Survivor Series (2018)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Survivor Series (2018)
Motto gali

Raw vs. SmackDown

Motyw muzyczny

„Let Me Live / Let Me Die” – Des Rocs

Informacje
Promocja

WWE

Brandy

Raw
SmackDown

Sponsor

WWE Elite Colection

Data

18 listopada 2018

Widownia

16 325

Hala

Staples Center

Miejsce

Los Angeles, Kalifornia

Gale WWE Network – chronologicznie
NXT TakeOver: WarGames (2018) Survivor Series (2018) Starrcade (2018)
Survivor Series – chronologicznie
Survivor Series (2017) Survivor Series (2018) Survivor Series (2019)

Survivor Series (2018) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE dla zawodników z brandów Raw i SmackDown. Odbyła się 18 listopada 2018 w Staples Center w Los Angeles w stanie Kalifornia. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to trzydziesta druga gala w chronologii cyklu Survivor Series.

Na gali odbyło się osiem walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru, Universal Champion Brock Lesnar pokonał WWE Championa Daniela Bryana. Z powodu prawdziwej kontuzji SmackDown Women’s Champion Becky Lynch, musiała zostać zastąpiona przez Charlotte Flair, która została pokonana przez Raw Women’s Champion Rondę Rousey przez dyskwalifikację. W eliminacyjnych walkach tag teamowych Team Raw mężczyzn pokonał Team SmackDown mężczyzn z Bobbym Lashleyem, Drew McIntyre i Braunem Strowmanem jako ocalałymi, a Team Raw kobiet pokonał Team SmackDown kobiet z Nią Jax jako jedyną ocalałą. Buddy Murphy zachował WWE Cruiserweight Championship w walce z Mustafą Alim, a Team SmackDown wygrał 10 na 10 eliminacyjny tag team match pomiędzy stajniami z różnych brandów.

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też: Wrestling.

Survivor Series oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem wrestlerów należących do brandów Raw i SmackDown. Oskryptowane rywalizacje (storyline’y) kreowane były podczas cotygodniowych gal Raw, SmackDown Live oraz ekskluzywnej dla dywizji cruiserweight 205 Live. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[1][2].

Tło[edytuj | edytuj kod]

Survivor Series to gala, która występuje w WWE od 1987 roku. Była częścią wielkiej czwórki wraz z innymi sztandarowymi produkcjami WWE: WrestleManią, Royal Rumble i SummerSlam, czyli głównymi i pierwszymi wydarzeniami federacji. Wydarzenie od 2016 roku charakteryzuje się imiennymi walkami Survivor Series, w których oba brandy (Raw i SmackDown) rywalizują ze sobą. W innych latach na galach odbywały się również Survivor Series matche, ale zazwyczaj nie były to rywalizacje pomiędzy brandami, a rywalizacje pomiędzy stajniami lub wrestlerami stanowiącymi różne sojusze.

Oprócz Brand vs. Brand elimination matchu, na gali odbywają się również Champion vs. Champion matche, w których mistrzowie reprezentujący swoj brand walczą ze sobą. Oto ówczesny format takich walk:

Podczas tej edycji gali SmackDown Women's Champion, Becky Lynch, z powodu prawdziwej kontuzji, nie została dopuszczona do walki i jako swojego zastępcę wybrała reprezentantkę SmackDown, Charlotte Flair[3].

Rywalizacje[edytuj | edytuj kod]

Po tym jak na Evolution Ronda Rousey obroniła Raw Women’s Chapionship, a Becky Lynch SmackDown Women’s Championship[4], panie skonfrontowały się podczas wywiadu. Walka pomiędzy nimi na Survivor Series został ustalony następnej nocy na odcinku Raw[5]. 12 listopada Team SmackDown kobiet pod dowództwem Becky Lynch zaatakował Team Raw kobiet. Lynch zaatakowała kilkukrotnie Rousey krzesłem i uszkodziła jej rękę wykonując Dis-Arm-Her. Chwilę później otrzymała cios w głowę od Nii Jax powodując złamanie nosa i wstrząs mózgu[6]. Z powodu prawdziwej kontuzji Lynch została usunięta z walki, i wybrała jako swojego zastępcę Charlotte Flair[7].

Na Crown Jewel, AJ Styles pokonał Samoa Joe, aby zachować WWE Championship, podczas gdy Brock Lesnar pokonał Brauna Strowmana, aby wygrać wolne WWE Universal Championship, ustanawiając rewanż między Stylesem i Lesnarem z zeszłorocznej imprezy, na Survivor Series[8]. Na ostatnim odcinku SmackDown przed Survivor Series,Daniel Bryan pokonał Stylesa, aby zostać nowym mistrzem WWE, w ten sposób Bryan zastąpił Stylesa, jako przeciwnik Lesnara na Survivor Series[7].

Podczas Crown Jewel, Shinsuke Nakamura pokonał Ruseva, aby zachować WWE United States Championship[9]. Po gali, ustalony walkę pomiędzy Nakamurą i Intercontinental Champion Sethem Rollinsem, na Survior Series[8].

Na Crown Jewel, The Bar (Cesaro i Sheamus) utrzymali SmackDown Tag Team Chmpionship, w walce przeciwko The New Day (reprezentowanym przez Big E i Kofi Kingston)[8], podczas gdy 5 listopada na odcinku Raw, AOP (Akam i Rezar) pokonali Setha Rollinsa, w hancicap matchu, aby zostać nowymi Raw Tag Team Champions[10]. Walka pomiędzy tymi dwoma zespołami został wtedy ustalony na Survivor Series[11].

31 października, na 205 Live, Mustafa Ali pokonał Tony’ego Nese, aby zostać pretendentem do WWE Cruiserweight Championship[12]. Następnie ustanowiono mistrzowski pojedynek, pomiędzy mistrzem, Buddym Murphym, a Mustafą Ali, na Survivor Series[13].

5 listopada, na Raw, generalny menadżer Baron Corbin ujawnił Brauna Strowmana, Dolpha Zigglera i Drew McIntyre jako pierwszych trzech członków męskiej drużyny Raw, nazywając siebie kapitanem, chociaż stwierdził, że nie będzie startował, w wysiłku fizycznym, ze względu na jego pozycję menedżera. Wtrącił się Kurt Angle, który wyraził chęć, aby zastąpić Corbina na stanowisku kapitana, dlatego Corbin wystawił McIntyre do walki z Angle, gdzie jeśli Kurt wygra, to zastąpi go. Nie udało mu się jednak wygrać pojedynku[10]. W następnym tygodniu, Finn Bálor pokonał Dolpha Zigglera, a powracająca komisarz Raw, Stephanie McMahon, nagrodziła Bálora dodając go do zespołu. Później, Bobby Lashley wygrał ostatnie miejsce, pokonując Eliasa[6]. Męska drużyna SmackDown, 6 listopada na odcinku SmackDown, otrzymała współ-kapitanów, w postaci The Miza i Daniela Bryana. Miz i Bryan dodali następnie Shane'a McMahona do zespołu, ponieważ wygrał WWE World Cup na Crown Jewel. Później do zespołu dołączyli Rey Mysterio i Samoa Joe po pokonaniu odpowiednio Andrade "Cien" Almasa i Jeffa Hardy’ego. Następnie doszło do bójki między Joe, Bryanem, Mizem i Shane'em[11]. Następnie Bryan wygrał WWE Championship, z rąk AJ Stylesa i z powodu tego, że musi wystąpić w walce Champion vs. Champion, na tej samej gali, został zastąpiony przez Jeffa Hardy’ego, który pokonał Andrade "Cien" Almasa[7].

5 listopada na Raw, generalny menadżer Baron Corbin, ogłosił Alexę Bliss kapitanem kobiecej drużyny Raw, ale z powodu jej kontuzji nie mogła wystąpić w fizycznej konfrontacji[10]. W następnym tygodniu Bliss ujawniła Mickie James, Nię Jax, Taminę i Natalyę, jako członków drużyny, a ostatni członek zostanie wyłoniony w pojedynku Sashy Banks i Bayley. Podczas walki drużyna kobiet zaatakowała Bayley i Banks, co spowodowało dyskwalifikację, a Alexa Bliss ogłosiła Ruby Riott jako ostatnią członkinię Team Raw[6]. W przypadku kobiecego zespołu SmackDown, 6 listopada odcinku SmackDown, generalna menadżerka, Paige ujawniła Asukę, Carmellę, Naomi, Sonyę Deville i Charlotte Flair, jako członków Team SmackDown[11]. W poprzednim tygodniu Paige poprosiła Flair, aby została kapitanem, ale Flair uznała, że nie jest odpowiednią osobą, a potem powiedziała, że pomyśli o tym[14]. Zamiast tego, Flair, zastąpiła Becky Lynch, aby zmierzyć się z Rondą Rousey, a ostatni członek został wyłoniony już na gali[7].

6 listopada na SmackDown, The Usos (Jey Uso i Jimmy Uso) pokonali The New Day (reprezentowani przez Big E i Kofi Kingston), aby zostać kapitanami Team SmackDown w walki eliminacyjnym 10 na 10. Zaraz po walce The Usos wybrali The New Day jako swój pierwszy wybór na członków drużyny[11]. W następnym tygodniu The Usos dodali do zespołu Sanity (Eric Young, Alexander Wolfe i Killian Dain), Luke Gallows i Karl Anderson oraz The Colóns (Primo Colón i Epico Colón)[7]. 12 listopada na Raw, doszło do drużynowego battle royal, która miała wyłonić kapitanów Team Raw. Drużyna Bobby’ego Roode’a i Chada Gable’a pokonała The Revival (Dash Wilder i Scott Dawson), The B-Team (Bo Dallas i Curtis Axel), Lucha House Party (Gran Metalik, Kalisto i Lince Dorado), The Ascension (Konnor i Viktor) oraz zespół Heath Slater i Rhyno, aby zostać kapitanami. Reszta uczestników walki, oprócz Heath Slater i Rhyno, zostali dodani do zespołu[6].

Wyniki walk[edytuj | edytuj kod]

Nr Wyniki Stypulacje Czas[15][16]
1P Team SmackDown (The Usos (Jimmy i Jey Uso), The New Day (Big E i Xavier Woods), Sanity (Eric Young i Killian Dain), Gallows i Anderson i The Colóns (Primo Colón i Epico Colón)) (z Kofi Kingston i Alexander Wolfe) pokonali Team Raw (Bobby’ego Roode’a i Chada Gable’a, The Revival (Dasha Wildera i Scotta Dawsona), The B-Team (Bo Dallasa i Curtisa Axela), Lucha House Party (Lince’a Dorado i Kalisto/Grana Metalika[17]) oraz The Ascension (Konnora i Viktora))Eliminacje 10-on-10 Survivor Series elimination match[18] 22:20
2 Team Raw (Mickie James, Nia Jax, Tamina, Sasha Banks i Bayley) (z Alexą Bliss) pokonały Team SmackDown (Naomi, Mandy Rose, Sonyę Deville, Carmellę i Asukę)Eliminacje Żeński 5-on-5 Survivor Series elimination match[19] 18:50
3 Seth Rollins (Intercontinental Champion) pokonał Shinsuke Nakamurę (United States Champion) Champion vs. Champion match[20] 21:50
4 AOP (Akam i Rezar) (Raw Tag Team Champions) (z Drakiem Maverickem) pokonali The Bar (Cesaro i Sheamusa) (SmackDown Tag Team Champions (z Big Showem) Champions vs. Champions match[21] 9:00
5 Buddy Murphy (c) pokonał Mustafę Aliego Singles match o WWE Cruiserweight Championship[22] 12:20
6 Team Raw (Dolph Ziggler, Drew McIntyre, Braun Strowman, Bobby Lashley i Finn Bálor) (w/ Lio Rush i Baron Corbin) pokonali Team SmackDown (The Miza, Shana McMahona, Reya Mysterio, Samoa Joe i Jeffa Hardy’ego)Eliminacje Męski 5-on-5 Survivor Series elimination match[23] 24:00
7 Ronda Rousey pokonała Charlotte Flair przez dyskwalifikację Singles match[24] 14:40
8 Brock Lesnar (Universal Champion) (z Paulem Heymanem) pokonał Daniela Bryana (WWE Champion) Champion vs. Champion match[25] 18:50
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show

Eliminacje w Survivor Series matchach[edytuj | edytuj kod]

Tag Team Survivor Series match[edytuj | edytuj kod]

Nr. eliminacji Wrestlerka Drużyna Wyeliminowani przez Metoda eliminacji Czas
1 The Colóns SmackDown Dasha Wildera Wilder przypiął Colóna po wykonaniu Shatter Machine 3:10
2 The B-Team Raw Karla Andersona Anderson przypiął Dallasa ruchem Schoolboy 5:00
3 Sanity SmackDown Bobby'ego Roode'a Roode przypiął Younga po wykonaniu kombinacji Neckbreaker/Moonsault 6:30
4 The Ascension Raw Big E Big E przypiął Viktora po wykonaniu Splash 8:50
5 Gallows i Anderson SmackDown Grana Metalika Metalik przypiął Andersona po wykonaniu Springboard Swanton 10:40
6 Lucha House Party Raw Jeya Uso Jey przypiął Dorado po wykonaniu Alley Uce 11:55
7 Bobby Roode i Chad Gable Raw Big E Big E przypiął Gable'a po wykonaniu UpUpDownDown 18:30
8 The New Day SmackDown Dasha Wildera Wilder przypiął Woodsa po wykonaniu Shatter Machine 19:50
9 The Revival Raw Jimmy'ego Uso Jimmy przypiął Dawsona po wykonaniu Uso Splash 22:20
Ocaleni: The Usos (Jey Uso i Jimmy Uso) (Team SmackDown)

Żeński Survivor Series match[edytuj | edytuj kod]

Nr. eliminacji Wrestlerka Drużyna Wyeliminowana przez Metoda eliminacji Czas
1 Naomi SmackDown Taminę Przypięta po otrzymaniu Superkick 1:20
2 Tamina Raw Carmellę Przypięta ruchem Schoolgirl 1:30
3 Mickie James Raw Mandy Rose Przypięta po otrzymaniu Sliding knee od Deville 6:50
4 Carmella SmackDown Bayley Przypięta po otrzymaniu Bayley to Belly 8:20
5 Mandy Rose SmackDown Sashę Banks Odklepała po założeniu dźwigni Bank Statement 9:55
6 Bayley Raw – Wyliczenie poza ringowe 14:45
7 Sonya Deville SmackDown – Wyliczenie poza ringowe 14:45
8 Sasha Banks Raw Asukę Odklepała po założeniu dźwigni Asuka Lock 18:10
9 Asuka SmackDown Nię Jax Przypięta po otrzymaniu Samoan Drop 18:50
Zwyciężczyni: Nia Jax (Team Raw)

Męski Survivor Series match[edytuj | edytuj kod]

Nr. eliminacji Wrestler Drużyna Wyeliminowany przez Metoda eliminacji Czas
1 Samoa Joe SmackDown Drew McIntyre'a Przypięty po otrzymaniu Claymore 0:35
2 Finn Bálor Raw Reya Mysterio Przypięty po otrzymaniu 619 12:10
3 Dolph Ziggler Raw Shane'a McMahona Przypięty po otrzymaniu Coast to Coast 18:10
4 Jeff Hardy SmackDown Brauna Strowmana Przypięty po otrzymaniu Running Powerslam 20:45
5 Rey Mysterio SmackDown Brauna Strowmana Przypięty po otrzymaniu Running Powerslam 21:10
6 The Miz SmackDown Brauna Strowmana Przypięty po otrzymaniu Running Powerslam 22:25
7 Shane McMahon SmackDown Brauna Strowmana Przypięty po otrzymaniu Running Powerslam 24:00
Zwycięzcy: Braun Strowman, Drew McIntyre i Bobby Lashley (Team Raw)

Incydent z Enzo Amore[edytuj | edytuj kod]

Były zapaśnik WWE, Enzo Amore został zauważony podczas gali w przebraniu. Na początku meczu AOP vs. The Bar, stało się jasne, że to Amore, ponieważ zaczął tańczyć, stojąc na krześle, wrzeszcząc do tłumu. Amore został następnie wyprowadzony z budynku przez ochronę i miał zakaz wstępu na przyszłe wydarzenia w Staples Center. Raporty stwierdzały również, że Amore wpadł na kobietę, raniąc ją[26].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
  2. ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
  3. ↑ 11/13 Barnett's WWE Smackdown Live TV Review: WWE Survivor Series shakeup due to Becky Lynch's injury, New Day vs. Big Show, Sheamus, and Cesaro, the final push for Sunday's event [online], Pro Wrestling Dot Net, 14 listopada 2018 [dostęp 2020-12-10] (ang.).
  4. ↑ Powell’s WWE Evolution live review: Ronda Rousey vs. Nikki Bella for the Raw Women’s Championship, Becky Lynch vs. Charlotte Flair in a Last Woman Standing match for the Smackdown Women’s Championship, Mae Young Classic Finals. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-10-28].
  5. ↑ 10/29 Powell’s WWE Raw Live TV Review: Brock Lesnar appears, Dean Ambrose turning on Seth Rollins follow-up and what happens with the Raw Tag Titles, the night after WWE Evolution, final hype for WWE Crown Jewel. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-10-29].
  6. ↑ a b c d 11/12 Powell’s WWE Raw Live TV Review: Brock Lesnar and Stephanie McMahon appear, Alexa Bliss names the women’s Team Raw, last two men announced for men’s Team Raw, final hype for WWE Survivor Series. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-11-13].
  7. ↑ a b c d e 11/13 Barnett’s WWE Smackdown Live TV Review: WWE Survivor Series shakeup due to Becky Lynch’s injury, New Day vs. Big Show, Sheamus, and Cesaro, the final push for Sunday’s event. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-11-13].
  8. ↑ a b c Powell’s WWE Crown Jewel live review: Brock Lesnar vs. Braun Strowman for the vacant WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Samoa Joe for the WWE Championship, Undertaker and Kane vs. DX, World Cup tournament. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-11-02].
  9. ↑ Powell’s WWE Crown Jewel 2018 Kickoff Show coverage: Shinsuke Nakamura vs. Rusev for the U.S. Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-11-02].
  10. ↑ a b c 11/05 Powell’s WWE Raw Live TV Review: Survivor Series developments, Raw Tag Title match, Riott Squad vs. Sasha Banks, Bayley, and Natalya, Dolph Ziggler vs. Elias, Nia Jax vs. Ember Moon, Bobby Lashley vs. Finn Balor. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-11-05].
  11. ↑ a b c d 11/06 Barnett’s WWE Smackdown Live TV Review: Samoa Joe vs. Jeff Hardy for a spot on Team Smackdown, Becky Lynch faces a newcomer, New Day vs. The Usos with Survivor Series ramifications. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-11-06].
  12. ↑ 10/31 Anish V’s WWE 205 Live TV Review: Mustafa Ali vs. Tony Nese to become No. 1 contender to the WWE Cruiserweight Championship, Jack Gallagher vs. Brian Kendrick. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-11-08].
  13. ↑ 11/07 Anish V’s WWE 205 Live TV Review: WWE Cruiserweight Champion Buddy Murphy vs. Mark Andrews in a non-title match, Kalisto and Lince Dorado vs. TJP and Mike Kanellis, Lio Rush vs. Josh Morrell. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-11-08].
  14. ↑ 10/30 Powell’s WWE Smackdown Live TV Review: AJ Styles vs. Daniel Bryan for the WWE Championship, Rey Mysterio and Jeff Hardy vs. Randy Orton and The Miz, Trick or Street Fight, final hype for WWE Crown Jewel. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-11-07].
  15. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Survivor Series 2018 Kickoff Show coverage: Raw vs. Smackdown 10-team Survivor Series elimination match. [w:] Pro Wreslting Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-11-18].
  16. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Survivor Series live review: WWE Universal Champion Brock Lesnar vs. WWE Champion Daniel Bryan, Raw Women’s Champion Ronda Rousey vs. Charlotte Flair in a non-title match, Intercontinental Champion Seth Rollins vs. U.S. Champion Shinsuke Nakamura. [w:] Pro Wreslting Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-11-18].
  17. ↑ Kalisto został kontuzjowany w trakcie starcia (kayfabe). Sędzia zezwolił na uczestnictwo w walce Gran Metalika, który zastąpił Kalisto.
  18. ↑ James Wortman, The Usos survive as Team SmackDown def. Team Raw in a 10-on-10 Tag Team Traditional Survivor Series Elimination Match (Kickoff Match), [w:] WWE [online] [dostęp 2018-11-18].
  19. ↑ Anthony Benigno, Nia Jax was the sole survivor as Team Raw def. Team SmackDown in a 5-on-5 Traditional Survivor Series Elimination Match, [w:] WWE [online] [dostęp 2018-11-18].
  20. ↑ James Wortman, Intercontinental Champion Seth Rollins def. United States Champion Shinsuke Nakamura, [w:] WWE [online] [dostęp 2018-11-18].
  21. ↑ Bobby Melok, Raw Tag Team Champions AOP def. SmackDown Tag Team Champions The Bar (w/Big Show), [w:] WWE [online] [dostęp 2018-11-18].
  22. ↑ Kevin Powers, WWE Cruiserweight Champion Buddy Murphy def. Mustafa Ali, [w:] WWE [online] [dostęp 2018-11-18].
  23. ↑ Anthony Benigno, Braun Strowman, Drew McIntyre and Bobby Lashley survive as Team Raw def. Team SmackDown (Men’s Survivor Series Match), [w:] WWE [online] [dostęp 2018-11-18].
  24. ↑ Bobby Melok, RRaw Women’s Champion Ronda Rousey def. Charlotte Flair by disqualification, [w:] WWE [online] [dostęp 2018-11-18].
  25. ↑ Anthony Benigno, Universal Champion Brock Lesnar def. WWE Champion Daniel Bryan (Champion vs. Champion Match), [w:] WWE [online] [dostęp 2018-11-18].
  26. ↑ (UPDATED) FAN APPARENTLY INJURED IN ENZO FRACAS, VIDEO OF SECURITY MANHANDLING FORMER WWE STAR | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-12-10].
2017 ← Gale WWE Network 2018 → 2019
WWE
WWE NXT
WWE NXT UK
Gale pay-per-view i WWE Network federacji WWE
Obecne
Dawne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Survivor_Series_(2018)&oldid=69147900”