Tomasz Duszyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Duszyński
Data i miejsce urodzenia

1976
Strzelin

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

XXI w.

Tomasz Duszyński (ur. w 1976 w Strzelinie[1]) – polski dziennikarz, pisarz, scenarzysta gier komputerowych (m.in. Dead Island Riptide[2]), a w wolnych chwilach maratończyk[3].

Zdobywca Nagrody Czytelników Wielkiego Kalibru za Glatz. Kraj Pana Boga (2021)[4]. Zdobywca Złotego Pocisku Publiczności za kryminał retro Glatz[5]. Autor nominowany do Nagrody Wielkiego Kalibru za powieści Glatz i Toksyczni[6]. Zdobywca wyróżnienia jury Kryminalnej Piły, a także nagrody Kryminalny Magiel za najlepszy kryminał retro 2019 roku (Glatz)[7].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Współtwórca wrocławskiego Tramwaju Gwiazd – projektu wrocławskiej, ruchomej alei gwiazd, do której zapraszane były gwiazdy filmowe, muzyczne i sportowe[8]. Pomysłodawca i współorganizator Strzelińskiego Festiwalu Literatury[9].

Pracował w Radiu RMF FM i Radiu Aplauz.

Debiutował zbiorem opowiadań Produkt uboczny w wydawnictwie Fabryka Słów. Od tamtej pory opublikował kilkanaście powieści i kilkadziesiąt opowiadań z gatunku fantastyki (między innymi w „Science Fiction Fantasy i Horror” oraz „Nowej Fantastyce”). Jest także autorem książek dla dzieci i młodzieży oraz legend związanych z regionem, w którym mieszka[10].

Honorowy obywatel Kłodzka (2023)[11][12].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Powieści[edytuj | edytuj kod]

  • Staszek i straszliwie pomocna szafa, Wydawnictwo Paperback[13]
  • Staszek i smocza przygoda, Wydawnictwo Paperback[14]
  • Tam i z powrotem, Podróż T. 1–2, Wydawnictwo Paperback[15][16]
  • Droga do Nawi, Wydawnictwo Czwarta Strona, 2017[17]
  • Impuls, Wydawnictwo SQN, 2017[18]
  • Fenomen z Warszawy, Storytel Polska, 2018
  • Fenomen z Warszawy. Człowiek z celuloidu, Storytel Polska, 2019
  • Glatz, Wydawnictwo SQN, 2019[19]
  • Toksyczni, Wydawnictwo SQN, 2019[20]
  • Glatz. Kraj pana Boga, Wydawnictwo SQN, 2020[21]
  • Glatz. Zamieć, Wydawnictwo SQN, 2021
  • Glatz. Goliat, Wydawnictwo SQN, 2022

Regionalne[edytuj | edytuj kod]

  • Legendy ziemi strzelińskiej, Wydawnictwo Paperback 2018[22]
  • Dziedzictwo kulturalne Gminy Wiązów – Wydawnictwo Paperback 2019[23]
  • Legendy polskie, Wydawnictwo Paperback[21]
  • Strzelin na dawnej pocztówce i fotografii, Wydawnictwo Paperback 2021

Zbiory opowiadań[edytuj | edytuj kod]

  • Produkt uboczny, Wydawnictwo Fabryka Słów 2007[24]
  • Pietia i Witia. Co złego, to nie my, Wydawnictwo Paperback[21]

Opowiadania[edytuj | edytuj kod]

  • Zniknięcie – antologia Trupojad. Nie ma ocalenia, Red Horse 2007
  • Antidotum – antologia Epidemie i zarazy, Fabryka Słów 2008
  • Słodka tajemnica – czasopismo „Science Fiction, Fantasy & Horror” 58 (8/2010)
  • Strażnik – antologia Jeszcze nie zginęła, Fabryka Słów 2010
  • Placówka na prawo od Syriusza – antologia Science fiction po polsku, Paperback 2012
  • Mazor. Poli-zło – antologia Science fiction po polsku 2, Paperback 2013
  • Kolczasty – czasopismo „Nowa Fantastyka” 383 (8/2014)
  • Dobra nowina – zin Szortal na wynos. Wydanie specjalne (zima 2014)
  • Fabryka – zin Szortal na wynos. Wydanie Specjalne (wiosna 2016)
  • Raz, dwa, trzy... – czasopismo „Nowa Fantastyka” 434 (11/2018)
  • Cud RP – antologia Szepty, Wydawnictwo SQN 2022

Pod pseudonimem[edytuj | edytuj kod]

  • To ciało Michaela Chandlera, jako Howard E. Gibson, Wydawnictwo Paperback[21]

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

  • Złoty Pocisk Publiczności 2020 dla Glatz – Warszawski Festiwal Kryminału[25]
  • Wyróżnienie Jury Kryminalnej Piły 2020 dla Glatz[26]
  • Kryminalny Magiel Gostyń – 1. miejsce dla najlepszego kryminału retro 2019 roku dla Glatz
  • Wielki Kaliber 2020 – nominacja dla Glatz (lista szeroka)
  • Wielki Kaliber 2020 – nominacja dla Toksycznych (lista finałowa)
  • Złoty Pocisk 2021 – nominacja dla Glatz. Kraj Pana Boga – Warszawski Festiwal Kryminału
  • Wielki Kaliber Czytelników 2021 – nagroda dla Glatz. Kraj Pana Boga[4]
  • Kryminalny Magiel Gostyń – 2. miejsce dla najlepszego kryminału retro 2020 roku dla Glatz. Kraj Pana Boga

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Glatz [online], wsqn.pl [dostęp 2021-12-01] (pol.).
  2. ↑ Tomasz Duszynski [online], IMDb [dostęp 2020-11-06].
  3. ↑ Wspomnienia biegającego inaczej [online], Wspomnienia biegającego inaczej [dostęp 2020-11-06] (ang.).
  4. ↑ a b Wrocław: Anna Kańtoch uhonorowana Nagrodą Wielkiego Kalibru – społeczeństwo [online], wnp.pl [dostęp 2021-06-16] (pol.).
  5. ↑ Złoty Pocisk – nagrody wręczone – Wydawca [online] [dostęp 2020-11-06] (pol.).
  6. ↑ Nominacje do Nagrody Wielkiego Kalibru 2020 – Międzynarodowy Festiwal Kryminału [online], festiwal.portalkryminalny.pl [dostęp 2020-11-06] (ang.).
  7. ↑ Przyznano nagrody „Kryminalnego Magla” [online], wirtualnywydawca.pl, 20 października 2020 [dostęp 2020-11-06] (pol.).
  8. ↑ Tramwaj Gwiazd wyruszył na ulice miasta [online], Wyborcza.pl, 17 sierpnia 2007 [dostęp 2021-04-27].
  9. ↑ 11-12.09.2020 [online], 11-12.09.2020 [dostęp 2020-11-06] (pol.).
  10. ↑ O mnie [online], Tomasz Duszyński, 30 lipca 2015 [dostęp 2020-11-06] (pol.).
  11. ↑ Cztery osoby wyróżnione tytułem Honorowego Obywatela Miasta Kłodzka. 24klodzko.pl, 2023-08-31. [dostęp 2023-10-30]. (pol.).
  12. ↑ Jarosław Wrona: Wręczono tytuły Honorowego Obywatela Kłodzka. tvsudecka.pl, 2024-03-28. [dostęp 2024-04-03]. (pol.).
  13. ↑ Tomasz Duszyński, Staszek i straszliwie-- pomocna szafa, wyd. 1, Strzelin: Paperback, 2011, ISBN 978-83-932486-0-5, OCLC 761287770 [dostęp 2021-01-23].
  14. ↑ Tomasz Duszyński, Staszek i smocza przygoda, Strzelin: Paperback, 2016, ISBN 978-83-936572-7-8, OCLC 971453716 [dostęp 2021-01-23].
  15. ↑ Tomasz Duszyński, Tam i z powrotem. T. 1, Podróż, Strzelin: Paperback, 2012, ISBN 978-83-932486-9-8, OCLC 805232471 [dostęp 2021-01-23].
  16. ↑ Tomasz Duszyński, Tam i z powrotem. T. 2, Podróż, Strzelin: Paperback, 2013, ISBN 978-83-932486-8-1, OCLC 852947800 [dostęp 2021-01-23].
  17. ↑ Tomasz Duszyński, Droga do Nawi, Poznań: Czwarta Strona – Grupa Wydawnictwa Poznańskiego, [cop. 2015], ISBN 978-83-7976-303-0, OCLC 924905494 [dostęp 2021-01-23].
  18. ↑ Tomasz Duszyński, Impuls, wyd. 1, Kraków [Poland] 2017, ISBN 978-83-65836-21-2, OCLC 1016145101 [dostęp 2021-01-23].
  19. ↑ Tomasz Duszyński, Glatz, wyd. I, Kraków: Wydawnictwo Sine Qua Non, 2019, ISBN 978-83-8129-190-3, OCLC 1103805634 [dostęp 2021-01-23].
  20. ↑ Tomasz Duszyński, Toksyczni, Kraków 2019, ISBN 978-83-8129-481-2, OCLC 1155790575 [dostęp 2021-01-23].
  21. ↑ a b c d Twórczość [online], Tomasz Duszyński, 17 kwietnia 2016 [dostęp 2020-11-06] (pol.).
  22. ↑ Monika Łukasik-Duszyńska, Blanka Duszyńska, Legendy ziemi strzelińskiej, Strzelin: Paperback, 2018, ISBN 978-83-936572-9-2, OCLC 1088996658 [dostęp 2021-01-23].
  23. ↑ Tomasz Duszyński, Monika Łukasik-Duszyńska, Blanka Duszyńska, Dziedzictwo lokalne gminy Wiązów, Wiązów: Towarzystwo Miłośników Ziemi Wiązowskiej, 2019, ISBN 978-83-955651-0-6, OCLC 1150703278 [dostęp 2021-01-23].
  24. ↑ Tomasz Duszyński, Produkt uboczny, wyd. 1, Lublin: Fabryka Słów, 2007, ISBN 978-83-60505-40-3, OCLC 245538634 [dostęp 2021-01-23].
  25. ↑ Tomasz Duszyński, Złoty Pocisk publiczności! [online], Wordpress.com, 22 czerwca 2020 [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  26. ↑ Wyróżnienie jury Nagrody Kryminalnej Piły [online], wsqn.pl, 12 października 2020 [dostęp 2021-01-23] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tomasz_Duszyński&oldid=73537134”