ProjeKcts

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

ProjeKcts – nazwa kilku kolejnych projektów muzycznych, tworzonych od maja 1997 roku przez Roberta Frippa na bazie muzyków wchodzących w skład ówczesnego zespołu King Crimson.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W maju 1997 roku w Nashville spotkali się muzycy, wchodzący w skład ówczesnego zespołu King Crimson, aby omówić zamierzenia na przyszłość. Z sześciu muzyków dwóch było zaangażowanych w inne projekty: Bill Bruford we własny zespół Bill Bruford’s Earthworks, a Tony Levin – we współpracę z zespołem Seala. Pozostali muzycy wyrazili gotowość kontynuowania działalności pod szyldem King Crimson. Wówczas narodziła się idea ProjeKcts, zespołu działającego w różnych składach, równolegle z King Crimson[1]. Założeniem była chęć kontynuowania działalności koncertowej wtedy, kiedy King Crimson nie był aktywny[2]. Również pod względem organizacyjnym zebranie trzech lub czterech muzyków było łatwiejsze. Istotnym powodem było też poszukiwanie nowych sposobów grania i nowej estetyki dzięki uwolnieniu się od ciężaru legendy King Crimson[3].

ProjeKct One[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy z projektów ProjeKcts, ProjeKct One, dał tylko 4 koncerty (1–4 grudnia 1997) w londyńskiej The Jazz Café. Zostały wydane jako albumy koncertowe nakładem wytwórni Discipline Global Mobile w 1999 roku i w latach późniejszych[4]. Nagrania te zostały wydane ponadto 2002 roku w ramach King Crimson Collectors Club jako Jazz cafe Suite, 1997[3].

Skład:

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

ProjeKct Two[edytuj | edytuj kod]

Drugi z projektów ProjeKcts zadebiutował chronologicznie jako pierwszy, w listopadzie 1997 roku[5]. Efektem trzydniowej sesji (19–21) był dwupłytowy album Space Groove[3]. W roku następnym, w okresie od 20 lutego do 8 lipca, dał kilkanaście koncertów w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Japonii[6]. Najlepsze ze realizowanych wówczas nagrań znalazły się na albumie Live Groove, zaś jeden kompletny koncert udokumentowano albumem Live In Northampton, MA (July 1, 1998). Niektóre z nagrań („Heavy ConstruKction”, „X-chayn-jiZ”) ciężkimi riffami przypominały brzmienie zespołu, inne („Light ConstruKction”, „The Deception of the Trush”) weszły na stałe do repertuaru King Crimson[3].

Skład:

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Space Groove (1998)
  • Live Groove (1999)
  • Live In Northampton, MA (July 1, 1998) (2001)
  • June 1, 1998 - I.C. Light Music Tent, Pittsburgh, Pennsylvania (2005)
  • Live In Chicago, IL (June 4, 1998) (2006)
  • June 30, 1998 - Old Lantern, Charlotte, Vermont (2007)
  • June 5, 1998 - Park West, Chicago, Illinois, USA (2008)
  • May 7, 1998 - Irving Plaza, New York, NY (2010)

ProjeKct Three[edytuj | edytuj kod]

Trzeci z projektów ProjeKcts dał w dniach 21–25 marca 1999 roku pięć koncertów w Stanach Zjednoczonych (Austin i Dallas)[3], udokumentowanymi albumami koncertowymi, wydanymi w latach 2004–2009[7]. 18 sierpnia tego samego roku wydał album studyjny, Masque[8]. W trakcie działalności ProjeKct Three pojawił się pomysł ProjeKct Three Plus (w poszerzonym składzie), a nawet ProjeKct (wysunięty przez Pata Mastelotto) bez udziału Roberta Frippa, oba jednak nie doczekały się realizacji[2].

Skład:

  • Pat Mastelotto – elektroniczna perkusja
  • Robert Fripp – gitara
  • Trey Gunn – gitara

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Masque (1999)
  • Live In Austin, TX (March 25, 1999) (2004)
  • March 23, 1999 - Cactus Cafe, Austin, Texas (2005)
  • March 24, 1999 Poor David's, Dallas, Texas (2007)
  • Live In Alexandria, VA (March 3, 2003) (2007)
  • March 21, 1999 Electric Lounge, Austin, TX (2009)

ProjeKct Four[edytuj | edytuj kod]

ProjeKct Four, pomimo numeracji, pojawił się wcześniej niż ProjeKct Three, bo już w 1998 roku dając w okresie październik–listopad siedem koncertów w Stanach Zjednoczonych[3]. Ich efektem było 5 albumów koncertowych[9].

Skład:

  • Tony Levin – gitara basowa, Chapman stick
  • Pat Mastelotto – elektroniczna perkusja
  • Robert Fripp – gitara
  • Trey Gunn – gitara, śpiew

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

W 1999 roku ukazała się zbiorcza kompilacja wszystkich czterech projektów, zatytułowana The ProjeKcts[10].

ProjeKct X[edytuj | edytuj kod]

Album ProjeKct X został zrealizowany podczas sesji nagraniowych albumu King Crimson, The ConstruKction of Light, w tym samym składzie, ale przy innym założeniu – muzycy postanowili położyć nacisk na improwizację[2]. Według Adriana Belew materiał muzyczny był wymyślany przez muzyków na bieżąco, a zadaniem inżyniera dźwięku, Billa Moniana było połączenie zrealizowanych fragmentów w całość, pozbawioną formy, melodii i tekstów[11]. Wśród zarejestrowanych utworów był „Heaven and Earth”, który dał tytuł albumowi studyjnemu ProjeKct X i został zamieszczony również na The ConstruKction of Light[3].

Skład:

  • Robert Fripp – gitara
  • Adrian Belew – gitara, śpiew
  • Trey Gunn – Chapman stick, gitara basowa
  • Pat Mastelotto – perkusja

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

ProjeKct Six[edytuj | edytuj kod]

30 listopada 2006 roku Adrian Belew (elektroniczna perkusja) i Robert Fripp (gitara) dali koncert jako ProjeKct Six. Rejestracji nagrań dokonano w trzech salach koncertowych Wschodniego Wybrzeża : Berklee Performance Center w Bostonie, Nokia Theater w Nowym Jorku oraz Keswick Theatre w Glenside (Pensylwania)[13].

A King Crimson ProjeKct[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku ukazał się album A Scarcity of Miracles nawiązujący w podtytule (A King Crimson ProjeKct) zarówno do King Crimson, jak i do ProjeKcts. Album nagrali: Jakko Jakszyk, Robert Fripp i Mel Collins z gościnnym udziałem Tony’ego Levina i Gavina Harrisona[14].

The King Crimson ProjeKct[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku King Crimson zawiesił na dłuższy czas swoją działalność. Koncertowały wówczas dwa zespoły, utworzone przez jego byłych członków: The Adrian Belew Power Trio, w skład którego wchodzili: basistka Julie Slick i perkusista Tobias Ralph oraz Stick Men z Tonym Levinem, Patem Mastelotto i gitarzystą Markusem Reuterem. Oba zespoły, mające w swoim repertuarze materiał muzyczny King Crimson, połączyły się w 2011 roku pod szyldem The Crimson ProjeKCt[15]. Pretekstu do takiej decyzji dostarczyła odmowna odpowiedź Roberta Frippa na wysuniętą przez Adriana Belew propozycję zorganizowania trasy koncertowej z okazji trzydziestej rocznicy wydania albumu Discipline[16].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Official Bootleg Live 2012 (2013)
  • Official Bootleg Limited Edition (Live Recorded at Club Citta' On Mar.15.2013)
  • Official Bootleg Limited Edition (Live Recorded at Club Citta' On Mar.16.2013)
  • Official Bootleg Limited Edition (Live Recorded at Club Citta' On Mar.17.2013)
  • Live In Tokyo (2014)
  • Live (2015)[17]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Weiss 2000 ↓, s. 15.
  2. a b c Weiss 2000 ↓, s. 16.
  3. a b c d e f g Babula 2005 ↓, s. 16.
  4. ProjeKct One. Discogs. [dostęp 2021-05-20]. (ang.).
  5. ProjeKct Two. Discogs. [dostęp 2021-05-20]. (ang.).
  6. DGMlive: ProjeKct Two 1998 Tour Dates. ghostly.com. [dostęp 2021-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-12)]. (ang.).
  7. ProjeKct Three. Discogs. [dostęp 2021-05-20]. (ang.).
  8. ProjeKct Three – Masque. Discogs. [dostęp 2021-05-20]. (ang.).
  9. ProjeKct Four. Discogs. [dostęp 2021-05-20]. (ang.).
  10. King Crimson – The ProjeKcts. Discogs. [dostęp 2021-05-20]. (ang.).
  11. Weiss 2000 ↓, s. 19.
  12. ProjeKct X. Discogs. [dostęp 2021-05-20]. (ang.).
  13. ProjeKct Six. Discogs. [dostęp 2021-05-20]. (ang.).
  14. John Kelman: Jakszyk, Fripp & Collins: A Scarcity of Miracles. All About Jazz. [dostęp 2021-05-24]. (ang.).
  15. Sid Smith: The Crimson ProjeKCt: Live In Tokyo. www.loudersound.com. [dostęp 2021-05-24]. (ang.).
  16. Dmitry M. Epstein: The Crimson ProjeKCt: Live In Tokyo. dmme.net. [dostęp 2021-05-24]. (ang.).
  17. The Crimson Projekct. Discogs. [dostęp 2021-05-24]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]