Vito Mannone
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |||||||||
Pełne imię i nazwisko |
{{{pełne imię i nazwisko}}} | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} | ||||||||
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} | ||||||||
Wzrost |
188 cm[1] | ||||||||
Pozycja | |||||||||
Informacje klubowe | |||||||||
Klub |
{{{klub}}} | ||||||||
Numer w klubie |
{{{numer w klubie}}} | ||||||||
Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
Kariera trenerska | |||||||||
| |||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||
{{{medale}}}
| |||||||||
Odznaczenia | |||||||||
{{{odznaczenia}}} | |||||||||
[{{{www}}} Strona internetowa] |
Vito Mannone (ur. 2 marca 1988) – włoski piłkarz występujący na pozycji bramkarza w angielskim klubie Reading. Jest wychowankiem włoskiej Atalanty Bergamo[2], jednakże w jej barwach występował tylko na szczeblu młodzieżowym. W 2005 roku przeszedł do angielskiego Arsenalu, gdzie przez rok terminował w zespole juniorskim. W 2006 roku włączono go do kadry pierwszego zespołu. Podczas gry w Londynie był wypożyczany do Barnsley oraz Hull City. W lipcu 2013 roku dołączył do Sunderlandu.
Po tym jak w trakcie sezonu 2009/10 zajął miejsce kontuzjowanego Almunii w bramce Arsenalu, został zauważony przez selekcjonera reprezentacji Włoch do lat 21 Pierluigiego Casiraghi. Zadebiutował w niej w 2009 roku podczas spotkania eliminacji do Mistrzostw Europy U-21 przeciwko reprezentacji Węgier.
Kariera klubowa
Początki kariery
Mannonego sprowadził z włoskiej Atalanty do klubu z Highbury Arsène Wenger w lecie 2005 roku[2]. Skauci zespołu z Londynu wypatrzyli go podczas jednego z turniejów młodzieżowych, gdy jego ówczesna drużyna grała z juniorami Parmy[3]. Wysłannicy Kanonierów jechali tam wtedy obserwować Artura Lupolego, lecz w oko wpadł im również Mannone[4]. Arsenal podpisał z nim trzyletni kontrakt i zapłacił włoskiemu klubowi 350 tysięcy funtów rekompensaty, ponieważ zawodnik nie miał jeszcze zawodowego kontraktu[5]. Jeszcze przed transferem, gdy Włoch dowiedział się o zainteresowaniu Anglików swoją osobą, stwierdził:
Miesiąc wcześniej zmarł mój ojciec i gdy usłyszałem, że Arsenal jest zainteresowany podpisaniem ze mną kontraktu to pomyślałem, że wiadomość ta może przynieść szczęście mnie i moim bliskim. Nie mogłem uwierzyć, gdy mój agent podał mi tę wiadomość. To szok, ponieważ grałem tylko w zespole młodzieżowym. Marzeniem mojego ojca był, abym został w przyszłości zawodnikiem takiego klubu jak Arsenal. Mam zamiar zrobić wszystko co w mojej mocy, aby spełnić jego marzenie[3].
Młody bramkarz zadebiutował w przedsezonowym meczu towarzyskim z londyńskim klubem Barnet 16 lipca 2005 roku. Jego drużyna wygrała wtedy 4-1[6].
Wypożyczenie do Barnsley
18 sierpnia 2006 roku Mannone został na trzy miesiące wypożyczony do angielskiego Barnsley, gdzie miał walczyć o pozycję pierwszego bramkarza z bardziej doświadczonym Nickiem Colganem[7]. Włoski bramkarz zadebiutował 22 września 2006 roku w spotkaniu przeciwko Preston North End. Musiał wejść na boisko, ponieważ Colgan ujrzał czerwoną kartkę. Mannone zawinił przy dającej zwycięstwo klubowi z Preston bramce zdobytej głową przez Patricka Agyemanga[8]. W swoim kolejnym meczu przeciwko Luton Town także zawinił przy zwycięskiej bramce Ahmeta Brkovicia[9]. Było to ostatnie spotkanie, które Mannone rozegrał w barwach Barnsley[5].
Powrót do Arsenalu
Po kontuzji kolana wypożyczenie Mannonego do Barnsley zostało skrócone i wrócił on do Arsenalu 23 października 2006 roku na leczenie[10]. Mówiło się, że zawodnik może w zimowym oknie transferowym w 2007 roku przejść do Inverness, występującym w szkockiej ekstraklasie, ale ostatecznie transfer nie doszedł do skutku, ponieważ włodarze klubu ze Szkocji nie mogli zagwarantować 19-latkowi miejsca w pierwszym składzie. Ostatecznie Włoch pozostał w Londynie[11][12].
Mannone był regularnie powoływany jako zmiennik Łukasza Fabiańskiego w Pucharze Ligi w sezonie 2007/08. Nie wystąpił jednak w żadnym z pięciu spotkań Arsenalu w tych rozgrywkach[13], a jego klub odpadł po półfinałowej porażce z Tottenhamem. 19 grudnia 2007 roku Arsenal ogłosił, że podpisał z graczem nowy, długoterminowy kontrakt[14]. 19 kwietnia 2008 roku został po raz pierwszy powołany do meczowego składu Arsenalu w Premier League – usiadł na ławce rezerwowych w wygranym 2-0 spotkaniu z Reading, cały mecz zagrał wtedy Jens Lehmann[15].
Sytuacja Vita Mannonego poprawiła się po sezonie 2007/08 – do niemieckiego VfB Stuttgart odszedł wtedy Lehmann, a Włoch został trzecim bramkarzem drużyny. Przed sezonem 2008/09 otrzymał koszulkę z numerem 24. (wcześniej nosił trykot z 40.), po tym jak poprzedni jej posiadacz, Manuel Almunia, otrzymał numer 1[11]. 18 lipca 2008 roku został wprowadzony na drugą połowę przedsezonowego meczu towarzyskiego z Barnet i zachował czyste konto[16].
24 maja 2009 roku zadebiutował w spotkaniu ligowym, a stało się to podczas ostatniego meczu sezonu 2008/09 ze Stoke City. Arsenal wygrał 4-1[17].
16 września 2009 roku, z powodu kontuzji pierwszego bramkarza Almunii i jego zmiennika Fabiańskiego, Mannone zadebiutował w Lidze Mistrzów w spotkaniu fazy grupowej ze Standardem Liège. W ciągu pierwszych 5. minut tego mecz wpuścił dwa gole. Jednakże Arsenal odwrócił losy meczu i ostatecznie po golach wygrał 3-2[18].
Z powodu dalszej niedyspozycji Almuni, 19 września 2009 roku Mannone rozegrał swój drugi mecz w Premier League, który Arsenal wygrał 4-0[19]. W kolejnym meczu, 26 września 2009 roku z Fulham na Craven Cottage Włoch ponownie zachował czyste konto[20]. Zespół z Londynu wygrał 1-0, zaś Mannone otrzymał tytuł zawodnika meczu. Później stwierdził, że był to najlepszy mecz w jego karierze[21]. 29 września 2009 roku w wygranym 2-0 spotkaniu Ligi Mistrzów z Olympiakosem ponownie nie dał się pokonać[22].
17 października 2009 roku Mannone wyszedł w pierwszym składzie w spotkaniu z Birmingham City[23]. Oficjalnie powodem takie stanu rzeczy była niedyspozycja Manuela Almunii, lecz media zaczęły spekulować jakoby Włoch po prostu wygrał rywalizację z Hiszpanem, jednakże w następnych meczach między słupkami stał już Almunia.
25 stycznia 2010 roku Mannone podpisał nowy długoterminowy kontrakt z Arsenalem[24].
Wypożyczenie do Hull City
18 października 2010 Mannone został do 3 stycznia 2011 roku wypożyczony do Hull City[25]. 27 października 2010 roku Włoch zadebiutował w nowym zespole. Stało się to w wygranym 3-0 w spotkaniu rezerw Hull z rezerwami Scunthorpe United, w którym Mannone zaliczył kilka udanych interwencji[26]. W pierwszym zespole zadebiutował 13 listopada podczas wygranego 2:0 meczu z Preston[27]. Kolejne czyste konto udało mu się zachować podczas domowego spotkania z Ipswich Town. Ostatecznie w siedmiu rozegranych meczach czterokrotnie udało mu się nie wpuścić bramki, a w meczu z Reading obronił także rzut karny. 31 grudnia Mannone powrócił do Arsenalu z powodu kontuzji, jednak kilka dni później ponownie trafił do Hull, tym razem już do końca sezonu[28]. 25 marca 2011 roku ostatecznie wyleczył swój uraz i wystąpił w wygranym 1:0 spotkaniu z Nottingham Forest[29].
Koniec wypożyczenia
Po zakończeniu rozgrywek Mannone znowu wylądował w Arsenalu, gdzie pełnić miał funkcję trzeciego bramkarza, będąc w hierarchii za Wojciechem Szczęsnym oraz Fabiańskim. 6 grudnia 2011 roku zanotował swój pierwszy występ w sezonie, gdy w spotkaniu fazy grupowej Ligi Mistrzów z greckim Olympiakosem musiał zmienić na boisku kontuzjowanego Fabiańskiego. Podczas meczu Mannone popełnił błąd, dzięki któremu David Fuster zdobył bramkę. Ostatecznie Arsenal przegrał 1:3.
Drugie wypożyczenie do Hull
4 stycznia 2012 roku Mannone ponownie trafił do Hull City, gdzie na zasadzie wypożyczenia występować miał do końca sezonu[30]. Ponowny debiut zanotował podczas wygranego 3:1 meczu Pucharu Anglii z Ipswich Town. W pierwszym meczu w lidze zachował czyste konto, a Hull wygrało 1:0 z Reading. W czwartej rundzie Pucharu Anglii klub przegrał 0:1 z Crawley, jednak Mannone został wybrany zawodnikiem meczu.
Kolejny powrót do Arsenalu
Z powodu kontuzji Szczęsnego i Fabiańskiego, Mannone po powrocie do klubu stał się pierwszym bramkarzem Arsenalu. W zremisowanym 0:0 meczu ze Stoke City zachował czyste konto przez pełne 90 minut. Ten wyczyn powtórzył także tydzień później podczas spotkania z Liverpoolem. Po serii kilku występów, Mannone oświadczył, że jest gotowy walczyć ze Szczęsnym o miejsce w bramce[31]. Ostatecznie, udało mu się tylko zająć miejsce Fabiańskiego na ławce rezerwowych. W marcu 2013 roku Szczęsny dostał szansę odpoczynku, jednak wobec kontuzji Mannone to Fabiański strzegł bramki Arsenalu, skutecznie wywalczając sobie ostatecznie rolę rezerwowego i spychają Mannone poza meczową osiemnastkę.
Sunderland
3 lipca 2013 roku Mannone podpisał dwuletni kontrakt z Sunderlandem, który wykupił go z Arsenalu za nieujawnioną kwotę[32]. Oba przedsezonowe spotkania Sunderlandu podczas Premier League Asia Trophy Mannone – z Tottenhamem[33] i Manchesterem City[34] – rozpoczynał w pierwszym składzie, ostatecznie jednak to Keiren Westwood stanął w bramce klubu w pierwszym meczu nowego sezonu z Fulham[35].
Reading
19 lipca 2017 roku podpisał 3-letni kontrakt z Reading.
Kariera reprezentacyjna
13 listopada 2009 roku zadebiutował w reprezentacji Włoch od lat 21 w przegranym 0-2 spotkaniu z reprezentacją Węgier rozgrywanym w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U-21 w 2011 roku[potrzebny przypis]. Cztery dni po debiucie bramkarz rozegrał kolejny mecz w zespole U-21. Tym razem Włosi pokonali 4-0 reprezentację Luksemburga[potrzebny przypis]. Włoch nie dał się pokonać także 3 marca 2010 roku, w rewanżowym pojedynku z Węgrami, które jego drużyna wygrała 2-0[potrzebny przypis].
Statystyki kariery
Klubowej
- (aktualne na dzień 24 marca 2017)
Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar Anglii | Puchar Ligi | Europa | Suma | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
Barnsley (wyp.) | 2006/07 | Championship | 2 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | – | 4 | 0 | |
Arsenal | 2007/08 | Premier League | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
2008/09 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | ||
2009/10 | 5 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 3 | 0 | 8 | 0 | ||
2010/11 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||
Hull City (wyp.) | 2010/11 | Championship | 10 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | 10 | 0 | |
Arsenal | 2011/12 | Premier League | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 |
Hull City (wyp.) | 2011/12 | Championship | 21 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | – | 23 | 0 | |
Arsenal | 2012/13 | Premier League | 9 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 4 | 0 | 13 | 0 |
Sunderland | 2013/14 | 29 | 0 | 1 | 0 | 5 | 0 | – | 35 | 0 | ||
2014/15 | 10 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | 10 | 0 | |||
2015/16 | 18 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | – | 19 | 0 | |||
2016/17 | 9 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | – | 11 | 0 | |||
Ogólnie w karierze | 114 | 0 | 6 | 0 | 7 | 0 | 8 | 0 | 135 | 0 |
Reprezentacyjnej
- Aktualne na dzień 18 października 2010 roku[36]
Reprezentacja | Sezon | Występy | Gole |
---|---|---|---|
Włochy U-21 | 2009/10 | 3 | 0 |
2010/11 | 5 | 0 | |
Ogólnie | 8 | 0 |
Życie prywatne
Kilka tygodni przed transferem do Arsenalu zmarł ojciec i zarazem agent 16-letniego wówczas Mannone[37][38].
Przypisy
- ↑ a b Vito Mannone. premierleague.com. [dostęp 2016-08-24]. (ang.).
- ↑ a b 24. Vito Mannone. Arsenal. [dostęp 2010-05-09]. (ang.).
- ↑ a b Lambros Lambrou: Young Guns – Vito Mannone. Arsenal, 2006-01-07. [dostęp 2010-05-09]. (ang.).
- ↑ Mo Khan: Mannone thanks Lupoli for Arsenal move. Arsenal, 2006-02-16. [dostęp 2010-05-09]. (ang.).
- ↑ a b Vito Mannone. soccerbase. [dostęp 2010-05-16]. (ang.).
- ↑ Barnet 1-4 Arsenal: Match Report. Arsenal, 2005-07-16. [dostęp 2010-05-09]. (ang.).
- ↑ Tykes loan for Gunners goalkeeper. BBC. [dostęp 2009-11-14]. (ang.).
- ↑ Preston North End 1 Barnsley 0: Mannone gifts Preston the points. The Independent. [dostęp 2009-11-14]. (ang.).
- ↑ Coca Cola Championship Matchday Ten: Barnsley 1-2 Luton Town.. barnsley-mad.co.uk. [dostęp 2010-05-09]. (ang.).
- ↑ On-loan Mannone back at Arsenal. BBC. [dostęp 2009-11-14]. (ang.).
- ↑ a b Three years of hard work pays off for Vito Mannone. arsenalyouth.wordpress.com. [dostęp 2010-05-16]. (ang.).
- ↑ No. 1 snag hits Gretna. icScotland. [dostęp 2009-11-14]. (ang.).
- ↑ Vito Mannone. ESPN. [dostęp 2010-05-16]. (ang.).
- ↑ Young goalkeeper signs new contract. Arsenal. [dostęp 2010-05-10]. (ang.).
- ↑ Rob Parrish: Arsenal add to Reading woes. Sky Sports, 2008-04-19. [dostęp 2010-05-16]. (ang.).
- ↑ Pre-season: Barnet 2-2 Arsenal – Report. Arsenal, 2009-07-18. [dostęp 2010-05-09]. (ang.).
- ↑ Arsenal 4-1 Stoke. BBC, 2009-05-24. [dostęp 2009-11-14]. (ang.).
- ↑ Standard Liège 2 – 3 Arsenal. BBC, 2009-09-16. [dostęp 2010-05-09]. (ang.).
- ↑ Arsenal 4 – 0 Wigan. BBC, 19 września 2009. [dostęp 11 października 2009]. (ang.).
- ↑ Fulham – Arsenal. Voetbal International, 26 września 2009. [dostęp 9 maja 2010]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-02)]. (niderl.).
- ↑ Fulham 0 – 1 Arsenal. BBC, 26 września 2009. [dostęp 14 listopada 2009]. (ang.).
- ↑ Arsenal – Olympiakos Pyraeus. Voetbal International, 29 września 2009. [dostęp 9 maja 2010]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-30)]. (niderl.).
- ↑ Arsenal – Birmingham. Voetbal International, 26 września 2009. [dostęp 9 maja 2010]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-19)]. (niderl.).
- ↑ Goalkeeper Vito Mannone signs new Arsenal contract. BBC, 25 stycznia 2010. [dostęp 9 maja 2010]. (ang.).
- ↑ Tigers Bring in Italian Stopper. Hull City, 2010-10-18. [dostęp 2010-10-18]. (ang.).
- ↑ HULL CITY: Rosenior and Mannone impress in reserves' win over Scunthorpe. Hill Daily Mail, 2010-10-28. [dostęp 2010-10-28]. (ang.).
- ↑ Preston 0 - 2 Hull. BBC, 2010-11-12. [dostęp 2013-10-05]. (ang.).
- ↑ Arsenal keeper Vito Mannone back at Hull City on loan. BBC, 2011-10-07. [dostęp 2013-01-25]. (ang.).
- ↑ Nott'm Forest 0 - 1 Hull. BBC, 2011-03-05. [dostęp 2013-10-05]. (ang.).
- ↑ Hull City re-sign Arsenal keeper Vito Mannone. BBC, 2012-01-04. [dostęp 2013-10-05]. (ang.).
- ↑ Vito Mannone hopes to challenge Wojciech Szczesny for Arsenal number one spot. The Independent, 2012-09-19. [dostęp 2013-10-05]. (ang.).
- ↑ Sunderland complete deal for Arsenal goalkeeper Vito Mannone. Sky Sports, 2013-07-03. [dostęp 2013-10-05]. (ang.).
- ↑ Chris Wheeler: Tottenham 1 Sunderland 3: Di Canio's new boys on song as Spurs sweat over Vertonghen injury in pouring rain. dailymail.co.uk, 2013-07-24. [dostęp 2013-10-06]. (ang.).
- ↑ Chris Wheeler: Manchester City 1 Sunderland 0: First of five, Manuel? Pellegrini leads his team to glory in the Asia Trophy. dailymail.co.uk, 2013-07-27. [dostęp 2013-10-06]. (ang.).
- ↑ Emlyn Begley: Sunderland 0-1 Fulham. bbc.co.uk, 2013-08-17. [dostęp 2013-10-06]. (ang.).
- ↑ Under-21 – Mannone. UEFA. [dostęp 10 maja 2010]. (pol.).
- ↑ Matt Barlow: Fulham 0 Arsenal 1: Now Vito Mannone is saving face with the Gunners. Daily Mail, 27 września 2009. [dostęp 16 maja 2010]. (ang.).
- ↑ Oliver Brown: Arsenal goalkeeper Vito Mannone draws on catlike skills to keep Fulham at bay. The Daily Telegraph, 28 września 2009. [dostęp 16 maja 2010]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Vito Mannone w bazie Soccerbase (ang.)
- Vito Mannone w bazie Transfermarkt
<ref>
dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>