Torger Nergård
 Torger Nergård na ZIO 2010 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
179[1] cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
Snarøen Curling Club, Snarøya | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Torger Nergård (ur. 12 grudnia 1974 w Trondheim[2]) – norweski curler, jeden z trzech multimedalistów olimpijskich w męskim curlingu. Jest trzecim i wicekapitanem w drużynie Thomasa Ulsruda, gra w Snarøen Curling Club. Mieszka w Oslo[2].
Nergård gra w curling od 1980[1], bardziej profesjonalnie zajął się tym sportem od 1987[3]. Pierwszy raz na arenie międzynarodowej wystąpił w MŚ Juniorów 1991. W trzech występach juniorskich najlepszy rezultat osiągnął w 1996 zajmując jako skip 5. miejsce.
W karierze seniorskiej związany jest od początku z Thomasem Ulsrudem. Trzykrotnie występował także jako rezerwowy u Påla Trulsena. Jako rezerwowy uczestniczył w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2002, zagrał w jednym meczu (przegranym 4:9 przeciwko Kanadzie). Reprezentacja Norwegii uzyskała wówczas tytuł mistrzowski. Torger Nergård wystąpił na tej samej pozycji w Turynie 2006, tam nie zagrał jednak w żadnym meczu a cała drużyna zakończyła rywalizację na 5. miejscu.
Po Igrzyskach 2006 Norwegowie zdobyli brązowe medale MŚ 2006, w półfinale przegrywając ze Szkotami (David Murdoch) 4:6. Sukces ten ekipa Ulsruda powtórzyła w 2008 i 2009, w małych finałach Norwegia pokonała Chiny (Wang Fengchun) 8:3 i rok później Szwajcarów (Ralph Stöckli) 6:4. W latach 2007 i 2008 Nergård zajmował 2. miejsca mistrzostw Europy, w dwóch finałach, do których dotarł, przegrywał ze Szkocją (David Murdoch) 3:5 i 6:7.
W 2010 Nergård wystąpił po raz trzeci na igrzyskach olimpijskich, tym razem był stałym członkiem drużyny. Norweska drużyna wyszła z fazy grupowej i w półfinale pokonała Szwajcarów (Markus Eggler) 7:5, uległa jednak w finale Kanadyjczykom (Kevin Martin) 3:6.
Nergård na MŚ 2010 przejął obowiązki Ulsruda, który pozostał w kraju z chorą żoną. Norwegia wygrała Round Robin, w meczu 1-2 uległa 5:11 Kanadyjczykom (Kevin Koe). W finale zmierzyły się te same zespoły, Norwegia zdobyła srebrne medale przegrywając 3:9. W grudniu tego samego roku na ME powrócił do swojej normalnej roli. Norwegowie zdobyli złote medale wygrywając w finale 5:3 nad Duńczykami (Rasmus Stjerne).
Podczas MŚ 2011 zespół Ulsruda zajął 4. miejsce przegrywając 6:7 mały finał przeciwko Szwecji (Niklas Edin)[4]. Pod koniec roku w mistrzostwach kontynentu Norwegowie zdołali obronić złote medale, w finale zwyciężyli 7:6 nad Szwecją (Niklas Edin)[5]. Na koniec sezonu zajęli 4. miejsce MŚ ulegając 6:7 Szwedom[6]. Z tą samą drużyną rywalizowali w finale Mistrzostw Europy 2012, wynikiem 5:8 zdobyli srebrne medale[7]. Rok później Norwegowie byli gospodarzami turnieju o mistrzostwo Starego Kontynentu, czwarty raz z rzędu awansowali do finału. Jednak podobnie jak wok wcześniej zajęli 2. miejsce, w ostatnim meczu wynikiem 8:6 triumfowali Szwajcarzy (Sven Michel)[8].
W 2014 stał się jedynym mężczyzną, który wystąpił w curlingu na czterech igrzyskach olimpijskich. Podczas turnieju w Soczi Norwegowie uplasowali się na 5. miejscu, przegrali mecz o awans do półfinału przeciwko reprezentacji Wielkiej Brytanii[9]. W późniejszych MŚ 2014 norweska ekipa zdobyła złote medale, w decydujących meczach pokonała 3:2 Kanadyjczyków (Kevin Koe) i 8:3 Szwedów (Oskar Eriksson)[10]. W ME 2014 Norwegowie awansowali do fazy finałowej. W dolnym meczu Page play-off pokonali Szwajcarów (Sven Michel) i w półfinale Włochów (Joël Retornaz). W finale ulegli 4:5 zawodnikom ze Szwecji (Niklas Edin) zdobywając srebrne medale[11]. Pod koniec sezonu Norwegowie pewnie awansowali do fazy finałowej Mistrzostw Świata 2015. W górnym meczu play-off pokonali Kanadę (Pat Simmons) 6:5. W finale znów mierzyli się z ekipą Niklasa Edina, która i tym razem okazała się być lepsza (9:5)[12].
Nergård trzykrotnie był trenerem reprezentacji kobiet, wówczas Dordi Nordby zdobyła tytuł mistrzyń Europy 1999 i brązowy medal Mistrzostw Świata 2000.
Drużyna[edytuj | edytuj kod]
| Czwarty | Trzeci | Drugi | Otwierający | |
|---|---|---|---|---|
| 2007/2016 | Thomas Ulsrud | Torger Nergård | Christoffer Svae | Håvard Vad Petersson |
| ZIO 2006 | Pål Trulsen | Lars Vågberg | Flemming Davanger | Bent Ånund Ramsfjell |
| 2005–2007 | Thomas Ulsrud | Torger Nergård | Thomas Due | Jan Thoresen |
| MŚ 2004 ME 2005 |
Pål Trulsen | Lars Vågberg | Flemming Davanger | Bent Ånund Ramsfjell |
| 2003/2004 | Thomas Ulsrud | Torger Nergård | Thomas Due | Jan Thoresen |
| 2002/2003 | Thomas Ulsrud | Torger Nergård | Thomas Due | Johan Høstmælingen |
| 2001/2002 | Pål Trulsen | Lars Vågberg | Flemming Davanger | Bent Ånund Ramsfjell |
| 2000/2001 | Thomas Ulsrud | Torger Nergård | Thomas Due | Johan Høstmælingen |
| MŚ 1998 | Thomas Ulsrud | Thomas Due | Torger Nergård | Johan Høstmælingen |
| ME 1997 | Thomas Ulsrud | Johan Høstmælingen | Thomas Due | Torger Nergård |
| 1995/1996 | Torger Nergård | Robert Kokkinn | Magnus Utgård | Jan Øivind Hewitt |
| 1990–1992 | Thomas Due | Torger Nergård | Mads Rygg | Johan Høstmælingen |
Wielki Szlem[edytuj | edytuj kod]
| Turniej[13] | 06/07 | 07/08 | 08/09 | 09/10 | 10/11 | 11/12 | 12/13 | 13/14 | 14/15 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Canadian Open | x | A | QF | SF | x | A | A | x | A |
| Masters | A | x | x | SF | x | x | x | x | x |
| The National | x | A | A | A | A | QF | x | A | A |
| Elite 10 | – | A | |||||||
| Players’ Championships | A | A | A | A | A | A | QF | A | A |
| A | = nie uczestniczył |
| x | = nie zakwalifikował się do fazy finałowej |
| QF | = ćwierćfinał |
| SF | = półfinał |
| F | = finał |
| W | = zwycięstwo |
|---|
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Torger Nergård w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Profil na curlit.com. [dostęp 2011-12-10].
- ↑ a b Norwegian Olympic Committee: Olympic Team Norway - Team and Media Guide. s. 51. [dostęp 2010-03-12]. (ang.).
- ↑ vancouver2010.com - Torger Nergaard, Curling. [dostęp 2010-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-09)]. (ang.).
- ↑ MŚ 2011 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 2011 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 2013 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ZIO 2014 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 2014 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 2014 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 2015 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ World Curling Tour - Torger Nerdaard - Events. [dostęp 2010-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-08)]. (ang.).