Vicente do Rosayro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vicente do Rosayro
Data i miejsce urodzenia

1770[a]
Raia

Data śmierci

29 kwietnia 1842

Wikariusz apostolski Cejlonu
Okres sprawowania

1836–1842

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Filipini

Prezbiterat

1795

Nominacja biskupia

23 grudnia 1836

Sakra biskupia

9 grudnia 1838

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

9 grudnia 1838

Konsekrator

Francesco Saverio Pescetto OCD

Vicente do Rosayro CO (ur. 1770[a] w Raia, zm. 29 kwietnia 1842) – duchowny rzymskokatolicki, oratorianin, misjonarz, wikariusz apostolski Cejlonu i pierwszy biskup rezydujący na tej wyspie.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na terenie Indii. Był pochodzenia europejskiego. W 1795 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri.

3 grudnia 1834 papież Grzegorz XVI wydzielił Cejlon ze struktur kościelnych Kościoła indyjskiego i utworzył na jego terenie osobny wikariat apostolski. Kandydat na jego pierwszego ordynariusza, o. Francisco Xavier CO, w chwili otrzymania nominacji już nie żył, o czym nie było wiadomo w Rzymie.

23 grudnia 1836 papież mianował o. do Rosayro kolejnym wikariuszem apostolskim Cejlonu oraz biskupem in partibus infidelium thaumacuskim. 9 grudnia 1838 w Indiach przyjął sakrę biskupią z rąk wikariusza apostolskiego Werapoly Francesco Saverio Pescetto OCD.

14 stycznia 1838 odbył ingres w kościele św. Łucji w Kotahenie[b]. Urząd sprawował do śmierci 29 kwietnia 1842. W czasie jego pontyfikatu głównym problemem był brak wystarczającej liczby kapłanów na Cejlonie.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b rok niepewny
  2. obecnie dzielnica Kolombo

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]