Ulica Marii Skłodowskiej-Curie w Białymstoku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Marii Skłodowskiej-Curie
Centrum
ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Białystok

Długość

ok. 920 m

Poprzednie nazwy

Piwna, Aleja Pochodów, Olejniczaka

Przebieg
światła 0 m Plac NZS
światła 160 m ul. Legionowa
330 m ul. Nory Ney
405 m Plac Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
światła 547 m ul. Jerzego Waszyngtona
705 m ul. Zygmunta Krasińskiego
światła 920 m Plac Katyński
Położenie na mapie Białegostoku
Mapa konturowa Białegostoku, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Marii Skłodowskiej-Curie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ulica Marii Skłodowskiej-Curie”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Marii Skłodowskiej-Curie”
Ziemia53°07′41,0″N 23°09′32,0″E/53,128056 23,158889

Ulica Marii Skłodowskiej-Curie (oficjalnie - Marii Curie-Skłodowskiej) – ulica Białegostoku, przechodząca przez osiedla Centrum i Piaski. Biegnie od Placu Niezależnego Zrzeszenia Studentów, przez ulice Legionową i Jerzego Waszyngtona, do Placu Katyńskiego.

Historia ulicy[edytuj | edytuj kod]

Historia powstania ulicy jest ściśle powiązana z Domem Partii oraz jego układem urbanistycznym[1]. Pierwotnie była Aleją Pochodów, następnie została przemianowana na Franciszka Olejniczaka, która obowiązywała do 1956 roku, kiedy nadano obecną nazwę ulicy, na cześć Marii Skłodowskiej-Curie[2].

Powstała w oparciu o przebieg przedwojennej ulicy Piwnej[3] i Rynku Rybnego[4].

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Przy ulicy znajdują się obiekty takie jak:

Komunikacja miejska[edytuj | edytuj kod]

Przy ulicy zlokalizowane są przystanki Białostockiej Komunikacji Miejskiej, gdzie zatrzymują się busy linii: 7, 8, 10, 26.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]