Teankum (imię)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Book of Mormon
Księga Mormona, jedno z mormońskich pism świętych i jednocześnie tekst, z którego pochodzi imię Teankum

Teankum[1] (deseret 𐐓𐐀𐐈𐐤𐐗𐐊𐐣)[2] – imię męskie występujące w wyznaniach należących do ruchu świętych w dniach ostatnich (mormonów).

Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z Księgi Mormona, jednego z pism świętych przynależnych do kanonu tej tradycji religijnej. Nosił je w tym tekście neficki wojskowy mający żyć w I wieku p.n.e.[3] Można w niej również odnaleźć nefickie miasto o identycznie brzmiącej nazwie[4].

Perspektywa historyczna[edytuj | edytuj kod]

Pojawia się w źródłach historycznych już w początkach mormonizmu. Nosiło je kilka postaci z wczesnej historii Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Wymienia się tutaj Teancuma Pratta, jednego z synów Parleya P. Pratta oraz Sary Huston[5], czy Teancuma Williama Hewarda, mormońskiego misjonarza służącego na misji w Georgii między 1879 a 1881[6]. W źródłach pojawia się również niejaki Teancum Taylor, mormoński pionier wzmiankowany w 1877[7]. W przypadku Hewarda wybór imienia był najwyraźniej powiązany z prześladowaniami, których doświadczali święci w dniach ostatnich[6].

Występowanie i popularność[edytuj | edytuj kod]

Wśród świętych w dniach ostatnich jest popularnym i dość chętnie wybieranym imieniem[8]. Często spotyka się je w zdominowanym przez mormonów stanie Utah[9]. Jako imię specyficznie mormońskie znalazło odbicie w kulturze Kościoła, z którego wierzeń wyrosło. Artykuł na łamach pisma „Friend” z maja 1994 wskazuje choćby, że imię zaczerpnięte z Księgi Mormona może być powodem do dumy oraz wywierać pozytywny wpływ na życie duchowe noszącego je człowieka[10]. Podobną tematykę porusza numer tego samego pisma z lutego 1995[11].

Pojawiło się w badaniach nad imionami świętych w dniach ostatnich w kontekście pozaamerykańskim przynajmniej raz, w rodzinie wiernych pochodzących z Filipin[12]. Wspomina się je jednocześnie w kontekście typowej dla świętych w dniach ostatnich tendencji do nadawania dzieciom nietypowych imion[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints: Teankum. [w:] Przewodnik po pismach świętych [on-line]. churchofjesuschrist.org. [dostęp 2021-10-27]. (pol.).
  2. Brigham Young University: TEANCUM. [w:] Book of Mormon Onomasticon [on-line]. byu.edu. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
  3. George Reynolds: A Dictionary of the Book of Mormon, Comprising Its Biographical, Geographical and Other Proper Names. Salt Lake City: Joseph Hyrum Perry, 1891, s. 342.
  4. George Reynolds: A Dictionary of the Book of Mormon, Comprising Its Biographical, Geographical and Other Proper Names. Salt Lake City: Joseph Hyrum Perry, 1891, s. 345.
  5. Jared Pratt Family Association: Parley P. Pratt Wives and Children. jared.pratt-family.org. [dostęp 2021-10-21]. (ang.).
  6. a b Buice 1980 ↓, s. 317.
  7. John W. Van Cott: Utah Place Names: A Comprehensive Guide to the Origins of Geographic Names. A Compilation. Salt Lake City: The University of Utah Press, 1990, s. 4. ISBN 0-87480-345-4.
  8. Jennifer R. Mansfield: “IT’S WRAYLYNN – WITH A W”: DISTINCTIVE MORMON NAMING PRACTICES. Logan: Utah State University, 2012, s. 31.
  9. Utah Baby Namer: The most distinctive Utah names of all time, ranked. utahbabynamer.com, 2018-04-02. [dostęp 2021-06-14]. (ang.).
  10. Jennifer R. Mansfield: “IT’S WRAYLYNN – WITH A W”: DISTINCTIVE MORMON NAMING PRACTICES. Logan: Utah State University, 2012, s. 28.
  11. Jennifer R. Mansfield: “IT’S WRAYLYNN – WITH A W”: DISTINCTIVE MORMON NAMING PRACTICES. Logan: Utah State University, 2012, s. 28–29.
  12. Jennifer R. Mansfield: “IT’S WRAYLYNN – WITH A W”: DISTINCTIVE MORMON NAMING PRACTICES. Logan: Utah State University, 2012, s. 40.
  13. Emily Abel: 17 Unique Latter-day Saint Baby Names You Probably Haven’t Heard Before. [w:] LDSLiving [on-line]. ldsliving.com, 2019-05-13. [dostęp 2021-09-22]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]