Sucha Przehyba Wielicka
49°10′11″N 20°08′42″E/49,169722 20,145000_a1.jpg) Sucha Przehyba i Sucha Kopa Wielicka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°10′11″N 20°08′42″E/49,169722 20,145000
| |
Sucha Przehyba, Sucha Przehyba Wielicka (słow. Guľatá priehyba) – dość szeroka przełęcz znajdująca się w słowackiej części Tatr Wysokich. Oddziela ona Suchą Kopę (znajduje się tuż pod jej wierzchołkiem) od południowo-zachodnich stoków Zwalistej Turni. W wyższych partiach tych stoków położona jest m.in. Zwalista Baszta.
Sucha Przehyba nie jest dostępna żadnym znakowanym szlakiem turystycznym, ok. 350 m na zachód od niej przebiega zielono znakowany szlak turystyczny prowadzący z Tatrzańskiej Polanki na przełęcz Polski Grzebień.
Pierwszego wejścia na siodło Suchej Przehyby dokonał najprawdopodobniej któryś z myśliwych niegdyś licznie odwiedzających Dolinę Wielicką. Pierwsze wejścia turystyczne nie są udokumentowane, gdyż Sucha Przehyba jest przełęczą łatwo dostępną.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967, s. 115.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.