Live at the Marquee (album King Crimson)
| Wykonawca albumu koncertowego | ||||
| King Crimson | ||||
| Wydany |
październik 1998 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
6 lipca–17października 1969 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
1:11:26 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
|
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Live at the Marquee – album koncertowy King Crimson, wydany w październiku 1998 roku nakładem Discipline Global Mobile jako CD. Zapoczątkował serię wydawniczą „The King Crimson Collectors' Club”[1].
Historia albumu[edytuj | edytuj kod]
W 1998 roku, po 30 latach od chwili powstania King Crimson, pod egidą firmowej wytwórni płytowej zespołu, Discipline Global Mobile założono Klub Kolekcjonerski King Crimson, aby wydawać specjalnie wyprodukowane płyty CD z rzadkim materiałem koncertowym oraz nagraniami studyjnymi. Członkowie klubu w ramach opłacanej z góry rocznej składki mieli otrzymywać w mniej więcej w dwumiesięcznych odstępach wydawane płyty. W ciągu 30 lat istnienia King Crimson zmieniały się jego style i składy, z których jedynym stałym członkiem (i zarazem spoiwem tychże stylów i składów) był tylko gitarzysta Robert Fripp[2]. Jednopłytowe, inauguracyjne wydawnictwo Live at the Marquee zawiera kluczowe utwory z przełomowego i definiującego gatunek albumu In the Court of the Crimson King, a także utwory wykonywane wyłącznie przez ten skład King Crimson[3]. Znalazł się wśród nich „Travel Weary Capricorn” ze wstępem w postaci „Mantry”, nie wymienionej w zestawie utworów, a będącej zapowiedzią intro do późniejszego „Exiles”[2].
Według adnotacji Roberta Frippa koncert pochodzi z niedzieli 6 lipca 1969, natomiast „Trees”, utwór, który nigdy nie został przez zespół wydany na płycie, pochodzi z amatorskiego nagrania dokonanego w Fairfield Hall w Croydon 17 października 1969 roku[3].
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
Lista i informacje według Discogs[1]:
1. 21st Century Schizoid Man (Fripp, Lake, Ian McDonald, Giles, Sinfield) 6:21 2. Drop In (Fripp, Lake, McDonald, Giles) 5:42 3. I Talk to the Wind (McDonald, Sinfield) 5:17 4. Epitaph (Fripp, Lake, McDonald, Giles, Sinfield) 3:20 5. Travel Weary Capricorn (Fripp, Lake, McDonald, Giles, Sinfield) 11:07 6. Improv (including Nola Felix Arndt and Étude No 7 (Matteo Carcassi) (Fripp, Giles, Lake, McDonald) 12:29 7. Mars (Gustav Holst, arr. by Fripp, Lake, McDonald, Giles) 8:29 Bonus Track
8. Trees (Fripp, Giles, Lake, McDonald, Sinfield) 18:41 1:11:26
„Trees” – nagrany 17 października 1969
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
- Robert Fripp – gitara
- Ian McDonald – instrumenty dęte drewniane, instrumenty klawiszowe, melotron, śpiew
- Greg Lake – gitara basowa, główny wokal
- Michael Giles – perkusja, instrumenty perkusyjne, śpiew
&
Do albumu dołączono 24-stronicową książeczkę z notatkami, zawierającą ważne pamiątki z osobistych zbiorów członków zespołu. Dodatkowo znalazły się tam fragmenty z zawodowego pamiętnika Roberta Frippa[3].
Odbiór[edytuj | edytuj kod]
Opinie krytyków[edytuj | edytuj kod]
| Recenzje | |
|---|---|
| Publikacja | Ocena |
| AllMusic |  [3]
|
| Prog Archives | 3.36/5.0[4] |
| RYM | 3.31/5[5] |
| Sputnikmusic | 2.6/5[6] |
| Teraz Rock |  [7]
|
Lindsay Planer z AllMusic jest zdania, iż „przed King Crimson, niewiele było zespołów rockowych, które mogłyby sprostać lub przewyższyć wpływ swoich studyjnych, przesłodzonych nagrań, zarówno na żywo, jak i na scenie”. Czarnym koniem zestawu jest – zdaniem autora – utwór 'Trees', który „genialnie ilustruje umiejętności improwizacyjne zespołu wokół przejmującego wokalu Grega Lake’a”[3].
Jordan Babula z magazynu Teraz Rock uważa, że choć jakość dźwięku jest bardzo zła, to płyta jest warta uwagi, ponieważ zawiera „bardzo dużo premierowej muzyki” ('Improv', 'Trees') i „jedyne dostępne koncertowe wykonanie” 'I Talk to the Wind', a King Crimson „grał naprawdę z niesamowitym czadem” ('Drop In')[7].
Według zespołu redakcyjnego PopMatters „jakość dźwięku jest mniej niż porywająca, pomimo najlepszych wysiłków Frippa i Singletona w zakresie masteringu”. Za „prawdopodobnie najciekawszy fragment tej płyty i również najsłabszy dźwiękowo” redakcja uważa 19-minutowy 'Trees', zawierający fragmenty suity 'Birdman' (z późniejszego albumu McDonald and Giles), a także wstępną wersję 'Pictures of a City' z kolejnego albumu studyjnego King Crimson[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b King Crimson – Live At The Marquee 1969. Discogs. [dostęp 2023-05-13]. (ang.).
- ↑ a b c PopMatters Staff: Progressive History: A Year with the King Crimson Collectors’ Club. PopMatters. [dostęp 2023-05-13]. (ang.).
- ↑ a b c d e Lindsay Planer: Live at the Marquee, 1969 – King Crimson. AllMusic. [dostęp 2023-05-13]. (ang.).
- ↑ LIVE AT THE MARQUEE 1969: King Crimson. Prog Archives. [dostęp 2023-05-13]. (ang.).
- ↑ Live at the Marquee 1969 by King Crimson. RYM. [dostęp 2023-05-13]. (ang.).
- ↑ King Crimson – Live at the Marquee. Sputnikmusic. [dostęp 2023-05-13]. (ang.).
- ↑ a b Jordan Babula. King Crimson. „Teraz Rock”. Nr 8, s. 14, sierpień 2005. Warszawa: Orange Media. ISSN 1730-394X.