Vincent Van Quickenborne
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 sierpnia 1973 |
|---|---|
| Minister sprawiedliwości Belgii | |
| Okres |
od 2020 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister ds. emerytur Belgii | |
| Okres |
od 2011 |
| Przynależność polityczna | |
| Następca | |
Vincent Paul Marie Van Quickenborne (ur. 1 sierpnia 1973 w Gandawie) – belgijski i flamandzki polityk oraz prawnik, minister i wicepremier w rządach federalnych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył w 1996 studia prawnicze na Uniwersytecie Katolickim w Leuven, po których rozpoczął praktykę w zawodzie prawnika w Kortrijku.
W latach 1999–2003 był członkiem federalnego Senatu. W 2001 został radnym Kortrijk, a w 2002 wszedł w skład władz krajowych ugrupowania Flamandzcy Liberałowie i Demokraci (VLD). W 2003 objął stanowisko sekretarza stanu ds. uproszczenia administracji w drugim rządzie Guya Verhofstadta, które zajmował przez cztery lata. Od 2007 do 2008 sprawował mandat posła do Izby Reprezentantów.
W 2008 Yves Leterme powołał go w skład swojego pierwszego gabinetu na urząd ministra ds. przedsiębiorczości i uproszczenia. Vincent Van Quickenborne pozostał na tym stanowisku także w kolejnych rządach Hermana Van Rompuya i Yves'a Leterme. W 2010, 2014 i 2019[1] ponownie wybierany do niższej izby parlamentu.
W grudniu 2011 został wicepremierem i ministrem ds. emerytur w rządzie, na czele którego stanął Elio Di Rupo[2]. W 2012 odszedł z rządu w związku z wyborem na burmistrza Kortrijku (z kadencją od 2013). Utrzymał tę funkcję również na skutek wyborów w 2018. W październiku 2020 powrócił do rządu federalnego; premier Alexander De Croo powierzył mu urzędy wicepremiera oraz ministra sprawiedliwości[3]. Funkcje te sprawował do października 2023; podał się do dymisji kilka dni po ataku w Brukseli, przyjmując polityczną odpowiedzialność za zaniechanie rozpoznania złożonego ponad rok wcześniej przez Tunezję wniosku o ekstradycję napastnika[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Voici les élus qui composent la Chambre. lavenir.net, 27 maja 2019. [dostęp 2014-06-02]. (fr.).
- ↑ La composition officielle du gouvernement Di Rupo Ier. lalibre.be, 5 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-06]. (fr.).
- ↑ Prestation de serment du nouveau gouvernement fédéral. belgium.be, 1 października 2020. [dostęp 2020-10-01]. (fr.).
- ↑ Aleksandra Krzysztoszek: Belgia: Dymisja ministra po ataku w Brukseli. euractiv.pl, 21 października 2023. [dostęp 2023-10-31].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Curriculum vitae na stronie prywatnej. [dostęp 2018-10-20]. (niderl.).