Terebień

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł

50°6′50″N 22°43′1″E

- błąd

39 m

WD

50°9'N, 22°42'E

- błąd

19558 m

Odległość

4 m

Terebień
uroczysko-dawna miejscowość
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

jarosławski

Gmina

Wiązownica

SIMC

nie nadano

Położenie na mapie gminy Wiązownica
Mapa konturowa gminy Wiązownica, po lewej znajduje się punkt z opisem „Terebień”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Terebień”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Terebień”
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego
Mapa konturowa powiatu jarosławskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Terebień”
Ziemia50°06′50″N 22°43′01″E/50,113889 22,716944

Terebień (Terebnie) – uroczysko - dawna miejscowość w Polsce, położona była w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Wiązownica[1].

Miejscowość położona na wschód od Manasterza, przy drodze wiodącej z Radawy do Nielepkowic. Teren na północny zachód od Terebnia nazywał się Popowszczyzna, na zachód Biała Góra, na południe Niwa, od wschodu w lesie Ordynacji Pełkińskiej położona była Starzyzna. Obecnie do Terebnia można dojechać od strony Radawy i Nielepkowic, a także z pewnymi problemami od strony Łapajówki i Manasterza.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Przed II wojną światową wieś w dokumentach urzędowych nazywała się Terebnie. Obecna nazwa Terebień pojawiła się w 1946 r. Terebnie były przysiółkiem Radawy, w której miały swoją siedzibę sołectwo, poczta i urząd parafialny. Przysiółek według przekazów ustnych powstał w połowie XIX wieku.

„Od wczesnej wiosny 1944 roku rabunki i podpalenia stały się codziennością. (...) W tych tragicznych dniach (1944 – 45) w Terebniu zginęli z rąk UPA Jan Cebulak, Władysław Romaniec (Polacy) i Ukrainiec Stefan Kubach. (...) Spalenie Terebnia związane jest bezpośrednio z napadem przez UPA na Wiązownicę 17 kwietnia 1945 roku, kiedy to o świcie rozegrała się tu straszliwa tragedia. Tego ranka pół Wiązownicy zostało spalone i zginęło około stu osób, niektóre spalono żywcem. Polskie ugrupowania podziemne uważały, że Terebnie jest siedliskiem UPA i w następnym dniu dokonały odwetowego napadu na wieś. Zginęło cztery osoby. Podkładali ogień pod każde zabudowanie osobno. Ocalały tylko cztery. (...) W 1946 roku wielu mieszkańców Terebnia odbudowało w całości swoje domy. W 1947 roku ludność ukraińska i mieszana w ramach akcji "Wisła" została wysiedlona na obszar byłego województwa olsztyńskiego. Odbudowane domostwa rozgrabiono, a na terenie wsi posadzono las sosnowy"[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024
  2. Kuca Jan: Opowieści jarosławskiego Zasania, Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu, Rzeszów 2008

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]