Swadbicze
52°25′50″N 24°47′25″E/52,430556 24,790278| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 52°25′50″N 24°47′25″E/52,430556 24,790278
| |
Swadbicze (biał. Свадзьбічы, Swadźbiczy; ros. Свадьбичи, Swadbiczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie bereskim, w sielsowiecie Siehniewicze, przy drodze republikańskiej R2.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W Rzeczypospolitej Obojga Narodów leżały w województwie brzeskolitewskim, w powiecie brzeskolitewskim. Odpadły od Polski w wyniku III rozbioru.
W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie prużańskim, w gminie Rewiatycze. Znajdowała się tu stacja pocztowa traktu Brześć – Moskwa, położona pomiędzy stacjami Zaprudy i Biercza.
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i folwark leżące w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie prużańskim, do 1 kwietnia 1932 w gminie Rewiatycze, następnie w gminie Siechniewicze[2][3]. W 1921 wieś liczyła 78 mieszkańców, zamieszkałych w 14 budynkach, w tym 68 Białorusinów i 10 Żydów. 68 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 10 mojżeszowego. Folwark liczył zaś 5 mieszkańców, zamieszkałych w 1 budynku, w tym 4 Białorusinów i 1 Polaka. 4 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 1 rzymskokatolickiego[3].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Urodził tu się białoruski wojskowy i polityk Wiktar Huminski.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
- ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 17, poz. 109.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Swadbicze, pow. prużański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 625.
- Mapa WIG Malecz. [dostęp 2023-03-13]. (pol.).
