Tadeusz Bełdowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Bełdowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1929
Prudy

Data i miejsce śmierci

4 marca 1998
Warszawa

profesor doktor habilitowany nauk technicznych
Specjalność: elektroenergetyka[1]
Doktorat

1964 – elektronika
Politechnika Warszawska

Habilitacja

1967 – elektronika
Politechnika Warszawska

Profesura

ndzw. 1971, zw. 1982

Rektor
Uczelnia

Politechnika Białostocka

Okres spraw.

1974–1981

Następca

Jerzy Niebrzydowski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
Nagrobek Tadeusza Bełdowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Tadeusz Bełdowski (ur. 7 stycznia 1929 w Prudach k. Grodna[2], zm. 4 marca 1998 w Warszawie[3]) – polski elektrotechnik, profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława i Stanisławy[2]. W 1952 ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, w 1964 obronił doktorat, w 1967 przedstawił pracę habilitacyjną. W 1971 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1982 profesora zwyczajnego.

Zawodowo związał się z Politechniką Warszawską w 1951, początkowo był zastępcą asystenta, a od 1952 asystentem. Po obronie doktoratu został adiunktem, a w 1966 docentem. W 1967 został kierownikiem Katedry i Zakładu Elektrowni i Elektroenergetyki Politechniki Warszawskiej pełnił tę funkcję do 1971, gdy po uzyskaniu profesury został wybrany rektorem Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Białymstoku. W 1974 uczelnię przekształcono w Politechnikę Białostocką, której Tadeusz Bełdowski był pierwszym rektorem. W 1982 został powołany na Wiceministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, równocześnie został członkiem Sekcji Sieci Elektroenergetycznych Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk. Od 1973 był radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej oraz członkiem Prezydium Rady Miasta Białegostoku, gdzie przewodniczył Komisji Oświaty, Kultury i Wychowania.

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 149-3-13)[4][5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. dr hab. inż. Tadeusz Bełdowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-08-25].
  2. a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej
  3. Tadeusz Badowski, Moje Cmentarze Blogspot. [dostęp 2019-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-08)].
  4. Andrzej Liczbiński, Wykaz profesorów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 1988–2000, Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej Muzeum, Warszawa 2000.
  5. Cmentarz Stare Powązki: BEŁDOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10].
  6. a b c Elżbieta Borysowicz (oprac.): Wykaz zmarłych Profesorów Politechniki Warszawskiej pochowanych na Powązkach w Warszawie. Warszawa: Politechnika Warszawska, 2015, s. 10–11. ISBN 978-83-7814-461-8. [dostęp 2024-03-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Informator Biograficzny Kto jest kim w Polsce, s. 71. Wyd. Interpress Warszawa 1989, ISBN 83-223-2491-X.