Szerokonosek
| Scotorepens | |||
| Troughton, 1943[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – szerokonosek australijski (S. balstoni) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
szerokonosek | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Scoteinus orion Troughton, 1937 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Szerokonosek[2] (Scotorepens) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii, na Timorze i Nowej Gwinei[3][4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 36,8–59,7 mm, długość ogona 25,2–48,5 mm, długość ucha 9,1–14,1 mm, długość tylnej stopy 7,1–9 mm, długość przedramienia 27,3–40,5 mm; masa ciała 4–14,1 g[4].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1943 roku australijski zoolog Ellis Le Geyt Troughton w publikacji swojego autorstwa dotyczącej ssaków Australii[1]. Na gatunek typowy Troughton wyznaczył (oryginalne oznaczenie) szerokonoska wschodniego (S. orion).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Scotorepens: gr. σκοτος skotos ‘ciemność’[6]; łac. repens, repentis ‘niespodziewany, nagły’[7].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[3][8][2]:
- Scotorepens sanborni (Troughton, 1937) – szerokonosek północny
- Scotorepens greyii (J.E. Gray, 1843) – szerokonosek mały
- Scotorepens balstoni (O. Thomas, 1906) – szerokonosek australijski
- Scotorepens orion (Troughton, 1937) – szerokonosek wschodni
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b E. Troughton: Furred animals of Australia. Wyd. 2. Sydney: Angus and Robertson, 1943, s. 354. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 119. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 234–236. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 837–839. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Scotorepens. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-03-05]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 233.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 219.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Higher Taxonomy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-04-18]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).