True Buddha School
 Figura Lu Sheng-yen | |||||||
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||
| Buddyzm └ Wadżrajana | |||||||
| Siedziba | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika |
Lu Sheng-yen | ||||||
| |||||||
| Strona internetowa | |||||||
True Buddha School (chiń. trad. 真佛宗) – ruch religijny bazujący na naukach buddyzmu założony w XX wieku[1] przez Lu Sheng-yen wzbogacony o praktyki z taoizmu i wadżrajany[1].
Założenia[edytuj | edytuj kod]
Doktryna[edytuj | edytuj kod]
Studiowanie i praktykowanie buddyzmu tybetańskiego ma na celu osiągnięcie oświecenia i uwolnienie się z Saṃsāry. Kultywowanie dharm[2] zapewnia jednostce cel i wsparcie duchowe. Zakładane jest istnienie prawa karmy i cyklu reinkarnacyjnego. Misją wyznawców jest przekroczenie sześciu światów (piekła, głodnych duchów, zwierząt, ludzi, aśurów, bogów) i uzyskanie całkowitego wyzwolenia od zmartwień. Negatywna karma z przeszłych żywotów musi zostać oczyszczona[1].
Wszystkie żyjące istoty mają naturę Buddy i po przebudzeniu stają się buddami. Rzeczy materialne są iluzjami[3].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Przywódca duchowy[edytuj | edytuj kod]
Lian-sheng nazywany jest przez uczniów Wielkim Mistrzem oraz uważany za emanację Buddy Amitabhy[3]. Naucza buddyzmu egzoterycznego i ezoterycznego, dodaje elementy zen i taoizmu. Termin „Żyjący Budda” odnosi się do oświeconego, który zdecydował się na powrót na świat[2].
Jest autorem ponad 200 książek w języku chińskim dotyczących wadżrajany i feng shui. Pragnienia nie są postrzegane przez niego pejoratywnie, ponieważ są częścią ludzkiej natury[4].
Uczniowie[edytuj | edytuj kod]
Sadhana praktykowana musi być przynajmniej raz dziennie. Wymagane jest przestrzeganie przykazań (czternastu podstawowych ślubowań tantrycznych, pięćdziesięciu zwrotek oddania dla guru)[1]. Powinni również wykazywać się równowagą wewnętrzną i tolerancją wobec wszystkich innych religii. Nauki Lu nie zabraniają jego uczniom spożywania mięsa. Konsumpcja alkoholu jest zakazana.
Zasadą jest „Szanować guru, cenić dharmę i pilnie praktykować”. Wrodzona mądrość jest przygaszona z powodu negatywnej karmy. Poleganie na doświadczeniu nauczyciela jest koniecznością[4].
10 przykazań kultywowania[1][edytuj | edytuj kod]
- Szanuj guru.
- Praktykuj uczciwość.
- Powstrzymaj się od oddawania się bogactwu.
- Powstrzymaj się od złośliwości.
- Powstrzymaj się od oszczerstw.
- Powstrzymaj się od złych myśli.
- Nie narażaj się na splugawienie.
- Nie krzywdź innych.
- Nie oddawaj się pożądaniu.
- Nie bądź nieostrożny.
Jeśli uczeń oczerni głównego guru, przymierze zostanie zerwane. Jest to równoznaczne z poważną obrazą wadżrajany i trafieniem do piekła wadżry[1].
Praktyki[edytuj | edytuj kod]
Świątynie[edytuj | edytuj kod]
Każda świątynia ma patrona i przynajmniej jednego lamę na miejscu. Budynki zarządzane są indywidualnie[5].
Osoby motywowane są do refleksji nad działaniami i wzięcia odpowiedzialności za swoje postawy. Wizytacje w świątyniach pomagają w pielęgnowaniu zdrowych nawyków. Wspólne uczestnictwo umożliwia zapoznanie się z poprawnym stosowaniem mudr[4] czy wymową mantr. Mnisi i mniszki służą do kreowania zwyczaju dawania i otrzymywania. Tworzone są wzajemne więzi oparte na radości i uczuciu wdzięczności[4].
Co miesiąc odbywają się ceremonie, których głównym celem jest eliminacja nieszczęść, utrzymywanie harmonii w związkach, powiększanie zasobów i modlitwa o spełnienie życzeń. Przed wydarzeniem członkowie wpisują swoje imiona i nazwiska, adresy, daty urodzenia i życzenia[4] w formularzu rejestracyjnym. Podawana jest dobrowolna darowizna. Formułki są błogosławione berłem wadżry i dzwonkiem. Narzędzia rytualne wspomaga śpiew wiernych. W późniejszym czasie życzenia są spalane[1].
Tantra[edytuj | edytuj kod]
Praktyki odbywać się mogą w dowolnym czasie i miejscu[3]. Istnieją działania transcendentalne i doczesne. Pierwszy typ opiera się na mudrach wadżrajany, mantrach i wizualizacji. Drugi typ ma na celu uwolnienie istot od cierpienia i zaspokojenie ich pragnień. Tantra jest dostosowana do praktyk jogi. Stan pustki osiągany jest poprzez ćwiczenie koncentracji[2]. Tantrę może praktykować każdy.
Etapy kultywowania[1][edytuj | edytuj kod]
Zewnętrzne praktyki[edytuj | edytuj kod]
- Cztery wstępne praktyki – fundamentalne praktyki buddyzmu wadżrajany.
- Praktyka głównego guru
- Praktyka bóstwa osobowego
Wewnętrzne praktyki[edytuj | edytuj kod]
- Praktyka oddychania wazonem skarbów
- Joga ognia wewnętrznego
- Otwarcie kanału centralnego
Tajne praktyki[edytuj | edytuj kod]
- Otwieranie pięciu czakr
- Praktyki heruki
- Tantra najwyższej jogi
Najbardziej tajne praktyki[edytuj | edytuj kod]
- Wielka doskonałość
Społeczność[edytuj | edytuj kod]
Oddziały znajdują się w Azji, Europie, Oceanii, Północnej Ameryce i Południowej Ameryce. W 2008 roku założony został zespół ochotników tłumaczących dzieła Wielkiego Mistrza[1]. Obecnie są one dostępne w języku chińskim i angielskim[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Lu Sheng-yen, The True Buddha School Introductory Handbook, 1986.
- ↑ a b c Lu Sheng-yen, The Dragon-Riding White Jambhala Sadhana.
- ↑ a b c d Root Guru Lu Sheng-yen, An Introduction to the True Buddha Tantra.
- ↑ a b c d e University Of Calgary, University Of Calgary, Ian Winchester, Insular Buddhist Communities and Attendance Patterns: The True Buddha School and the Calgary Pai Yuin Temple’s Outreach to the Wider Community, 2015, DOI: 10.11575/PRISM/26564 [dostęp 2020-12-07].
- ↑ a b Montreal Religious Sites Project [online], www.mrsp.mcgill.ca [dostęp 2020-12-14].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lu Sheng-yen: The True Buddha School Introductory Handbook
- Lu Sheng-yen: Annotations of Golden Mother. Seven Longevity Health Practices