Jamie Muir

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jamie Muir
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1942
Edynburg

Pochodzenie

Wielka Brytania

Instrumenty

perkusja, instrumenty perkusyjne

Gatunki

rock progresywny

Zawód

perkusista

Zespoły
King Crimson

Jamie Muir (ur. 30 listopada 1942[1] w Edynburgu[2]) – brytyjski perkusista, były członek King Crimson[3]. Po zakończeniu działalności muzycznej zajął się malarstwem[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Na początku swej kariery Muir nagrywał z Derekiem Baileyem i Evanem Parkerem w Music Improvisation Company w latach 1968–71[3]. W tym samym czasie grał również w zespole Boris z Donem Wellerem i Jimmym Roche’em[3].

Był członkiem King Crimson w od połowy roku 1972 do początku 1973[3]. Zagrał na albumie Larks’ Tongues in Aspic[3]; pojawił się na kilku nagraniach koncertowych wydanych przez wytwórnię Roberta Frippa Discipline Global Mobile. Czasami grał na standardowej perkusji, jednak zazwyczaj wykorzystywał do gry różnorodne instrumenty perkusyjne, takie jak kuranty, dzwony, kalimba, mbira, piła muzyczna, kołatki, grzechotki i różnorodne bębny. W jego perkusyjnym instrumentarium znalazły się również zwyczajne przedmioty codziennego użytku. W roku 1972 zaczął wieść życie według surowej dyscypliny buddyzmu[3]. Odejście z King Crimson w roku 1973 spowodowane było wypadkiem (podczas koncertu spadł mu na nogę gong) i chęcią wstąpienia do klasztoru w Szkocji.

W 1980 Muir powrócił na muzyczną scenę Londynu, aby nagrać album z Evanem Parkerem i Derekiem Baileyem. W 1983 Zagrał na płycie Ghost Dance, razem z innym byłym członkiem King Crimson – Michaelem Gilesem oraz z Davidem Cunninghamem.

Od tego czasu wycofał się z przemysłu muzycznego i poświęca się malarstwu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jamie Muir. DGM Live. [dostęp 2023-10-13]. (ang.).
  2. Jamie Muir. NNDB.com. [dostęp 2023-10-13]. (ang.).
  3. a b c d e f g Ben Watson: Derek Bailey and the story of free improvisation. Verso, s. 195-199. ISBN 978-1844670031.