2. Wieś Stulno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-11-13], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-09].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1215 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-11-18]. 
  7. Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 212, 222.
  8. Strona gminy, sołectwa [dostęp 2023-11-13
  9. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]