Tadeusz Borzęcki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Borzęcki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1877
Warszawa

Data śmierci

10 października 1964

Zawód, zajęcie

lekarz, urzędnik

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

doktor

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Srebrny za Długoletnią Służbę

Tadeusz Marian Borzęcki (ur. 3 lutego 1877[1] w Warszawie[2], zm. 10 października 1964[3][4]) – polski doktor medycyny, ftyzjatra, urzędnik ministerialny w II RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Zygmunta (1833–1915), prawnika, urzędnika, i Ludwiki z Mireckich (zm. 1932)[5]. Absolwent V Gimnazjum w Warszawie. Ukończył studia medycyny na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Jagiellońskim. Uzyskał tytuł doktora medycyny. Został specjalistą ftyzjatrą. Był uczniem dr. Alfreda Sokołowskiego[6]. W 1908 przeprowadził pionierski na terenach polskich zabieg odmy płucnej[7]. Pełnił funkcję ordynatora Szpitala św. Ducha w Warszawie.

W latach 1914–1918 był redaktorem tomów CX-CXIV „Pamiętnika Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego[3]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został urzędnikiem Ministerstwa Zdrowia[8]. Pełnił funkcję p.o. szefa Sekcji I, członka Komisji Kwalifikacyjnej MZP[9], dyrektora departamentu. W 1924 pełnił funkcję zastępcy Generalnego Dyrektora Służby Zdrowia[10]. Został dyrektorem Biura Sanitariatu Kolejowego Ministerstwa Komunikacji. Był członkiem Państwowej Naczelnej Rady Zdrowia, członkiem zarządu głównego Rodzin Kolejowych, Koła Rodzin Urzędników przy Ministerstwie Komunikacji.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Polski Indeks Biograficzny, Walter de Gruyter, 18 maja 2012, ISBN 978-3-11-094797-7 [dostęp 2020-04-18] (pol.).
  2. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-04-18].
  3. a b Towarzystwo Lekarskie Warszawskie [online], www.tlw.waw.pl [dostęp 2020-04-18].
  4. Spis zmarłych. Nazwiska z zakresu Boruta-Bót » Lista zmarłych « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2020-04-18] (pol.).
  5. Cmentarz Stare Powązki: BORZĘCCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-07-02].
  6. Alfred Marcin Sokołowski. [w:] Polski Słownik Biograficzny [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2015-09-26].
  7. Leczenie gruźlicy w Polsce na przełomie XIX i XX wieku (do 1914 r). pamw.pl. s. 434. [dostęp 2015-09-26].
  8. Konkursy. „Przegląd Techniczny”, s. 140, Nr 27 z 6 lipca 1920. 
  9. Regulamin Tymczasowy Komisji Kwalifikacyjnej Ministerstwa Zdrowia Publicznego. „Biuletyn Ministerstwa Zdrowia Publicznego”, s. 38, 61, Nr 3 z 1 maja 1921. 
  10. Urzędowy spis lekarzy uprawnionych do wykonywania praktyki lekarskiej oraz aptek w Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Generalna Dyrekcja Służby Zdrowia, 1924, s. 1.
  11. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]