Ulica Legionowa w Białymstoku
| Centrum | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
ok. 1,1 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Poprzednie nazwy |
Nowo-Niemiecka, Sołdacka, Feliksa Dzierżyńskiego | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Białegostoku  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 53°07′47,0″N 23°09′28,0″E/53,129722 23,157778
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Legionowa – ulica w Białymstoku, przebiegająca przez centrum miasta. Biegnie od placu Jana Pawła II, do złączenia z ulicą Prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego (dawniej Mazowiecką) z zakrętem na Rynek Sienny.
Historia i pochodzenie nazwy[edytuj | edytuj kod]
Najstarsza wzmianka o ulicy pochodzi z dokumentu [notarialnego] z 1882 roku, gdzie wtedy nazywała się ulicą Nowo-Niemiecką lub Sołdacką[1].
Po I wojnie światowej i odzyskaniu Białegostoku przez Polskę w 1919 roku, uchwałą Tymczasowego Komitetu Miejskiego[1], zmieniono nazwę ulicy na Legionową, na cześć Legionów Polskich.
Podczas II wojny światowej, pod okupacją radziecką, ulica nosiła nazwę Lotniczą. Po ataku Niemiec na ZSRR w 1941 r., administracja Bezirk Bialystok nadała nazwę Johanna Georga Hamanna, niemieckiego filozofa.[2]
Po II wojnie światowej, przywrócono nazwę przedwojenną, aby w 1949 roku przemienić na Feliksa Dzierżyńskiego, polsko-radzieckiego rewolucjonistę.[2]
W 1989 roku, uchwałą białostockiej Miejskiej Rady Narodowej w sprawie przywrócenia dawnych nazw ulicom, przywrócono przedwojenną nazwę ulicy.[2][3]
W 2017 roku ulica przeszła przebudowę, związaną z dobudowaniem buspasu, poprawą oświetlenia i wymianą kanalizacji[4].
Otoczenie[edytuj | edytuj kod]
Przy ulicy Legionowej znajdują się obiekty i budynki takie jak:
- Pałac Branickich
- Pomnik ks. Jerzego Popiełuszki na bulwarach Kościałkowskiego
- Zabytkowe kamienice przy ul. Legionowej 6
- Hotel Esperanto z Aleją Bluesa w stronę Rynku Kościuszki
- Kino Forum
- Siedziba regionalnego oddziału KRUS
- Szkoła Podstawowa Nr 9 im 42. Pułku Piechoty
- Dom Handlowy "Sienny Rynek"
Nieistniejące:
Białostocka Komunikacja Miejska[edytuj | edytuj kod]
Przy ulicy zlokalizowane są przystanki autobusowe BKM, przy których zatrzymują się autobusy linii nr: 3, 6, 13, 16, 17, 19, 30, 109.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Białystok - Ulica Legionowa - stare zdjęcia, mapa [online], eu/Bialystok/u74805,ul_Legionowa.html [dostęp 2024-04-26].
- ↑ a b c https://www.bialystok.ap.gov.pl/arch/teksty/ulice.pdf
- ↑ https://poranny.pl/dawne-nazwy-bialostockich-ulic-tak-brzmialy-w-czasach-prl-i-przed-ii-wojna-swiatowa-poznaj-ich-historie/ga/c4-13969799/zd/34474347
- ↑ Przebudowa Legionowej i Kaczorowskiego - Białystok - Oficjalny Portal Miasta [online], bialystok.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
.svg){kind=small}