Władysław Chowaniec
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: teoria obróbki wiórowej i ściernej | |
| Alma Mater | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Władysław Chowaniec (ur. 26 marca 1901 w Stanisławowie, zm. 2 marca 1987[1]) – polski inżynier mechanik, dr hab., profesor Politechniki Wrocławskiej.
Był synem Stanisława właściciela drukarni w Stanisławowie i Sabiny Dankiewicz, bratem Tadeusza (1897–1940), ofiary zbrodni katyńskiej, Czesława i Wacława. W latach 1922 do 1939 współwłaściciel drukarni w Stanisławowie. Absolwent z 1929 Politechniki Lwowskiej. Jako ochotnik walczył we wrześniu 1939 roku pod rozkazami gen. Franciszka Kleeberga. Ranny pod Kockiem, uniknął niewoli[2]. Od 1945 adiunkt, a następnie (1949) zastępca profesora Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. Dziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej (1950-1952). Docent (1955) od 1960 profesor Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej. Doktor honoris causa Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie (1969)[3].
Pochowany na cmentarzu św. Rodziny przy ul. Smętnej we Wrocławiu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mogily.pl – Cmentarz Parafialny św. Rodziny we Wrocławiu [online], mogily.pl [dostęp 2022-01-07].
- ↑ Drukarnia Chowańców w Stanisławowie
- ↑ Marek Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 24, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-01-14] (pol.).