Walenty Dąbek

Walenty Dąbek
Dąbrowa
	kapitan łączności
Data i miejsce urodzenia	13 marca 1907 ; Kosina
Data i miejsce śmierci	2 marca 1995 ; Kraków
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; ZWZ–AK
Jednostki	7 Pułk Piechoty Legionów; Obwód Łańcut Armii Krajowej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Walenty Dąbek ps. „Dąbrowa“ (ur. 13 marca 1907 w Kosinie, zm. 2 marca 1995 w Krakowie) – polski wojskowy i pracownik łączności.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1919 podjął naukę w Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Łańcucie, a w 1927 zdał tam maturę^[1]. W 1928 rozpoczął pracę w Urzędzie Pocztowym w Łucku, w tym samym roku został jednak powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 9 w Berezie Kartuskiej^[1]. Następnie powrócił do pracy w łączności^[1].

W 1932 uzyskał awans na stopień podporucznika rezerwy 7 Pułku Piechoty Legionów. Pracował następnie w Urzędzie Pocztowo-Telekomunikacyjnym w Lublinie. W 1936 uzyskał magisterium na Wydziale Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego^[1]. W 1938 awansowany na porucznika rezerwy^[1].

Pod koniec sierpnia 1939 oddelegowany do Łucka. Podczas kampanii wrześniowej zajmował się organizowaniem cenzury pocztowej i telekomunikacyjnej oraz podsłuchów i budowy linii telekomunikacyjnych dla władz^[1]. Po zakończeniu kampanii wrześniowej powrócił do Lublina. W grudniu tego samego roku uniknął aresztowania przez żandarmerię i powrócił do rodziny w Kosinie. 15 stycznia 1940 został zaprzysiężony do Związku Walki Zbrojnej^[1].

W latach 1940−1944 pełnił funkcję oficera łączności Obwodu Łańcut Armii Krajowej. 11 listopada 1944 został odznaczony Krzyżem Walecznych i awansowany na stopień kapitana^[1]. Od jesieni 1944 ukrywał się ze względu na groźbę aresztowania przez milicję. Wyjechał następnie do Lublina, a w 1945 przybył do Krakowa, wkrótce potem podjął pracę w Urzędzie Pocztowym w Oświęcimiu^[1].

W grudniu 1952 został aresztowany przez UB i oskarżony o działalność w WiN. W 1953 otrzymał wyrok czterech lat więzienia, został jednak zwolniony na mocy amnestii po dwóch latach i ośmiu miesiącach w więzieniu^[1]. W 2001 wyrok ten został uznany za nieważny^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k AndrzejA. Borcz AndrzejA., Obwód Łańcut SZP-ZWZ-AK w latach 1939-1945, Kraków-Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2020, s. 355, ISBN 978-83-8098-736-4 .

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k AndrzejA. Borcz AndrzejA., Obwód Łańcut SZP-ZWZ-AK w latach 1939-1945, Kraków-Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2020, s. 355, ISBN 978-83-8098-736-4 .

[1]