Władysław Nycz (1922-2017)
major | |
Data i miejsce urodzenia |
30 listopada 1922 |
---|---|
Data śmierci |
15 grudnia 2017 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
oddział dywersyjny „Rakieta” |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Władysław Nycz, pseudonimy Sokół, Ewa (ur. 30 listopada 1922 w Ostrowie, zm. 15 grudnia 2017) – polski harcerz i żołnierz, uczestnik podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej oraz powojennego podziemia antykomunistycznego, działacz kombatancki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził ze wsi Ostrów w powiecie kowelskim na Wołyniu. W 1937 po napadach i podpaleniach ze strony Ukraińców rodzina przeniosła się do Krasnego, potem do Rzeszowa i do Dobrzechowa, gdzie spędził czas okupacji. Był harcerzem Szarych Szeregów. W 1943 dołączył do Armii Krajowej, przydzielono go do oddziału dywersyjnego „Rakieta”. Uczestniczył w akcjach małego sabotażu i akcji „Burza”[1].
Po II wojnie światowej członek Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” Okręgu Rzeszowskiego w latach 1946–1947, działał jako wydawca i kolporter prasy tej organizacji (m.in. Ku Wolności), działając pod komendą Tadeusza Pleśniaka. Aresztowano go 9 stycznia 1948 roku, następnie przetrzymywano na Zamku Lubomirskich w Rzeszowie. Skazany następnie na 13 lat więzienia, utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych na 5 lat oraz przepadek mienia. Karę odbywał we Wronkach, zwolniony warunkowo w 1955 roku[2]. Podczas śledztwa i więzienia poddawany był szykanom i brutalnemu traktowaniu. Jego wyrok został unieważniony przez Sąd Wojewódzki w Rzeszowie 28 lutego 1992 roku. Był członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, pełnił tam obowiązki skarbnika I Oddziału w Rzeszowie. Należał także do Stowarzyszenia „Szarych Szeregów”, Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego i Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”[3].
Został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Niezłomnych, Złotym Krzyżem Zasługi[1], Krzyżem Walki o Niepodległość z Mieczami, Krzyżem Wolności i Niepodległości, Krzyżem Więźnia Politycznego[3], Kombatanckim Krzyżem Zasługi – Orderem Przelanej Krwi za Ojczyznę oraz Orderem Męczeństwa i Zwycięstwa. Awansowany do stopnia majora.
Zmarł 15 grudnia 2017 roku, pochowany 19 grudnia na cmentarzu w Rzeszowie-Staroniwie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Zmarł bohater Armii Krajowej. supernowosci24.pl. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-20)]. (pol.).
- ↑ Nie żyje Władysław Nycz, Żołnierz Niezłomny z Rzeszowa. nowiny24.pl. [dostęp 2017-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-20)]. (pol.).
- ↑ a b Nie żyje Władysław Nycz, Żołnierz Niezłomny z Rzeszowa. Polska The Times, 18 grudnia 2017. [dostęp 2018-01-10].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nycz Władysław: ŻYCIORYS – WSPOMNIENIE. osadnicy.org. [dostęp 2018-01-10].
- Członkowie Szarych Szeregów
- Członkowie Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość
- Działacze środowisk kombatanckich
- Harcerze
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Orderem Męczeństwa i Zwycięstwa
- Żołnierze Armii Krajowej
- Urodzeni w 1922
- Więźniowie polityczni w Polsce Ludowej 1944–1956
- Więźniowie więzienia we Wronkach (Polska Ludowa)
- Zmarli w 2017
- Pochowani w Rzeszowie