The League of Gentlemen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The League of Gentlemen
Rok założenia

1980

Rok rozwiązania

1980

Pochodzenie

 Wielka Brytania

Gatunek

post-punk, nowa fala

Aktywność

1980

Wydawnictwo

E.G., Polydor

Skład
Barry Andrews
Robert Fripp
Sara Lee
Johnny Toobad
Kevin Wilkinson

The League of Gentlemen – krótkotrwały brytyjski zespół muzyczny powołany do życia przez Roberta Frippa w 1980 roku i w tym samym roku rozwiązany (po nagraniu jedynej płyty, zatytułowanej nazwą zespołu, a wydanej w 1981 roku).

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1980 roku Fripp powołał do życia zespół The League of Gentlemen, którego nazwa nawiązywała do jego wczesnego zespołu rock and rollowego, założonego jeszcze w latach 60. XX wieku (w skład tamtej formacji wchodził również inny przyszły członek King Crimson, Gordon Haskell). Skład zespołu obok Frippa grającego na gitarze tworzyli: Barry Andrews (organy), Sara Lee (gitara basowa) i Johnny Toobad (perkusja)[1]. Między 10 kwietnia a 29 listopada 1980 roku zespół zagrał siedemdziesiąt siedem koncertów w Anglii, Europie i Ameryce 22 lipca spoistość zespołu zaczęła się rozpadać. Podczas siedmiodniowa sesji nagraniowej zarejestrowano tylko dwa utwory, „Heptaparaparshinokh” i „Dislocated”. 23 listopada w Manchesterze, podczas ostatniej brytyjskiej trasy zespołu, zwolniony został Jonny Toobad; zastąpił go perkusista Kevin Wilkinson. Z nim zespół zagrał jeszcze pięć brytyjskich koncertów i nagrał większą część albumu The League of Gentlemen[2]. Pod koniec roku zespół został rozwiązany[1].

Album[edytuj | edytuj kod]

Zarejestrowany album, The League of Gentlemen, został wydany w 1981 roku (później został połączony z albumem God Save the Queen/Under Heavy Manners na kompilacji God Save the King[1]. Utwory „Inductive Resonance”, „Minor Man” i „Hg Wells” były próbą nawiązania przez Frippa do przemian zachodzących w muzyce rockowej przelomu lat 70. i 80.[3]. Choć utrzymywał on, że album zawiera muzykę prostą i bezpretensjonalną, to zdaniem krytyka Erica Tamma partie gitarowe w utworach „Inductive Resonance” i „HG Wells” należą do najambitniejszych i najtrudniejszych w karierze Frippa[4].

Po latach, w 1996 roku pojawił się album koncertowy zespołu, nagrany w 1980 roku i zatytułowany Thrang Thrang Gozinbulx[1].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

Lista według Discogs[5]:

  • The League of Gentlemen (1981)
  • Thrang Thrang Gozinbulx (1996)
  • September 21, 1980 - Royal Exeter, Bournemouth, UK (2005)
  • May 23, 1980 - Rotation, Hannover Germany (2010)
  • Bataclan, Paris, France - May 14, 1980 (2012)

Albumy kompilacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • The League Of Gentlemen / Let The Power Fall (1981)
  • God Save The King (1985)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Bruce Eder: Robert Fripp & the League of Gentlemen. AllMusic. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
  2. Eric Tamm: Chapter Eight: Out of Retirement - The Drive to 1981. www.progressiveears.com. [dostęp 2023-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-03)]. (ang.).
  3. Wiesław Weiss: Rock Encyklopedia. Warszawa: Iskry, 1991, s. 233. ISBN 83-207-1374-9.
  4. Wiesław Weiss. Schizofrenik XXI wieku. „Tylko Rock”. Nr 15, s. 36–37, listopad 1992. Warszawa: Res Publica Press International Sp. z o.o.. ISSN 1230-2317. 
  5. The League Of Gentlemen. Discogs. [dostęp 2023-01-16]. (ang.).