Sucha Wielka
Na mapach: 
51°19′30″N 17°09′43″E/51,325000 17,161944
51°19′30″N 17°09′43″E/51,325000 17,161944| wieś | |
 Pałac w Suchej Wielkiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
119[2] |
| Strefa numeracyjna |
71 |
| Kod pocztowy |
55-106[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DTR |
| SIMC |
0883821 |
Położenie na mapie gminy Zawonia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego  | |
| 51°19′30″N 17°09′43″E/51,325000 17,161944[1]
| |
Sucha Wielka (niem. Groß Zauche) — wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Zawonia.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w polskiej formie Sucha.[4][5]
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[6]:
- zespół pałacowy i folwarczny:
- pałac z końca XVIII stulecia/XIX w., znajduje się na skraju wsi
- oficyna, z połowy XIX w.
- dom mieszkalny, z 1910 r.
- dwa budynki gospodarcze, z drugiej połowy XIX w., 1910 r.
- gołębnik, z końca XVIII w.
- obora, z 1860 r.
- chlew, z drugiej połowy XIX w.
- ogrodzenie, murowane, z przełomu XVIII/XIX w., początek XX w.
- park, z XVIII w., w drugiej połowy XIX, początek XX w.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 132975
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1233 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 178,179. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Czesław Cetwiński, Zabytki architektury w województwie wrocławskim, Wydawnictwo Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu, Wrocław, 1987
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
