Trofim Danieluk
| Data urodzenia |
1880 |
|---|---|
| Data śmierci |
1960 |
| Zawód, zajęcie |
rolnik |
| Miejsce zamieszkania |
Czerniejów |
| Narodowość | |
| Małżeństwo |
Agrypina |
| Dzieci |
5 |
| Odznaczenia | |
| |
Trofim Danieluk[1], także Trokhym Danyliuk[2] (ur. 1880, zm. 1960) – ukraiński rolnik, który pomógł Polakom podczas II wojny światowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Trofim Danieluk wraz z żoną Agrypiną i pięciorgiem dzieci prowadził gospodarstwo we wsi Czerniejów na Wołyniu. Podczas I wojny światowej służył w carskiej armii[1].
Czerniejów zamieszkały był w większości przez Ukraińców, a także przez kilka rodzin polskich i mieszanych. Latem 1943 w okolicy zaczęła narastać wymierzona w polską ludność aktywność ukraińskich nacjonalistów. 6 sierpnia 1943 działacze UPA-OUN z sąsiedniej wsi napadli na Czerniejów. Zamordowali 18 Polaków, w tym Wiktorię Zubkiewicz wraz z córkami: Genowefą i Marią. Ciężko rannemu ojcu, Feliksowi Zubkiewiczowi, udało się uciec. Ich syn, Władysław, wraz z żoną i dziećmi spali tamtej nocy u sąsiada. Kiedy wracali rano do domu, usłyszeli strzały i ukryli się w polu[1].
Banderowcy o miejsce pobytu Władysława wypytywali mieszkającego nieopodal Trofima Danieluka. Ukrainiec celowo wprowadził ich w błąd, mówiąc, że Zubkiewicza od trzech dni nie było w domu. W ten sposób uratował życie jego i jego rodziny, ryzykując własnym. Po wojnie Zubkiewiczowie przenieśli się do Chełma[1].
Za okazaną pomoc Danieluk w 2022 został pośmiertnie odznaczony Medalem Virtus et Fraternitas[2]. Podczas uroczystej dekoracji wyróżnienie odebrała Halina Daniluk – żona jego prawnuka[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Trofim Danieluk (1880–1960) [online], instytutpileckiego.pl [dostęp 2023-04-17] (pol.).
- ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 grudnia 2022 r. nr rej. 538/2022 o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2023 r. poz. 286).
- ↑ Virtus et Fraternitas 2022 - oni spieszyli z pomocą [online], MuzeOn, 26 grudnia 2022 [dostęp 2023-04-17] (pol.).