Suseł krótkoogonowy

Suseł krótkoogonowy
	Spermophilus brevicauda
	Brandt, 1843
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	żuchwowce
Gromada	ssaki
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	wiewiórkokształtne
Rodzina	wiewiórkowate
Podrodzina	afrowiórki
Plemię	świstaki
Rodzaj	suseł
Gatunek	suseł krótkoogonowy
Synonimy
	carruthersi (Thomas, 1912); intermedius (Brandt, 1844); ilensis (Belyaev, 1945); saryarka (Selevin, 1937); selevini (Argyropolu, 1941);
	carruthersi (Thomas, 1912); intermedius (Brandt, 1844); ilensis (Belyaev, 1945); saryarka (Selevin, 1937); selevini (Argyropolu, 1941);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies

Suseł krótkoogonowy^[4] (Spermophilus brevicauda) – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych^[2], zamieszkujący tereny Kazachstanu i północnych części regionu autonomicznego Sinciang w Chinach^[2]^[3].

Ciało susła krótkoogonowego osiąga długość 16,5–21 cm, przy jego masie do 440 g. Suseł ten ma krótki ogonem o długości od 3 do 55 cm. Sierść w kolorze ochrowo-brązowym z jaśniejszymi plamami. Tylne łapy są rdzawe lub żółtawe. Suseł krótkoogonowy jest mniejszy od większości innych susłów z rodzaju Spermophilus^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Spermophilus brevicauda, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Spermophilus brevicauda. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 17 września 2018]
↑ ^a ^b Spermophilus brevicauda, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ Andrew T. Smith, Yan Xie, Robert S. Hoffmann, Darrin Lunde, John MacKinnon, Don E. Wilson, W. Chris Wozencraft: A Guide to the Mammals of China. Princeton University Press, 2010. ISBN 978-1-4008-3411-2.

[itis-1] Spermophilus brevicauda, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[msw-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Spermophilus brevicauda. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 17 września 2018]

[iucn-3] Spermophilus brevicauda, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[miiz-4] Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.

[Princeton-5] Andrew T. Smith, Yan Xie, Robert S. Hoffmann, Darrin Lunde, John MacKinnon, Don E. Wilson, W. Chris Wozencraft: A Guide to the Mammals of China. Princeton University Press, 2010. ISBN 978-1-4008-3411-2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]